ریحانه الزهرا

​حضرت ام البنين(سلام الله علیها ) از زنان بزرگواري است كه درگاهش پناهگاه بي كسان و نااميدان است. از اين رو، نزد مسلمانان و شيعيان و دل باختگان آل اللّه(علیهم السلام )، منزلتي والا دارد کتاب های زیر در مورد شخصیت و زندگانی این بانو بزرگوار  نگارش شده است که به چند نمونه از اشاره می کنیم:

1- اعلام النساء المؤمنات، محمد حسون - ام علی مشکور تهران، انتشارات اسوه، ۱۴۱۱ق
2- اعلام النساء فی عالمی العرب و الاسلام، عمر رضا کحاله، دمشق ۱۳۷۹ ق
3- اعیان الشیعه، سید محسن امین، تحقیق حسن امین، بیروت، دارالتعارف، ۱۴۰۳ ق ، جلد ۶، ۷
4- ام البنین، محمد علی سالکی، قم، دفتر تبلیغات اسلامی ۱۳۸۲
5 - شروع مرثیه عاشورا ، ذبیح ا… صاحبکار، نگاه حوزه، ش ۷۸ - ۷۷، فروردین ۱۳۸۱
6- ادب الطف او شعر الحسین، جواد شبر، بیروت، دارالمرتضی، ۱۴۰۹ ق
7- مجموعه آثار، ج 17، ص 242 ، نویسنده: شهید مطهری
8- ستاره درخشان مدینه حضرت ام البنین(سلام الله علیها )
9- ام البنین (سلام الله علیها ) زیباترین الگوی نامادری!،یکتایی، محمدرضا،ناشرفارابی
10- ام البنین (سلام الله علیها )، مادر مهتاب پدیدآورنده ناحیدطیبی
11- ام البنین نمادى از خودگذشتگى،محمدرضاعبدالامیرانصاری
12- بحار الانوارعلامه مجلسی ج 45
13- ام البنین سیده نساء العرب،سیدمهدی سویج
14- مادر فرزندان زهرا(سلام الله علیها ) ،ابوالفضل هادی منش
15- ام البنین شمع یتیمان علی (علیه السلام )،محمد آخوند،انتشارات یاس زهرا
16- ام البنین (علیها السلام ) ،سلمان هادی طعمه ،ناشردارالبقیع
17- ام البنین بانوی ایثار،فرزانه یاورزاده
18- ام البنین شیرزن ولایت مدار ،علی اکبرخدایی
19- ام البنین مادری بربلندای معرفت
20- ام البنین اسوه مادران وهمسران شهید ،فاطمه اسلامی 

shiayan_page@

۲۰نکته برای تمرکز حواس در هنگام مطالعه

۳. «خواندن اجمالی»

روش خواندن اجمالی، مبتنی است بر یک نمونه گیری سریع از نکات اساسی و صرف نظر کردن از جزئیات. در این روش، خواننده، مطالب را سازمان بندی می کند و آن گاه هدف از مطالعه خود را مشخص کرده، مقدار زمان مطالعه و میزان دشواری کتاب را تخمین می زند و سپس از طریق سوال کردن، کنجکاوی، علاقه، دقت و تمرکز حواس خود را افزایش می دهد.
منبع: کتابچه «بیست نکته درباره مطالعه»

تمرکز_حواس_در_هنگام_مطالعه

 اختصاصی «پاتوق معرفی کتاب

http://gap.im/book_room

​نرم افزار موبایلی (اندرویدی) نور مگز با تعامل مستقیم با سرویس نورمگز به عنوان یک نرم افزار هوشمند (smart client) طراحی شده،  به گونه ای که کلیه فعالیت های آن در سامانه نورمگز بصورت یکپارچه مدیریت و راهبری می شود.

کاربر با اتصال به سرویس نورمگز بوسیله نرم افزار می تواند مقاله مورد نیاز خود را جستجو نماید و با استفاده از گوشی همراه خود نسبت به مطالعه آن اقدام نماید.

