ریحانه الزهرا

مرحوم آقا شيخ عباس قمى در همين كتاب مفاتيح الجنان مى گويد:هر كس بخواهد مرده خود را خواب ببينيد، اين دعا را بخواند و اين كار را بكند، بعد مرده خود را در خواب ببيند.

يك كسى تمام اين كارهايى را كه شيخ عباس قمى گفته بود، انجام داد، ولى مرده خود را درخواب نديد. براى همين، از دست شيخ عباس خيلى ناراحت شد و پيش خود گفت: آخر شيخ عباس اين چه مطالبى بود كه كه در كتابت مفاتيح نوشتى. عمل اين مطالب سودى نداد و نتيجه اى در برنداشت. از اين بابت خيلى عصبانى شده بود.

شب شيخ عباس به خواب او آمد و گفت: من هم اين مطالب را درست نوشتم. آن فرد گفت: پس من آن ها را غلط انجام دادم. شيخ عباس گفت: نه، تو اتفاقاً هم آن كارها را هم درست انجام دادى. آن فرد گفت: پس چرا مرده ام به خوابم نيامد؟

شيخ عباس گفت: حالا چرا معطل اين هستى كه او به خوابت بيايد. من با اين كه مرده ام، به اين طرف آمده ام و آلان هم من در عالم بعد هستم. خداوند متعال نمى گذارد مرده هايى كه به خاطر گناهان و اشتباهاتى داشتند، اكنون دچار رنجند، به خواب بيداران در دنيا بيايند؛ مبادا كه آبروى مرده بريزد. به اين كه آن مرده در خواب آن زندگان بيايد و بگويد، بله، ما را به زنجير كشيدند و ما را داخل آتش بردند. براى همين خداوند متعال اصلًا نمى گذارد كه آن مردگان به خواب زنده ها بيايند. با اين پرده پوشى خداوند، زندگان مى گويند، اين بند خدا كه مرده، عجب آدم خوبى بوده است و خدا او را رحمت كند، و همان مرد گرفتار كه خداوند نمى گذاشت به خواب كسى بيايد، اگر همين طور چهل نفر آدم خوب دربار او بگويند، خدايا او را بيامرز، خطاب مى رسد كه عذاب او را برداريد؛ چون چهل نفر از بندگانم از من درخواست آمرزش او را كردند. اين خداست.

منبع : پایگاه عرفان

? قلب هایمان به ده دلیل مرده است

اول : خدا را شناختیم ولیکن حقش را ادا نکردیم.
دوم : گمان بردیم که پیامبر خدا رو دوست داریم سپس سنتش را ترک نمودیم..
سوم : قرأن را قرائت کردیم ولی بدان عمل نکردیم..
چهارم : نعمت خدا را خوردیم ولی شکرش را بجا نیاوردیم..
پنجم : گفتیم شیطان دشمن ماست ولی با او در امور توافق کردیم..
ششم : گفتیم بهشت حق است ولی برای رسیدن به آن کوشش نکردیم..
هفتم : گفتیم جهنم حق است ولی از آن نگریختیم.
هشتم : دانستیم مرگ حق است اما برای آن آماده نشدیم
نهم : به عیب مردم مشغول گشتیم و عیب خویش را فراموش کردیم.
و دهم : مردگانمان را دفن کردیم ولی عبرت نگرفتیم.
‌‌
‌‌⇝❥ Sapp.ir/SamteKHoda ❥⇜

امیرالمؤمنین علیه السلام در روایتی به نقل از پیامبر اسلام(ص) یکی از اسباب آمرزش گناهان را معرفی کردند.

عَنْ عَلِيٍّ (ع) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) مَنْ قَرَأَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ حِينَ يَأْخُذُ مَضْجَعَهُ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ذُنُوبَ خَمْسِينَ سَنَةً.

امیرالمؤمنین(ع) از پیامبر(ص) روایت کرد که فرمود: هرکس هنگام خواب سوره «قل هو الله احد»  را بخواند؛ خداوند گناهان پنجاه سال را از او می آمرزد.

امالی شیخ صدوق،

استاد انصاریان: عقل انسان هر چه کاملتر شود توجه او به دنیا و تعلقات و زرق و برق دنیوی کم وکمرنگ تر می شود. امام کاظم (ع) میفرمایند: به راستی كه عاقلان، به دنیا بی رغبتند و به آخرت مشتاق.  الکافی 13/1

منبع : پایگاه عرفان

استاد انصاریان: مبادا نعمتی را در مردم ببینیم و شاد نباشیم! مبادا خوشحالی خود را در این ببینیم که خداوند این چهره، علم، پول، دانش، شهرت و این آبرو را از دیگری بگیرد.مواظب باشیم این حال در ما نمایان نشود.
حسادت از دام های دشمن قسم خورده انسان «ابلیس» است.

منبع : پایگاه عرفان

بسیار دیده شده مردم دعاها را به میل و سلیقه خود، کم و زیاد می کنند.

