آیت الله کوهستانی
آیه
وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ حدید/20
و زندگانى اين جهان جز كالاى فريبندگى نيست
* آینه
حکایت؛ مرحوم آیةاللّه کوهستانی با آنکه می توانست وسائل زندگی بهتر برای خود فراهم سازد در کمال سادگی بدون آلایش به سر میبرد و در هیچیک از جهات زندگی او آثار تجمّل دیده نمیشد. تمام فرشهای منزل و اتاق مهمانی و غیره را، حصیرهای بافت مازندران تشکیل میداد. کسانی که محل مطالعه و اتاق استراحت او را دیدهاند به خود حق میدهند بگویند این شیوه ستوده مخصوص اولیاء خداست، چندین بار مردان خیراندیش حاضر شدند که برای اتاقهای وی قالی یا فرشهای بهتر تهیّه نمایند اما ایشان قبول نفرمودند.
معظم له نه تنها در ایّام اشتغال بلکه در تمام مدّت عمر خود برای هزینه شخصی خود از سهم امام و سایر وجوهات استفاده نکرده و گاهی میشد در شدّت احتیاج و نیاز بود با این حال از تصرّف آن خودداری میفرمود و به اندک منافع املاک موروثی خود که در همان قریه کوهستان قرار داشت اکتفا میکرد.1
ای دل، مدار خویشتن اندر هوای زر چون خاک، پایمال مشو از برای زر 2
با اقتباس و ویراست از کتاب داستانهایی از علماءسعدی
انتهای خبر / خبرگزاری حوزه / کد خبر ۴۵۰۳۴۱