1- فقر: از جمله آثار منفی خوابیدن در بین الطلوعین می توان به فقر و بدبختی و نداری اشاره کرد. در روایت است: زمین به سوی پروردگارش، فریادی مانند این سه فریاد (از بعد شدت) بر نمی آورد: فریاد از خونی که به ناحق بر روی او می ریزد، آب غسلی که با عمل زنا ریخته می شود، خوابی که پیش از طلوع خورشید باشد. (من لایحضره الفقیه؛ ج4، ص20) امیرمومنان علی(علیه السلام) نیز می فرماید؛ خواب پیش از طلوع خورشید و نیز خواب قبل از نماز عشاء، باعث فقر و پریشانی امور می شود.(مستدرك الوسائل، ج 5، ص 110)
2- بلا: خوابیدن در هنگام بین الطلوعین موجب جلب بلا و مصیبت است؛ زیرا اگر بیداری موجب رهایی و دفع و رفع بلاست، خواب عامل جذب آن خواهد بود.
3- کوردلی: بر اساس روایتی که از امیرمومنان (علیه السلام) وارد شده کسی که در این ساعات می خوابد گرفتار کوردلی می شود و معرفت الهی از دل او می رود. (دعوات راوندى، صفحه 81، حدیث 204 و بحارالانوار، جلد 83، صفحه 282، حدیث 45 با اندکى تفاوت)
4- کفر و بی ایمانی: کفر و بی ایمانی محصول خوابیدن در این ساعات از شبانه روز است.(همان ،پیشین)
امیرمومنان علی(علیه السلام) نیز می فرماید؛ خواب پیش از طلوع خورشید و نیز خواب قبل از نماز عشاء، باعث فقر و پریشانی امور می شود.(مستدرك الوسائل، ج 5، ص 110)
5- نیاز به دیگری برای رزق: اگر انسان در این ساعت بخوابد رزق او به جای آنکه در دستش قرار گیرد در دست دیگری قرار می گیرد و می بایست برای یک لقمه نان و کسب یک دانش و علم به دیگری رو اندازد تا روزی خودش را بازپس گیرد. (همان ،پیشین)
6- بدنامی و رسوایی: از دیگر آثار منفی خوابیدن در این ساعات آن است که اگر گناه و خطایی کرده باشد، خداوند در مقام ستاریت با او تعامل نمی کند و نعمت ستاریت از او سلب می شود. این گونه است که در جامعه براثر خطا و اشتباه و گناهی، رسوا می شود. (همان ،پیشین)
7- زیان های مالی: اگر کسی در این ساعات بخوابد نمی تواند از خود دفع شر کند و خسارتی که به اصل سرمایه او می رسد را برطرف کند. ( خصال، جلد 2، صفحه 622 و بحارالانوار، جلد 83، صفحه 249، حدیث 11)
8- نادانی: از پیامبر (صلی الله علیه و آله) روایت است: خواب اول روز، نادانی و خواب نیمروزی نعمت و خواب عصرگاهی کم خردی است و خواب اول شب(بین دو نماز مغرب و عشاء) باعث محروم شدن از روزی می شود.(مكارم الاخلاق، ص288)
9- زردی چهره: در روایات متعددى خواب بین الطلوعین مذمت شده است.این خواب موجب فقر و پریشانى دانسته شده است. امام صادق(علیه السلام) فرمود: خواب صبحگاهان شوم است. رزق را دور و رنگ چهره را زرد و زشت مى كند و این خواب شومى است. (بحارالانوار، ج 86، ص 129)
10- غفلت: به این خواب ،اطلاق خواب غفلت شده است؛ شاید از این جهت كه شخص از بركات زیادی كه در بیداری این ساعات است، غافل بوده و خود را محروم می كند.
منابع:
سایت اسلام کوئیست
ثواب الاعمال و عقاب الأعمال، شیخ صدوق
بحار الانوار، ج 83
منبع : کیهان