ریحانه الزهرا

در احکام دین از هر چه که داغ اهل مصیبت را تازه می کند و رنج و اندوهشان را می افزاید، حتی اگر تسلیت گفتن باشد! منع شده ایم.

در توضیح المسائل امام خمینی آمده است: “بعد از دفن [میّت] مستحب است صاحبان عزا را سر سلامتی دهند، ولی اگر مدتی گذشته است که بواسطه سر سلامتی دادن، مصیبت یادشان می آید، ترک آن بهتر است."1

و درباره مدت زمان تسلیت گفتن، از امیرالمؤمنین علیه السلام روایت شده که: “تسلیت گویی و تعزیت آوری بعد از سه روز موجب تجدید مصیبت برای صاحب عزا است، و تهنیت و تبریک پس از سه روز، نشانه استخفاف و سبک شمردن دوستی است."2

و عجیب آنکه در احادیث متعدد یکی از نعمت های حیاتی و البته مخفی خداوند، حالت نسیان و فراموشی است که به اهل مصیبت دست می دهد تا بتوانند راحت تر رنج و اندوه مصیبت را تحمل کنند و به زندگی طبیعی خود ادامه دهند!

حال وضعیت خودمان را مشاهده کنید که چگونه مجالسی برپا می کنیم و تا مدت ها تسلیت می گوییم و چگونه دل داغ دیدگان را به درد می آوریم.
1. آموزش فقه ص392

2. شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید ج20 ص340 ح888

?

?کانال برداشت های نادرست از احکام?
http://eitaa.com/joinchat/39976963Ca74763d797