به گزارش دبیرخانه شورای اعطای مجوزها و کرسی های آزاد اندیشی، حضرت آیت الله حسین نوری همدانی از مراجع تقلید در دیدار معاون پژوهش حوزه های علمیه و رییس و اعضای کمیته مرکزی آزاد اندیشی حوزه، اصل مسأله آزاد اندیشی را امری مهم دانست و گفت: آزاد اندیشی موضوعی لازم است اما گام اول این است که افراد مسؤول این کار از نظر علمیت در سطح بالایی باشند.

وی افزود: متأسفانه در حوزه ها سطوح علمی که وجود داشته مقداری افت کرده است، در حوزه ها و شهرها علمای بزرگی داشتیم و در شهرها فقهای بزرگی حضور داشتند که بعد از مرحوم شدن آن ها کسی جایگزین نشده است، باید بررسی کرد که ریشه عدم پرورش مانند آن بزرگان چیست؟

استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه قم با بیان این که در شهرها باید شخصیت های برجسته ای حضور داشته باشند، اظهار داشت: گاهی برخی درس خارج می گویند که علمیت لازم را ندارند، مدیریت حوزه در این موضوعات چگونه برنامه ریزی کرده است؟

وی ادامه داد: اولین کار ما باید عمق بخشیدن به تحصیل و تدریس ها باشد، طلاب باید در نویسندگی و سخنوری مهارت لازم را داشته باشند، تفقه در دین بسیار مهم است که باید بسیار دقیق باشد، اگر این تفقه درست باشد دیگر کسی ادعا نمی کند که حجاب واجب نیست.

حضرت آیت الله نوری همدانی با بیان این که گاهی سطح سواد افراد به اندازه ای پایین است که مسلمات را منکر می شوند، ابراز داشت: مسؤولان حوزه باید با همت کمبودها و کاستی ها را جبران کرده و برای تقویت علمی حوزه ها تلاش کنند.

وی عنوان کرد: طلاب و مبلغان باید احکام و دستورات اسلامی را به خوبی برای مردم بیان کنند که متأسفانه کامل بیان نشده است، حوزویان وظیفه دارند که دستورات اسلامی را برای جامعه تبیین کنند.

این مرجع تقلید در بخش دیگری از سخنان خود خاطرنشان کرد: امروزه دنیای اسلام با مشکلات بسیاری رو به رو است و ما نمی توانیم نسبت به آن ها بی تفاوت باشیم، دشمنان اسلام تمام توان خود را برای ضربه زدن به امت اسلامی به کار گرفتند و حوزه برای مقابله وظایفی دارد.

وی اضافه کرد: حوزه های علمیه باید در عرضه علمی و عملی روشنگری و فعالیت کنند و اجازه ندهند که دشمنان کار خود را به پیش ببرند، مسلمانان باید در برابر دشمنی که به فکر ریشه کنی اسلام است متحد شوند، مباحث انقلاب و جهان اسلام باید در حوزه های علمیه مطرح باشد.

حضرت آیت الله نوری همدانی درک مشکلات و تلاش علمی و عملی برای رفع آن ها در انقلاب و اسلام را وظیفه حوزه دانست و گفت: باید برای مردم مسائل را روشن کرد تا آن ها بعد از بیداری به میدان بیایند، حضرت امام با استفاده از ظرفیت مردم انقلاب را به پیروزی رساندند، تبیین مسائل برای مردم بسیار اثر دارد.

وی افزود: باید به شبهات و شبهه افکنی ها پاسخ داده شود و طلاب پاسخگو باشند و اجازه ندهند که دشمنان با شبهات شیطانی خود در جامعه ایجاد تردید کنند و معارف را مورد هجمه قرار دهند

همچنین در ابتدای این جلسه رییس کمیته مرکزی کرسی های آزاد اندیشی حوزه های علمیه، وضعیت و اقدامات کمیته کرسی های آزاداندیشی در حوزه را تشریح نمودند.