مثلا در آخر برخی از دعاها که <برحمتک یا ارحم الراحمین> ندارد، خود اضافه می کنند و یا قسمتی از دعا و زیارت را که وارد شده نمی خوانند، مانند صد لعن و صد سلام در زیارت عاشورا و یا دعای روزانه ماه مبارک رمضان با این که وارد شده است همه بخوانند، اما مردم فقط آمین می گویند. 

در حالی که بهتر است دعاها را به همان گونه که وارد شده است، خواند.

?

?کانال برداشت های نادرست از احکام??

http://eitaa.com/joinchat/39976963Ca74763d797

روزی هارون بر بهلول وارد شد . هارون در آن وقت سرخوش و سرحال بود از بهلول پرسید :آیا علی ابن ابیطالب افضل بر عباس عموی پیغمبر بود یا ابن عباس افضل بر علی ؟
بهلول جواب داد اگر حقیقت را بگویم در امانم هارون گفت در امانی .
بهلول گفت :علی (ع) بعد از محمد ابن عبدالله (ص) افضل است برجمیع اهل اسلام بلکه افضل است بر جمیع پیغمبران سلف ، به دلیل اینکه رادمردی با فتوت دین باوری است با حقیقت و جمیع فصائل نیکو در او جمع و در مقابل دین و دستورات الهی ذره‌ای قصور نورزیده و تمام دستورات الهی را مو به مو به مرحله عمل درآورده است و چنان عقیده راسخ و محکم داشت که جان خود بلکه جان اولاد خود را درمقابل دستورات دینی ناچیز می‌شمرد و در تمام غزوات خود از پیش قراولان لشکر بود و هرگز دیده نشد که در جنگی پشت به دشمن نماید و در این خصوص از جنابش سؤال نمودند که در غزوات ملاحضه جان خود را نمی‌فرمایید و خدای نخواسته ممکن است ازعقب سر قصد جان شما را بنمایند .جواب فرمودند :
جنگ من برای دین خدا است و ذره‌ای هوا و هوس و سود و غرض شخصی د ر کار نیست و جان من درید قدرت الهی است و چنانچه کشته شوم به خواست خدا و به راه خدا بوده و چه سعادت و لذتی از این افضل‌تر که در راه خدا کشته شوم و در جوار مردان خدا و مؤمنین راه حق و حقیقت جای گیرم و نیز علی (ع) در موقعی که امیر و خلیفه مسلمین بود شب و روز آسایش نداشت و تمام وقت شریف خود را صرف امور مسلمین و عبادت خداوند متعال می‌نمود و دیناری از مال مسلمین و بیت المال را بیهوده صرف ننموده و حتی عقیل برادر او که عائله زیادی داشت خواهش نمود که حق او را از بیت المال غیر از آنچه که به او می‌رسد دهد ، علی (ع) خواهش او را رد نمود . عقیل اصرار نمود آن حضرت عقیل را به خانه خود دعوت نمود و چون عقیل به خانه حضرت رفت و وضع زندگی امیر و خلیفه مسلمین را دید دیگر شرم نمود که خواهش خود را تکرار نماید و نیز به تمام حکام دستور می‌داد که به مردم ظلم ننمایند و با عدالت و انص اف بین آنها حکم نمایند و هر حاکمی که ذره‌ای ظلم و ستم روا می‌داشت بر او سخت می‌گرفت و او را فوراً معزول می‌نمود و او را از مجازات معاف نمی‌کرد اگر چه از نزدیکترین بستگانش بود .چنانچه ابن عباس در موقعی که حاکم بصره بود مبلغی از وجوه بیت المال را صرف امور شخصی نموده بود آن حضرت آن مبلغ را از او بازخواست نمود و برای این عمل او را سرزنش کرد و موعدی مقرر
فرمود تا ابن عباس آن وجه را ارسال دارد ولی ابن عباس نتوانست و می‌دانست که علی خلیفه‌ای نیست که خطای او را نادیده گیرد از این لحاظ به مکه فرار نمود و در خانه خدا بست نشست تا در امان باشد .
هارون از شنیدن این مطالب منفعل و مسجل شد و خواست دل بهلول را به درد آورد گفت :پس با این همه فضل و کرامت چرا او را کشتند ؟ بهلول جواب داد : بیشتر مردان راه حق و حقیقت را کشتند مانند عیسی بن مریم و داوود و یحیی و هزاران پیامبران و نیکوکاران در راه خدا مجادله می‌فرمودند . هارون گفت :
الحال کشته شدن علی (ع) را برایم تعریف نما . بهلول گفت : از حضرت امام زین العابدین روایت است که چون ابن ملجم قصد قتل علی (ع) را کرد دیگری را با خود آورده بود ، آن ملعون به خواب عمیقی فرو رفته بود و نی ز خود ابن ملجم هم به خواب بود و چون امیرالمؤمنین وارد مسجد شد خفتگان را بیدارفرمود تا مشغول نماز شوند . چون اقامه نماز نمود و به سجده رفت ابن ملجم ضربتی به سر آن حضرت زد و آن ضربت به جایی اصابت نمود که قبلاً عمرو بن عبدود در جنگ بر سر مبارک آن حضرت زده
بود و از این ضربت فرق تا به ابروی آن حضرت شکافته شد و چون شمشیر آن ملعون با زهر آلوده بود پس از سه روز دار فانی را وداع نمود و در ساعت آخر روی به جانب فرزندان خود کرد و فرمود :
رفیق اعلا و صحبت انبیاء اوصیا بهتر است برای دوستان خدا از دنیای بی بقاء اگر من از این ضربت کشته شوم قاتل مرا جز یک ضربت نزنید چون او یک ضربت به من زده است و بدن او را قطعه قطعه ننمایید این را فرمود و ساعتی مدهوش شد . چون به هوش آمد باز فرمود که در این وقت رسول خدا (ص) رادیدم که مرا تکلیف رفتن می‌کند و فرمود که فردا نزد ما خواهی بود . این بگفت و از دنیا رحلت فرمود و در آن ساعت آسمان متغیر گردید و زمین بلرزید و صدای تسبیح و تقدیس از میان هوا به گوش مردم رسید و همه دانستند که صدای ملکوت است .

