ریحانه الزهرا

شبیه_صدام

15 خرداد 1397 توسط ریحانه

■ نویسنده: میخائیل_رمضان

■ تعداد صفحه: 415

■ قیمت: 17000
میخائیل رمضان، معلمی عراقی است که شباهت بسیاری به صدام حسین دارد. یکی از اقوام‌شان که در رژیم بعث مشغول به کار است، برای خودشیرینی او را به صدام معرفی می‌کند. در سال 1977 صدام حسین، با خوشحالی او را شخصا احضار می‌کند. این آغاز یک زندگی جدید برای میخائیل است. پس از چند عمل جراحی، چهره‌ی او به طور کامل شبیه صدام می‌شود. میخائیل، تا پایان سرنگونی رژیم بعث، در اتفاقات مهمی حضور دارد. ترورهای مختلف، جلسات و حضور در مناطق جنگ ایران و عراق.

این کتاب، سیری در اعمال این رژیم و گواهی بر درد و رنج‌های عراق با همه‌ی اشکال آن است. نویسنده در این کتاب به مسائلی تکیه کرده است که با چشم خود آن‌ها را دیده و با آن‌ها زندگی کرده است.
منبع: سوره مهر

? @ketab_khani

افطارانه

15 خرداد 1397 توسط ریحانه

چُنان مهربانی

که پُشت میکنم به تو ُ
و تو…

همچنان رازقِ لحظه هایِ من می مانی …
✨فقــط بنام تو أَفــطرنــا….
@ostad_shojae

دلم التماس دعایی می خواهد

15 خرداد 1397 توسط ریحانه

دلم التماس دعا میخواهد…

از همان التماس دعاهایی

که آدمیزاد یک وقتهایی دلش را به “دریا"میزند

و به خلق الله رو می اندازد که برایش دعا کنند

امشب از همه التماس دعا دارم

از آنهایی که از ته جانت

از لابه لای بعضی ها

با چه “زوری” بالا می آید

آنوقت با همه ی وجودت

دلت را به “زمزمه ی خدایا"

گفتن خلق الله خوش میکنی

که اگر صدای تو به عرش نرسید

لااقل یکی از همین خلق الله ها

صدایش آنقدر رساتر باشد

که عرشیان و فرشیان از “خدا گفتنش” خدا بگویند

التماس دعای فراوان

مرا نه بخاطر لیاقت بلکه به رسم رفاقت دعا کنید
⇝❥ @SamteKHoda ❥⇜

اخلاق اسلامی در کتب درسی تقویت شود

15 خرداد 1397 توسط ریحانه

به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه»، حضرت آیت الله مکارم شیرازی شامگاه سه‌شنبه در برنامه چشمه معرفت که از شبکه یک سیما پخش شد، اظهار کردند: نظام آموزشی کشور در تربیت نسل برومند و خدومی که سبب پیشرفت جامعه و مایه استقلال کشور شود، مسئولیت مهمی دارد.

ایشان با بیان اینکه از دیدگاه اسلام «تعلیم و تربیت» و «آموزش و پرورش» همانند دوبال یک پرنده هستند، تصریح کردند: پرنده باید دوبال قوی و یکسان داشته باشد تا بتواند در اوج آسمان پرواز کند؛ بر این اساس، انسان هم باید بال علم و هم بال عمل را به صورت توأمان داشته باشد.

*لزوم اهتمام به دوسرمایه ماندگار از سخنان امیرمؤمنان(ع)

معظم له با اشاره به اینکه بهتر است در همه مسائل اجتماعی و تربیتی، ابتدا از قرآن و روایات کمک بگیریم، افزودند: از امیرمؤمنان حضرت علی(ع) دو اثر نهج البلاغه و کتاب غررالحکم باقی مانده که سرمایه های بسیار بزرگی هستند؛ جوانان از این دو سرمایه، غافل نشوند زیرا که زندگی آنان را دگرگون می کند و زمینه ساز موفقیت، سعادت، سربلندی و آبرومندی می شود.

