ریحانه الزهرا

این نسبت را از دستوراتی که برای تعادل روح وروان، به ما دیکته شده استنباط میکنیم.

مثلا برای غذا گفته شده صباحا و عشیا. بکره و عشیا صبح و غروب. دو وعده غذا، غذای مادی، اما برای غذای معنوی پنج وعده نماز واجب داریم. یک وعده نماز مستحب.

? پس مشخص است، نسبت غذای معنوی ما نسبت به غذای مادی سه برابر است. سه برابر غذای مادی بایدغذای معنوی تناول کنیم واگر این نسبتها بیشتر شود، اینها مخدوش میشوند. یعنی هر چقدر که غذای مادی ما بیشتر شد، غذای معنوی جذب تن نمیشود. 

?اگر بخواهید سه وعده  بخورید، پر بخورید و هر چی رسید بخورید، اینها موجب میشود که نماز با روح نخواهی داشت.دعای با روح نخواهی داشت! قران خواندن با روح نخواهی داشت. این غذای زیاد تن به تعبیری با عث فساد روح میشود.

?هر چقدر این رفتارهای معنوی تکرار شد، روح صیقلی تر میشود. برای همان روزه گیری در دهه دوم صفا بخش تر از دهه اول است، روزه گیری در دهه سوم صفای بیشتری دارد و تن آماده میشود برای معنویات ویژه ای که خداوند برایش مقدر فرموده است.

???????

?توصیه های استاد خیر اندیش?

☀@tebiranii☀