استاد انصاریان:خودسازی و آراستگی نفس با صفات خوب و دور کردن خلقیات بد؛ مهمترین وظیفه ماست که در طول عمر خود می بایست بدان بپردازیم.کسی که بفکر خودسازی نباشد،در واقع هیچ کاری انجام نداده است.

منبع : پایگاه عرفان

امام خامنه ای حفظه الله تعالی:
طبيب خودتان باشيد. بهترين كسى كه میتواند بيماریهای
 روحی را تشخيص دهد، خودمان هستيم.
روى كاغذ بنويسيد: حسد، بخل، بدخواهى، تنبلى،
 بدبینی و…؛
اگر بیماریهای ما اینهاست، اینها را روی کاغذ بیاوریم.
ماه رمضان فرصتی است که یکی یکی این بیماریها را،
 تا آن‌جایی که بشود، برطرف کنیم. اگر برطرف نکنیم،
 این بیماریها مهلک خواهد شد؛ هلاک معنوی و واقعی. 

? @ostadazimi_ir ?

آیت الله خزعلی می گوید: رفتار آیت الله العظمی بروجردی با طلبه ­ها موقرانه و محبت ‌آمیز بود. روزی طلبه ­‌ای سر كلاس درس از ایشان سؤالی كرد. ایشان تصور كرد این طلبه درخواست حاجت و نیازی خصوصی كرده است.

در جواب او گفت بعد از این كه درس تمام شد بیا منزل تا مشكلت را حل كنم. یكی از آقایان گفت آقا این اشكال درسی دارد. ایشان دید قدری از شأن و مرتبه ­ی طلبه كاسته شد. این طلبه چون قبلاً نیاز شخصی خود را با آیت الله العظمی بروجردی در میان نهاده بود ایشان تصور كرده بود ، این بار نیز همان درخواست قبلی را مطرح كرده است و نمی­‌خواهد جلو مردم اظهار نیاز بكند. آقای بروجردی بعد از این كه فهمید طلبه سؤال علمی داشته است خیلی پریشان شد. می­‌گفت چرا گوش من این قدر سنگین است كه مطلب را درست تشخیص نمی­دهم. بعد از اتمام درس طرف كفش كَن نرفت به داخل جمعیت رفت طلبه را دید خم شد ودست او را بوسید.

ایشان این حركت را فقط به دلیل این كه گوششان سنگین بوده انجام دادند نه این كه عمداً آن طلبه را آزرده باشد.

گاه گاهی كه زود عصبانی می­ شد نذر می­كرد تا یك سال روزه بگیرد، خدا بر ما منت نهاد و چنین استادانی را درك كردیم.

آیت الله بروجردی و به ذلت کشاندن رضاشاه

یك بار آیت الله بروجردی در بازگشت از سفر حج مجبور به عبور از لرستان گردید، درست در همان زمان رضا شاه نیز در آن جا بود. رضا شاه از ایشان خیلی عصبانی بود، اما چون از میزان نفوذ این مرجع آگاه بود سعی كرد سبب تحریك مردم لرستان نشود. رضا شاه ترتیب ملاقاتی را داد و سعی كرد به گونه ‌­ای با ایشان برخورد کند که این روحانی عظیم الشان خفیف و تحقیر شود.

در محل ملاقات یك صندلی قرار دادند. آیت الله بروجردی زودتر آمد نشست، همه فكر می­‌كردند با آمدن رضا خان، ایشان از صندلی بلند می­‌شود و به جای او، رضا خان بر صندلی خواهد نشست و به این ترتیب آیت الله بروجردی مجبور خواهد شد سرپا بایستد اما با آمدن رضا شاه این مرجع بزرگ هیچ حركتی نكرد، بنابراین رضا شاه جفت آیت الله بروجردی نشست و به این ترتیب عزت رضا شاه مبدل به ذلت شد.

………………………………………….

1- كرمی پور ،حمید،خاطرات آیت الله ابوالقاسم خزعلی،انتشارات مركز اسناد انقلاب اسلامی،ص62.