این مرجع تقلید با اشاره به حدیثی از امیرمومنان(ع) مبنی بر این که «علم بدون عمل مایه بدبختی است، عمل بدون علم هم گمراهی است»، تصریح کردند: حضرت علی(ع) همچنان در حدیث دیگری در نهج البلاغه می فرمایند: «عالمى كه برخلاف علمش عمل كند چون جاهل سرگردانى است كه از نادانى به هوش نيايد؛ حجت بر او تمام‏ تر و حسرت اين عالمى كه از علم خويش جدا شده، بيشتر از حسرت جاهل سرگردان در روز قیامت است و همچنین در نزد خداوند، بیشتر مورد ملامت قرار می گیرد».

حضرت آیت الله مکارم شیرازی با اشاره به حدیث دیگری مبنی بر اینکه «علمی که به آن عمل نشود مانند گنجی است که از آن استفاده نشود»، تصریح کردند: از نظر اسلام، مسئله علم و عمل دو کفه ترازوی همسنگ هستند.

ایشان در ادامه تصریح کردند: همه کسانی که در آمریکا حکومت می کنند و این برنامه های جنایتبار را تحویل می دهند و در کنگره تصویب می کنند، درس خوانده های بی عمل هستند.

معظم له افزودند: همچنین کسانی هم که در فلسطین اشغالی حکومت می کنند و زمین های دیگران را غصب و صاحبان زمین را آواره کردند و شبانه روز می کشند و اسیر می کنند، درس خوانده های بی عمل هستند.

این مرجع تقلید تصریح کردند: کسانی هم که بمب اتمی ساختند و دو بمب بر شهرهای هیروشیما و ناکازاکی انداختند و صدهزار انسان بی گناه را نابود کردند، درس خوانده بی عمل بودند.

حضرت آیت الله مکارم شیرازی در ادامه به بیان سه راهکار برای تربیت صحیح جوانان در مراکز آموزشی پرداختند و گفتند: اخلاق اسلامی، سیره پیامبر و ائمه معصومین(ع) در کتب درسی باید پررنگ باشد، نه اینکه به صورت کمرنگ باشد و گاهی اشاره شود.

ایشان تصریح کردند: به همان اندازه که به مسائل علمی اهمیت داده می شود، به مسائل پرورشی و اخلاقی هم اهتمام ورزیده شود.

معظم له با بیان اینکه ساعت هایی برای تعلیم اخلاق نسل نوجوان و جوان در مراکز آموزشی اختصاص پیدا کند، ابراز کردند: معلمان اخلاق و کسانی که نمونه اخلاقی هستند، در مراکز آموزشی تدریس کنند و مزایای اخلاق را بگویند و نسل جدید را پرورش دهند.

این مرجع تقلید با بیان اینکه نظام آموزشی برای مسائل اخلاقی، نمره و امتیازهای خاصی قائل شود، گفتند: دانش پژوهان را از نظر ادب، صداقت، راستگویی، امانت، نظم و تربیت باید نمره داد. در کنار ستون نمره های علمی، نمره های اخلاقی هم باشد.

این مفسر برجسته قرآن کریم در پایان خاطرنشان کردند: امیدوارم اندیشمندان و نخبگان درباره این مسائل، مطالعه بیشتری کنند و راه چاره ای بیندیشیند.

انتهای پیام/313/33

انتهای خبر / خبرگزاری حوزه / کد خبر ۴۵۱۸۰۶

داستانک

15 خرداد 1397 توسط ریحانه

پيرمرد هر بار كه ميخواست اجرت پسرك واكسیِ كر و لال را بدهد، جمله ای را براي خنداندن او بر روي اسكناس مينوشت. اين بار هم همين كار را كرد. پسرك با اشتياق پول را گرفت و جمله‌ای را كه پيرمرد نوشته بود، خواند. روی اسكناس نوشته شده بود: وقتي خيلي پولدار شدی به پشت اين اسكناس نگاه كن. پسر با تعجب و كنجكاوی اسكناس را برگرداند تا به پشت آن نگاه كند. پشت اسكناس نوشته شده بود: كلك، تو كه هنوز پولدار نشدی. پسرك خنديد با صدای بلند، هرچند صدای خنده خود را نمیشنيد.
همیشه پر از مهربانی بمان و دلیل شادی دیگران باش، حتی اگر هیچکس قدر مهربانیت را نداند، این ذات توست که مهربان باشی، تو خدایی داری که به جای همه برایت جبران میکند.
@soundoflife