حجت الاسلام هادی صادقی  با بیان این که مسأله آزاد اندیشی از سیره های رایج حوزه های علمیه و سلف صالح بوده است، گفت: اساتید همواره در درس ها به شاگردان خود میدان می دادند که آزادانه نقد و بحث کنند.

وی افزود: همواره گفت وگوهای علمی در فضایی آزاد در حوزه ها شکل گرفته است که از امتیازات و افتخارات بزرگ حوزه های شیعه به شمار می رود، سیره اهل بیت(ع) به اصحاب انتقال داده شده که آزاداندیشانه در برابر افکار مخالفان برخورد کنند.

معاون فرهنگی قوه قضائیه با بیان این که ائمه طاهرین(ع) به مباحثی که به صورت آزاد مطرح می شد پاسخ می دادند، اظهار داشت: گاهی به شاگردان می فرمودند که پاسخ دهند، این بزرگواران مهم ترین مباحثات را به صورت ریشه ای و دقیق انجام می دادند و هیچگاه برخورددفعی نمی کردند و میدان بحث را نمی بستند.

وی ادامه داد: اهل بیت(ع) همواره راه آزاد را باز کردند و این سیره به علمای شیعه نیز منتقل شده است و تا به امروز جریان دارد، در مقطعی به دلیل برخی حساسیت ها در این جریان افراط و تفریط هایی صورت گرفته است، رهبر انقلاب در سال 81 در پاسخ به نامه فضلا بر مسأله آزاد اندیشی در حوزه ها تأکید کردند.

حجت الاسلام صادقی با بیان این که حیات علم در بستر آزادی فکر و اندیشه به ارمغان می آید، ابراز داشت: به دنبال فرمایشات رهبر انقلاب کمیسیون هایی در دانشگاه و حوزه ها تشکیل شد و فعالیت هایی صورت گرفت اما کمرنگ شد و کمیته آزاد اندیشی حوزه برای احیای کرسی ها و مباحث آزاد اندیشی شکل گرفته است.

وی عنوان کرد: در ابتدا دستورالعملی آماده و به حوزه های سراسر کشور ابلاغ شد تا در هر استانی کمیته آزاد اندیشی استانی شکل گیرد، قرار است در قم که مهد مباحث علمی آزاد بوده و هست این جریان با حمایت و هدایت مراجع و بزرگان در مسیر صحیح و منضبط پیش رود.

رییس کمیته مرکزی کرسی های آزاد اندیشی حوزه های علمیه خاطرنشان کرد: باید اخلاق، عقلانیت و منطق باید در کارها حاکم باشد تا با نظارت منضبط مباحث به صورت آزاد بیان شود، باید فضا به گونه ای باید که افراد متهم نشوند البته بحث ها باید با منطق علمی باشد از این رو قرار است که مدیر علمی، ناقد و داور داشته باشد که سبب انضباط علمی می شود.

وی اضافه کرد: باید افراد اهل فضل و علم به میدان بیایند و نوآوری های خود را عرضه کنند، گاهی سیاست زدگی سبب تحت الشعاع قرار گرفتن مباحث علمی تحت مسائل سیاسی می شود که نباید اینگونه باشد.

