روزه داری و مشاغل سخت در ماه رمضان
با فرا رسیدن ایام ماه مبارک رمضان یکی از فرائض این ماه روزه داری برای خداوند می باشد که بر تمامی مسلمانان واجب است. روزه داری یعنی خدوداری نفس از کارهایی که موجب بطلان روزه و روزه داری می شود مثل خوردن آشامیدن دروغ بستن به خدا و پیغمبر و…
اما یکی از مبطلاتی که بیشتر برای افراد روزهدار جلوه می کند، خودداری از خوردن و آشامیدن است، البته برای آنهایی که قبل از ماه مبارک رمضان به تمرین روزه داری پرداختند بسیار سخت نمی باشد مانند ورزشکاری که قبل از بازی اگر تمرین مناسب داشته باشد گرفتگی عضلات برای او ایجاد نمی شود…
اصناف و مشاغلی داریم که کارآنها بسیار سخت و دشوار می باشد مانند کارگران ساختمانی و بنایی، نانواها، کسانی که در کارخانه های ذوب آهن با گرمای بالای 200 یا بشتر کار می کنند، کار کردن و روزه داری کمی کار را مشکل می کند اینگونه افراد آیا مجوز بطلان روزهی خود را دارند؟
نکته: شغل و یا مشاغل سخت، موجب بطلان روزه نمی شود و فرد بخاطر سختی و مشقت کار این مجوز را ندارد که روزهی خود را باطل کند و آنچه که مهم است انجام فرائض دینی است.
حال اگر کسی که برای کسب درآمد و انجام کارها و شغل خود، توانایی روزه داری را ندارد چه وظیفه ای دارد؟
یکی از کارهایی که افرادی که مشاغل سخت دارند، می توانند انجام دهند، مسافرت در ماه مبارک رمضان است به مقدار مسافت شرعی (حداقل 48 کیلومتر [24کیلومتر رفت، 24 کیلومتر برگشت]) و وقتی به حد ترخص(دیوار و اذان شهر را ندیدند) رسیدند، میتوانند روزهی خود را افطار کنند و قضای آن را بعد از ماه مبارک رمضان بجا آورند.
امام خمینی:
مسافرت در ماه رمضان از روى اختیار هر چند براى فرار از روزه باشد جایز میباشد (و در این صورت کفاره لازم نیست و فقط قضای روزه واجب است)، لیکن قبل از سپری شدن روز بیست و سوم ماه رمضان کراهت دارد، مگر آنکه سفر حج یا عمره باشد، یا به خاطر مالى که مىترسد، تلف شود یا برادرى که مىترسد به هلاکت برسد سفر کند. [1]
آیت الله مکارم شیرازی:
پرسش : مسافرت در ماه رمضان چه حکمی دارد؟
پاسخ : مسافرت در ماه رمضان حرام نیست، ولى اگر براى فرار از روزه باشد مکروه است. [2]
آیت الله خامنهای:
سوال: آیا مسافرت عمدی در ماه رمضان به قصد افطار و فرار از روزه گرفتن، جایز است؟
جواب: مسافرت در ماه رمضان اشکال ندارد، و در صورت مسافرت، ولو اينکه براى فرار از روزه باشد، افطار بر او واجب است. [3]
پی نوشت:
1). حضرت امام خمينى، تحرير الوسيلة (متن عربی)، مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى، تهران، چاپ دوم، 1384 ش 1426 ق، ص231.
2). آیت الله مکارم شیرازی، استفتائات، احکام روزهی شخص مسافر، حکم سفر در ماه رمضان. (کدمطلب:259050)
3). آیت الله خامنهای، استفتائات، شرایط وجوب و صحت روزه، سوال742.