ضیافتی برای همگان

15 خرداد 1397 توسط ریحانه

ضیافتی که خداوند متعال در ماه مبارک رمضان برای بندگان خود تدارک دیده است، مهمانی همگانی و عمومی است و اختصاص به گروه و طبقه خاصی ندارد. هرکسی به تناسب ظرفیت ایمانی خود از این مائده آسمانی بهره می‌برد. مردم با درجات مختلفی از دینداری، از درهای متعدد این ماه وارد این ضیافت می‌شوند؛ یکی از درهای این ماه درِ «اصلاح» است. خداوند متعال در سورهٔ مبارکهٔ انعام خطاب به پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید:
{ وَ إِذَا جَاءَکَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِنَا فَقُلْ سَلاَمٌ عَلَيْکُمْ }[1]

ای حبیب من! هنگامی که اهل ایمان، آن‌هایی که خداوند، قیامت، قرآن و رسالت تو را قبول کردند، زمانی که نزد تو آیند، سلام و رحمت پروردگار را نثارشان کن و آن‌ها را در آغوش محبت خود گیر. نظر برخی از مفسران این است که { فَقُلْ سَلاَمٌ عَلَيْکُمْ } یعنی این‌که ای‌ رسول! زمانی که مؤمنان نزد تو آیند، به آن‌ها سلام کن. برخی دیگر می‌گویند این جمله در واقع نقل قول است؛ یعنی خداوند به پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید: سلام مرا به مردم مؤمن برسان. عده‌ای دیگر می‌گویند بین سلام پروردگار و سلام پیامبر او هیچ تفاوتی نیست؛ سلام هر دو یکی و آن، سلام محبّت و رحمت است.

سلام خداوند متعال، تنها خطاب به بندگان مؤمنی که هیچ‌گونه گناهی را مرتکب نشده‌اند، نیست. بلکه کسانی را که گناهان و لغزش‌هایی در زندگی خود داشته‌اند، نیز شامل می‌شود. حال مخاطبِ سلام خداوند، هر کسی که باشد، نوعی شایستگی و ارزشمندی در او وجود دارد که مورد سلام و رحمت پروردگار قرار گرفت. ارزش این شخص به این است که از میان هزاران جاذبۀ غیرالهی که در زندگی و جامعهٔ او وجود دارد، تنها جذب خداوند متعال شد. این رابطه و جاذبه، به اندازه‌ای ارزشمند است که آدمی را مخاطب سلام پروردگار قرار می‌دهد. با توجّه به این‌که به طور معمول، سلام از مقام پایین به مافوق است، اما در مقام عشق که مقام یکی شدن، محبت و دوستی است، مادون و مافوق چندان مطرح نیست.

پی نوشت

——————————————————–
[1]. انعام(6): 54؛ « و هرگاه کسانی که به آیات ما ایمان می‌آورند به نزد تو آیند، بگو: سلام بر شما.»

مطالب فوق برگرفته شده از کتاب:
حسنات و سیئات
نوشته استاد حسین انصاریان

قضا و قدر چیست؟ آیا مقابل اراده و اختیار انسان است؟

15 خرداد 1397 توسط ریحانه

قضا در لغت و در فرهنگ قرآن به معنی حکم و فرمان است:«و قضی ربک ان لا تعبدوا الا ایاه و بالوالدین احسانا»(سوره اسراء) خداوند به مردم به عبادت حکم کرده و فرمان داده به پدر و مادر احسان کنید. بنابر این قضا به این معنی که در قرآن و روایات هم به این معنا آمده هیچ مانع و سدی در برابر اختیار انسان نیست، انسان می تواند و مختار است به قضای الهی عمل کند، و می تواند عمل نکند قضا جز در مسئله مرگ حتمی اختیار را از انسان سلب نمی کند وقتی حکم مرگ حتمی برسد به همه امور انسان از جمله اختیار خاتمه می دهد.