منبع معاونت پژوهش حوزه های علمیه

مقام معظم رهبری:

- تحقیق علمی فقط به معنای فراگیری و تقلید نیست، تحقیق ضد تقلید است.
(نمایشگاه پژوهش و فناوری خراسان رضوی 29 آذر تا اول دیماه 89 - نمایشگاه بین المللی مشهد)

۲۰نکته برای تمرکز حواس در هنگام مطالعه

۲_ «تندخوانی»

تندخوانی، باعث توجه و تمرکز بیشتر و فهمیدن مطالب و در نتیجه، باعث یادگیری بهتر می شود. فکر و ذهن ما قادر است هزاران کلمه را در دقیقه از خود عبور دهد؛ ولی اگر سرعت مطالعه ما پایین باشد، ذهن، وقت اضافی می آورد و ناچار به این شاخه و آن شاخه می پرد و در نتیجه، حواس پرتی ایجاد می شود. مطالعه سریع یا تندخوانی، فرصت جولان به ذهن نمی دهد و سبب برقراری تمرکز حواس هنگام مطالعه می شود.
منبع: کتابچه «بیست نکته درباره مطالعه»

 اختصاصی «پاتوق معرفی کتاب»?

http://gap.im/book_room

ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭ ﺗﻠﻔﻦ ﻫﻤﺮﺍﻩ “ﺭﻫﺎﻭﺭﺩ ﭘﮋﻭﻫﺶ” ﺩﺭ ﺑﺮﮔﯿﺮﻧﺪﯼ ﻣﺘﻦ ﺍﻟﮑﺘﺮﻭﻧﯿﮑﯽ (ebook) ﺁﺛﺎﺭ ﭘﮋﻭﻫﺸﯽ ﻃﻼﺏ ﺣﻮﺯﻩ ﻫﺎﯼ ﻋﻠﻤﯿﻪ ﺧﻮﻫﺮﺍﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﺸﻨﻮﺍﺭﻩ ﻫﺎﯼ ﭘﮋﻭﻫﺸﯽ(ﻋﻼﻣﻪ ﺣﻠﯽ, ﺑﺎﻧﻮﯼ ﮐﺮﺍﻣﺖ ﻭ ﭘﮋﻭﻫﺶ ﻫﺎﯼ ﮔﺮﻭﻫﯽ ﺭﺷﺪ) ﺷﺮﮐﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ.
ﺍﯾﻦ ﻣﻘﺎﻻﺕ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﺭﺯﯾﺎﺑﯽ ﻫﺎﯼ ﺍﻭﻟﯿﻪ, ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﻧﺸﺮ ﺩﺭ ﻓﻀﺎﯼ ﻣﺠﺎﺯﯼ ﺭﺍ ﮐﺴﺐ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ. ﺍﺯ ﻣﻬﻢ ﺗﺮﯾﻦ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﻣﻌﺎﻭﻧﺖ ﭘﮋﻭﻫﺶ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﻘﺎﻻﺕ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺫﯾﻞ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻧﻤﻮﺩ:

1. ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺍﯼ ﺑﻮﮎ (ebook) ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﺁﺛﺎﺭ ﻃﻼﺏ.
2. ﻣﻌﺮﻓﯽ ﺁﺛﺎﺭ ﻭ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﺑﺨﺸﯽ ﺑﻪ ﻭﺯﺍﻥ ﻋﻠﻤﯽ ﭘﮋﻭﻫﺸﯽ ﺧﻮﺍﻫﺮﺍﻥ ﺣﻮﺯﻭﯼ.
3. ﺷﻨﺎﺳﺎﻧﺪﻥ ﺗﻮﺍﻧﻤﻨﺪﯼ ﻋﻠﻤﯽ ﭘﮋﻭﻫﺸﯽ ﺧﻮﺍﻫﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﻣﺠﺎﻣﻊ.
4. ﺍﺭﺗﻘﺎﯼ ﻣﻨﺰﻟﺖ ﻋﻠﻤﯽ ﺧﻮﺍﻫﺮﺍﻥ ﭘﮋﻭﻫﺸﮕﺮ ﺍﺛﺮ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﭘﺮﻭﮊﻩ ﻫﺎﯼ ﻣﺸﺎﺭﮐﺘﯽ ﯾﺎ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩﯼ.
5. ﺗﺸﻮﯾﻖ ﻭ ﺗﺮﻏﯿﺐ ﻃﻼﺏ ﺑﻪ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﻣﮑﺘﻮﺏ ﺁﺛﺎﺭ ﭘﮋﻭﻫﺸﯽ.
6. ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺳﺎﺯﯼ ﻭ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﺍﻧﮕﯿﺰﯼ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﮔﺎﻥ ﻭ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻬﺮﻩ ﮔﯿﺮﯼ ﺍﺯ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺩﯾﺠﯿﺘﺎﻝ.
7. ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺍﺛﺮ ﭘﮋﻭﻫﺸﯽ ﺩﺭ ﺳﻄﻮﺡ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎ ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﻭ ﺯﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﺭﺍﺳﺘﺎﯼ ﺗﺎﻣﯿﻦ ﻭ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﭘﮋﻭﻫﺸﯽ.

