ریحانه الزهرا

​شيخ طوسى قدس سره در كتاب «امالى» از جابر بن يزيد جعفى نقل كرده است كه گفت: 

سرور جهانيان امام باقر عليه السلام را هجده سال خدمت كردم، هنگامى كه خواستم از نزد آن حضرت بيرون روم و با او وداع كنم عرض كردم: حديثى بفرمائيد تا استفاده كنم.  

?فرمود: اى جابر! بعد از هجده سال كه در خدمت ما بودى هنوز هم منتظر شنيدن گفتار ما هستى؟  

عرض كردم: بلى، شما درياى بى پايانى هستيد كه هرچه از آن بردارند تمام نمى شود و به انتهاى آن نمى توان رسيد. فرمود:  

?يا جابر؛ بلّغ شيعتي عنّي السلام وأعلمهم أنّه لا قرابة بيننا وبين اللَّه عزّوجلّ ولايتقرّب إليه إلّا بالطاعة له. يا جابر؛ من أطاع اللَّه وأحبّنا فهو وليّنا، ومن عصى اللَّه لم ينفعه حبّنا.  
?اى جابر! به شيعيانم از طرف من سلام برسان و به آنها خبر بده كه بين ما و خداوند هيچگونه خويشاوندى نيست و جز با اطاعت كردن از او به مقام قربش نمى توان رسيد.  

اى جابر! كسى كه از فرامين الهى اطاعت كند و ما را دوست بدارد او اهل ولايت ما است و كسى كه نافرمانى پروردگار كند دوستى ما به او سودى نمى بخشد.  

اى جابر! چه كسى از خداوند درخواست نموده و او مرحمت نفرموده است؟ يا بر خدا توكّل كرده و او را كفايت ننموده و يا به او اعتماد و اطمينان داشته و نجات پيدا نكرده است؟  

?ای جابر! دنيا را همانند منزلگاهى قرار بده كه براى مدّتى در آنجا فرود آمده اى و مى خواهى منتقل شوى، آيا دنيا مثل مركبى نيست كه در خواب بر آن سوار شده اى و وقتى بيدار گشتى از آن خبرى نبوده، نه بر آن سوار بودى و نه زمام آن را بدست داشتى، بلكه روى بسترت آرميده بوده اى؟ يا همانند لباسى كه آن را پوشيده باشى، و يا كنيزى كه با آن همبستر شده باشى؟  

اى جابر! دنيا نزد صاحبان عقل و خرد همانند سايه اى روان است.  

?«لا إله الّا اللَّه» يعنى اعتقاد به يكتايى خداوند، عزّت و آبروى اهل ايمان است.  

نماز كانون اخلاص و باعث دورى از تكبّر و خودپسندى است، زكات روزى را افزايش مى دهد، روزه و حجّ دل را آرامش مى بخشند، قصاص و حدود باعث جلوگيرى از خونريزى‌ها است.  

و دوستى ما اهل بيت نظم و سامان به امور دين مى دهد، خداوند تبارك و تعالى ما و شما را از كسانى قرار دهد كه در پنهانى‌ها از او خوف و هراس دارند و از قيامت مى ترسند. 

?امالى طوسى،ص۲۹۶،ح۲۹،مجلس ۱۱

?بحار الأنوار،ج ۷۸ ،ص۱۸۲،ح ۸