قدر در قرآن و روایات به معنای اندازه گیری است «الذی قدر فهدی»(سوره اعلی) همه کرات همه نباتات، همه حیوانات، در همه امورشان و همه انسان ها از نظر رزق و روزی، آراستگی جسمی، رشد بدنی، ضربان قلبی در چهار چوپ قدر هستند این که انسانی قدش چه اندازه باشد قلبش چه تعداد ضربان داشته باشد و نیز دیگر موجودات چگونه باشند برای همه و همه اندازه معین قرار داده شده و این اندازه گیری ارتباطی با اختیار انسان ندارد و اگر این اندازه گیری حاکم نبود جهان یا بر پا نمی شد یا به فساد کشیده می شد.

مسأله قضا و قدر، هنوز براي عده اي مشخص نشده است و لذا تفسيرهاي ناصحيح و نادرستي را در ذهن خود پرورش مى دهند و فكر مى كنند كه قضا و قدر، مقابل اراده و اختيار انسان است و معتقدند كه اين قضا و قدر است كه اثر مثبت و منفى در اراده انسان دارد و عقيده‌شان بر اين است كه غالب اشتباهات و نارسايي‌ها و بلكه بسياري از كوتاهي هاي خود را به گردن عاملي خارج از محيط زندگي به نام قضا و قدر بگذارند و در برابر هر تعهد و مسئوليتي شانه خالي كنند و حتي امروزه در ميان گروهي از اروپاييها و غربزدگان، مسئله جبر تاريخ، جاي قضا و قدر را گرفته و بسياري از كوتاهيهاي خود را به گردن آن مي‌گذارند.

اما حقيقت و واقعيت اين است كه:

1ـ قضا و قدر، حركتي در مقابل مسير منطقي آفرينش نيست، زيرا حادثه ها و پديد آمدن صحنه‌هاي زندگي، دليلي گويا بر اين حقيقت است كه نظام هستي، علت و معلول، و سبب و مسبب است و اين دو سنّت قطعي جهان هستي است. از اين رو قضا و قدر، پيوندي ناگسستني با اراده و اختيار و انتخاب انسان ها دارد و هرگاه تلاش و كوشش ما پيروزي بيافريند، اين علت و معلول (تلاش= موفقيت) زمينه ساز تقدير و سرنوشت ما نسبت به پيروزي و موفقيت مان مي‌ شود، در غير اين صورت، قضا و قدر، شكست را براي ما رقم خواهد زد، شكستى كه دستاورد تنبلي، بي حالي، و يا ناتواني ما در تلاش و تكاپوست. قضا و قدر در عرصه‌هاي حيات و وابسته به حالات و افعال ماست، سنتي است كه خير و شر آن بدست ماست، اگر چه پروردگار هستي، خود عالم و آگاه به نوع گزينش ماست و اراده‌اي برتر از اراده ما دارد اما در هيچ عملى اختيار از انسان گرفته نمي‌شود

2ـ در عالم هستي محركي به نام قضا و قدر كه خارج از محيط زندگي و اراده فاعل باشد، نيست. در حقيقت تقدير الهي همان نتيجه انتخاب و عمل انسانهاست، ملتي كه تن به تنبلي و بيكاري در دهند و با يكديگر به اختلاف و نزاع برخيزند و نيروهاي خدادادي را هدر دهند، تقديرشان از هم پاشيدن است. ولي تقدير الهي درباره ملتي كه به فكر محرومان زحمتكش بوده و اهل تلاش باشند، اين است كه هميشه از ثبات و آرامش و ترقّي و پيشرفت و سازندگى برخوردار شوند. جواني كه زندگي خود را با امكانات زياد و اعصاب پولادين و فهم و هوش سرشار آغاز كند، دو تقدير و دو سرنوشت كه هر دو به حكم قضاي الهي است در انتظار اوست، تا كداميك را انتخاب كند. هر گاه امكانات مادي و معنوي خود را در راه تحصيل علم و دانش يا بازرگاني با كار اندازد، يك عمر با سعادت و تندرستي به سر خواهد برد، ولي هر گاه از اين سرمايه هاي مادي و فكري سوء استفاده نمايد و امكانات خود را در راه خوشگذراني و ميگساري كه موجب تباهي زندگي است مصرف نمايد، قطعاً پس از مدتي به بدني رنجور و بيمار و اعصابي خسته در گوشه‌اي بيفتد و عمر را با درد و رنج بسر برد. ملاحظه نموديد كه هر دو تقدير مربوط به خداست، خداست.

منبع : پایگاه عرفان