ﺍﻳﻦ ﻧﺮﻡ ﺍﻓﺰﺍﺭ ﺑﺎ ﻫﻤﻜﺎﺭﻱ ﻣﺮﻛﺰ ﻓﻨﺎﻭﺭﻱ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﻭ ﻣﻌﺎﻭﻧﺖ ﭘﮋﻭﻫﺶ ﺣﻮﺯﻩ ﻫﺎﻱ ﻋﻠﻤﻴﻪ ﺧﻮﺍﻫﺮﺍﻥ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
ﻭﺑﮕﺎﻩ ﻣﺮﻛﺰ ﻓﻨﺎﻭﺭﻱ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺣﻮﺯﻩ ﻫﺎﻱ ﻋﻠﻤﻴﻪ ﺧﻮﺍﻫﺮﺍﻥ :
www.it.whc.ir

ﻭﺑﮕﺎﻩ ﻣﻌﺎﻭﻧﺖ ﭘﮋﻭﻫﺶ ﻣﺮﻛﺰ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺣﻮﺯﻩ ﻫﺎﻱ ﻋﻠﻤﻴﻪ ﺧﻮﺍﻫﺮﺍﻥ:
www.pooyesh.whc.ir

محقق بايد در پايان مقاله، فهرستي از منابع و مآخذي كه در متن به آنها استناد كرده است را به ترتيب حروف الفباي نام خانوادگي بياورد. تنها منابعي مي آيد كه در متن از آنها استفاده شده است. در ذكر منبع حداقل پنج دسته اطلاعات، ضروري به نظر مي رسد:
1- نام خانوادگي و نام مؤلف يا مؤلفان 2- تاريخ انتشار اثر 3- عنوان اثر 4- نام شهر 5- نام ناشر. (البته اگر كتاب تجديد چاپ شده باشد، شماره چاپ آن هم مي آيد) جداسازي اين اطلاعات با نقطه و جداسازي اجزاي مختلف هر يك با ويرگول (،) است مانند:

الف) در تك مؤلف
جوادي، آملي،‌ عبدالله (1372). هدايت در قرآن (چاپ سوم). تهران: مركز نشر فرهنگي رجاء.

ب) در ارجاع منابع از دو مؤلف يا بيشتر به شكل زير مي آيد
سرمد، زهره؛ بازرگان، عباس؛ حجازي، زهره (1379). روشهاي تحقيق در علوم رفتاري (چاپ سوم). تهران:‌ نشر آگاه

ج) آثار داراي مترجم به شكل زير مي آيد
صدرالدين شيرازي، محمد (1375). شواهد الربوبيه، ترجمه جواد مصلح. چاپ دوم. تهران:‌ انتشارات سروش

د)آثار با عنوان سازمان ها و نهادها
مركز اسناد و مدارك علمي. وزارت آموزش و پرورش (1362). وا‍ژه نامه فارسي – انگليسي. تهران: نشر مؤلف

ه)آثار به جاي مؤلف ويراستار يا چند نفر گردآوردنده يا مجموعه مقالات به شكل زير:
شفيع‏آبادي، عبدالله (گردآورنده) (1374). مجموعه مقالات جنگ رواني. تهران:‌ انتشارات سمت.

