ریحانه الزهرا

اعمالی که در ماه رجب به سیر سالک در مسیر حق، سرعت می بخشند

1- عیادت مریض

سر زدن به مَرضی (مریضها) و عيادت كردن از آنان و همچنین رسيدگى به امور بيماران به حال انسان سرعت مى ‏بخشد.

2- زیارت اهل قبور

هفته‌ ای يكبار به قبرستان رفتن و طلب مغفرت براي آنها كردن، آن هم نه ظهر و شب، (بلکه) بين الطلوعين (از اذان صبح تا طلوع آفتاب، در روز) پنجشنبه انسان برود در قبرستان.

الان که دیگر قبرستانها پارك شده و باغ شده؛ باغ لاله و گل و سنبل شده، اين قبرستانها نه تنها انسان را از كثرت بيرون نمی آورد بلكه انسان را متوجّه كثرات و متوجّه دنيا مي كند ، قبرستاني پيدا كنيد مثل همين قبرستان حاج شيخ (شیخان) در قم، اين قبرستان، قبرستان است . قبرستان وادي السّلام (در نجف).

بايد انسان در قبرستانی برود كه نگاه به اين قبرستان او را تكان بدهد، بلرزاند، او را متوجّه كند فردا نوبت توست، امروز براي اين و فردا می آيند سر جنازه تو را می گيرند، شوخی هم ندارد. برويم بنشينيم يك نيم ساعتی ، يك ساعتی به سكوت بگذرانيم، اين سكوت از قرآن خواندن (در قبرستان) اثرش در نفس بيشتر است. حالا يك سورۀ تباركی ، يك سورۀ يس بخوانند اشكالی ندارد انسان برای اهداء ثواب برای آنها بخوانند. مهم اين است كه در خود انسان اين مسئله اثر مثبت داشته باشد.

3- صله رحم كردن

انسان به رَحِمَش سر بزند، ببيند گرفتاری دارد، برطرف كند به زيارتش برود.

3- اصلاح ذات‏ البين

اگر كدورتی بين او و بين كس ديگر است، درصدد برطرف كردنش بر بيايد ، اگر مسئله‌ ای هست خود او اقدام كند، اينها را می گويند تهيّؤ! اگر بين دو نفر نِقارى (کینه و کدورت) است انسان آن نِقار را برطرف كند اين اثر بسيار عجيبى دارد، بسيار اثر عجيبى دارد.

ايشان (مرحوم علامه طهرانی) بارها مى‏ فرمودند: اگر شخصى اصلاح ذات البين را بكند، ممكن است بعضى از درهائى كه به روى او بسته شده به واسطۀ اين عمل باز بشود.

اصلاح ذات ‏البين خيلى اثر عجيبى دارد. اصلاح ذات ‏البين يعنى انسان شيطان را از بين دو نفر بيرون كند و جايش خدا را بياورد، اين معنا معناى اصلاح ذات البين است. ايشان روى اين مسأله خيلى تأكيد داشتند.

4- مطالعۀ احوال بزرگان

مطالعه احوال بزرگان، اشعار بزرگان و اولياء را گاهی زمزمه كردن و توجّه كردن به آن معانی . هر روز انسان مثلاً چند خط از شعر خواجۀ شيراز، و مفاد او را در حدود وُسع و ظرفيّت خودش مطالعه كند. يا اشعار مولانا، يا اشعار اولياء ديگر، بزرگان ديگر .
خواندن اين اشعار انسان را از اين عالم كثرات خارج می كند و انسان اين مطلب را خودش می فهمد، يعني خودش متوجّه می شود كه چطور با وارد شدن در مطالعۀ احوال بزرگان و مطالعۀ اين اشعار اين حالت برای انسان پيدا می شود .
شرح حدیث عنوان بصری
آیة الله حاج سیدمحمدمحسن حسینی طهرانی