ریحانه الزهرا

ماش را باید یکی از حبوبات مفید و غنی دانست که علی‌رغم داشتن خواص فراوان برای درمان بیماری‌های مختلف، در حال فراموش شدن است.

در میان حبوبات ماش را لطیف‌تر از عدس دانسته و نفخ آن را کمتر از باقلا می‌دانند. ایرانیان قدیم ماش را مچ می‌گفتند و زمانی که به زبان عربی وارد شد ماش نام گرفت. در توصیه‌های پزشکی اسلامی آمده است که اگر ماش را با پوست بپزید و بخورید، برای درمان اسهال مفید است، ولی برای لینت مزاج دانه‌های پوست‌کنده‌ی آن را باید مصرف کرد.

ضمن آنکه مصرف آش ماش سردردهای شدید و آبریزش بینی ناشی از سرماخوردگی را درمان می‌کند و سرفه و تب را تسکین می‌بخشد و ضماد ماش پخته با سرکه برای درمان اگزما و امراض جلدی مفید است.از نظر امام رضا علیه‌السلام استفاده از برخی خوراکی‌ها باعث ایجاد لک‌های پوستی می‌شود. از جمله اینکه امام رضا (ع) می‌فرماید: خوردن همیشگی تخم‌مرغ، سبب پیدایش کَک مَک در صورت می‌شود. امام رضا (ع) ماش را درمان لک‌های پوستی می‌داند. یکی از اصحاب حضرت رضا (ع) درباره لکه‌های بدن پرسید؟ فرمود: ماش را بپز و بخور و خوراک خود قرار ده، چنین کرد و شفا یافت.
سایت تبیان