شيوه ارجاع منابع
در جهت امانت‏داري انديشه هاي ديگران و براي اطلاع‏رساني بيشتر خواننده براي مراجعه به متون و منابع اصلي بايد ارجاعات آورده شود. بنابراين هرگاه در متن مقاله، مطلبي از يك كتاب يا مجله يا … به صورت مستقيم يا غير مستقيم نقل شود بايد پس از بيان مطلب آن را مستند ساخت. اين مستندسازي شيوه¬هاي مختلف دارد.

الف: شيوه ارجاع در متن
در استناد نام مؤلف و صاحب اثر بدون القاب: آقا، خانم، استاد، دكتر، پروفسور، حجت‏الاسلام، آيت‏الله و امثال آن آورده مي شود مگر در جايي كه لقب جزو نام مشخص شده باشد مانند خواجه نصيرالدين طوسي، آخوند خراساني، امام خميني، علامه طباطبايي (دهنوي، 1377، ص 27).

1- اثر با يك مؤلف: پس از آوردن متن، داخل پرانتز: نام خانوادگي،‌تاريخ انتشار، شماره صفحه به ترتيب مي آيد و پس از آن نقطه مي¬گذاريم مانند (ابطحي، 1382، ص 27).

2- اثر با بيش از يك مؤلف باشد، نام خانوادگي آنان به ترتيب به همراه سال انتشار و شماره صفحه مي آيد مانند (سرمد، بازرگان، حجازي، 1379، ص 50) و اگر بيش از سه مؤلف بود: نام خانوادگي اولين مؤلف و به دنبال آن عبارت «و همكاران» یا «و دیگران» سپس سال انتشار و شماره صفحه مي آيد مانند (نوربخش و ديگران، 1366، ص 75).

3- اثر با نام سازمان ها و نهادها:
به جاي نام مؤلف، نام سازمان مي¬آيد مانند (فرهنگستان زبان و ادبيات فارسي، 1382، ص 34).

4- دو يا چند اثر يك مؤلف:
همه آنها داخل پرانتز به ترتيب تاريخ نشر مي آيد مانند (والاس، 1980، ص 15؛ 1988، ص 27؛ 1990، ص 5). و اگر چند اثر يك مؤلف در يك سال منتشر شده باشد آثار مختلف او با حروف الفبا از هم متمايز مي گردند مانند (احمدي، 1365 الف، ص 22؛ 1365 ب، ص 16).

5- استناد آيات و روايات
ابتدا نام سوره و سپس شماره آيه ذكر مي شود، مانند: (بقره، 39). در خصوص نهج البلاغه نام كتاب و شماره خطبه يا نامه (نهج‏البلاغه، خطبه 33) و روايات غير نهج‏البلاغه، نام گردآورنده روايات، تاريخ نشر، شماره جلد و صفحه مانند (مجلسي، 1403، ج 56، ص 198).

ب) ارجاع دهي مقالات
ابتدا نام مؤلف يا مؤلفان، سپس تاريخ انتشار، بعد عنوان مقاله، به دنبال آن نام مجله و شماره آن ذكر مي شود آنگاه شماره صفحات آن مقاله در آن مجله با حروف مخفف صص در فارسي وPP در انگليسي، مانند حداد عادل، غلامعلي (1375)، انسان عيني، فصلنامه حوزه و دانشگاه، ش 9، صص 41-35.

ج) ارجاع پايان‏نامه و رساله
پس از ذكر عنوان بايد ذكر شود كه آن منبع پايان‏نامه كارشناسي ارشد يا رساله دكتری و به صورت چاپ نشده است، سپس نام دانشگاه به شكل زير:
ايزدپناه، عباس (1371)، مباني معرفتي مشاء و اهل عرفان، پايان‏نامه كارشناسي ارشد، چاپ نشده. دانشگاه قم.
د) ارجاع به يك روزنامه
همانند ارجاع مقاله در مجله است مانند:
محمودي، اكبر (1375، 21 مهر) موانع توسعه در ايران، روزنامه كيهان، ص 6.
ه¬) ارجاع به فرهنگ نامه و دايره المعارف
در ارجاع نام سرپرست و بقيه موارد مثل كتاب عمل مي¬شود مانند:
بجنوردي، سيد كاظم و همكاران (1377)، دائرة المعارف بزرگ اسلامي (چاپ دوم)، تهران؛ مركز دائرة المعارف بزرگ اسلامي

و) ارجاع به كنفرانس ها، سمينارها و گزارش¬ها
• مطلبي از دايره المعارف در شبكه وب

Seven years war. Britannica online.vers.92.2.apr.1998.

Encyclopaedia Britannica. 02 nov 2030http://www.eb.om;180/.

ارائه گزارش از همايش و سمينارها بايد به شكل زير باشد (سلطاني، 1363، ص 19).
همايش بين‏المللي نقش دين در بهداشت و روان (1380)، چكيده مقالات اولين همايش بين‏المللي نقش دين در بهداشت روان،‌ تهران: دانشگاه علوم پزشكي ايران.

ز) نقل از منابع الكرونيكي (اينترنت)
امروز نقل از منابع اينترنتي يكي از منابع ارجاعي است كه در ذكر آن اطلاعات ضروري به ترتيب زير بيان مي¬شود (ترابيان، 1987، ترجمه قنبري، 1380).
بارلو،‌جان پي (1996)، درخت يوشع مي¬لرزد در مجله CORE (روي خط اينترنت) ج 8، ش 1، (92 نقل شده تاريخ 25 مارس 1996، قابل دسترسي در:
:Pub/Zines/c.Re-Zine file:ptp.e text.org pirectorg .g. 8corel.

• ارجاع يك مقاله در مجله الكترونيكي
Miles, Adrian. Singin in the Rain: a hypertextual Reading. “Postmodern Culture 8.2(1998).02 nov 2000.

http://muse.jhu.edu/jourals/pme/voo8/8.2 miles.html

• در ارجاع يك كتاب الكترونيكي در شبكه وب
Austen, Jane. Pride and prejudice.de. henry chur chyrd.
Nov 2000.http://www.pemberley.com/jahein;o/pridprej.html.

منبع: نرم افزار مقاله نویسی معاونت پژوهش مدرسه علمیه امام صادق علیه السلام البرز

اعتبار علمي مقاله به مستند و مستدل بودن آن است، ارائه فهرست كاملي از مراجع مقاله با رعايت اصل امانت‏داري و اخلاق پژوهشي مورد انتظار است. البته سبك هاي استناددهی در كتاب ها و مقالات متنوع است. معمولاً «راهنماي نويسندگان» در مجله يا جشنواره علمي در عمل به چگونگي ارجاعات پيروي مي شود. اما ارجاع در پايان مقاله، ارجاع در پاورقي و ارجاع در متن، سه شيوه ی عمده استناد است كه شيوه اخير (ارجاع درون متن) به علت سهولت، سرعت، ايجاد تمركز ذهني براي خواننده و رواج جهاني آن، بر دو شيوه قبلي برتري دارد. در این روش نام صاحب اثر، ‌تاريخ انتشار و شماره جلد و صفحه را مي آورند. مانند : (مطهري، 1382، ج 3، ص 150) امّا نام اثر نمي آيد.

درباره مشخصات كتاب‏شناختي منابع تحقيق (كتاب نامه) كه در پايان مقاله مي آيد،‌ هماهنگ ترين روش، همسويي با روش ارجاع نويسي در بدنه ي اصلي مقاله است كه در پي مي آيد. البته همانگونه که پیش تر اشاره شد نبايد در ارجاعات و نقل‏قول ها افراط كرد، در آن صورت مقاله به مجموعه يادداشت ها و تحليل هاي ديگران تبديل شده و از ارزش علمي آن كاسته مي شود. همچنین در چگونگی ارجاعات باید مطابق سلیقه و درخواست محلی که برای آنها مقاله تهیه می شود، عمل نمود. ارجاعات پاورقی و منابع به روش زیر انجام می گیرد:

الف) زيرنويس (پاروقي) توصيفي
توضيحات اضافي يا اصطلاحي كه نمي¬توان براي حفظ انسجام متن آن را درون متن آورد، مي تواند زير صفحه با مشخص كردن شماره بيايد. توضيحات بايد حتي‏الامكان خلاصه باشد. ترجمه آيات و روايات در متن فارسي بيايد و در صورت نياز مي توان متن عربي را در پاورقي آورد. كلمه هاي بيگانه در داخل متن حتماً بايد به فارسي نوشته شود و در صورت لزوم معادل خارجي آنها در پاورقي بيايد. اينها در مورد اصطلاحات تخصصي يا نام اشخاص است. در موارد ضروري كه بايد کلمه خارجي در متن بيايد بايد در كنار صورت فارسي و داخل پرانتز نوشته شود (غلامحسين‏زاده، 1372، ص 17).
توجه كنيم درهر متن يكبار معادل انگليسي آوردن آن وا‍ژه كفايت مي كند.

ب) ارجاع در منابع
محقق بايد در پايان مقاله، فهرستي از منابع و مآخذي كه در متن به آنها استناد كرده است را به ترتيب حروف الفباي نام خانوادگي بياورد. تنها منابعي مي آيد كه در متن از آنها استفاده شده است. در ذكر منبع حداقل پنج دسته اطلاعات، ضروري به نظر مي رسد: 1- نام خانوادگي و نام مؤلف يا مؤلفان 2- تاريخ انتشار اثر 3- عنوان اثر 4- نام شهر 5- نام ناشر. (البته اگر كتاب تجديد چاپ شده باشد، شماره چاپ آن هم مي¬آيد) جداسازي اين اطلاعات با نقطه و جداسازي اجزاي مختلف هر يك با ويرگول (،) است مانند:

الف) در تك مؤلف
جوادي، آملي،‌ عبدالله (1372). هدايت در قرآن (چاپ سوم). تهران: مركز نشر فرهنگي رجاء.

ب) در ارجاع منابع از دو مؤلف يا بيشتر به شكل زير مي آيد
سرمد، زهره؛ بازرگان، عباس؛ حجازي، زهره (1379). روشهاي تحقيق در علوم رفتاري (چاپ سوم). تهران:‌ نشر آگاه

ج) آثار داراي مترجم به شكل زير مي¬آيد
صدرالدين شيرازي، محمد (1375). شواهد الربوبيه، ترجمه جواد مصلح. چاپ دوم. تهران:‌ انتشارات سروش

د)آثار با عنوان سازمان ها و نهادها
مركز اسناد و مدارك علمي. وزارت آموزش و پرورش (1362). وا‍ژه نامه فارسي – انگليسي. تهران: نشر مؤلف

ه)آثار به جاي مؤلف ويراستار يا چند نفر گردآوردنده يا مجموعه مقالات به شكل زير:
شفيع‏آبادي، عبدالله (گردآورنده) (1374). مجموعه مقالات جنگ رواني. تهران:‌ انتشارات سمت.

يكي از بخش هاي مهم مقاله علمي است که روزنه اي براي ورود خواننده به دنياي مقاله و در حكم نقشه راه است. وظايف اصلي مقدمه، روشن ساختن موضوع، مشخص نمودن هدف و بدست دادن طرح و نقشه ارايه مطالب براي خواندن كل مقاله است.
معمولاً داوران و ارزيابان براي شناخت قوت علمي مقاله، تنها به مقدمه و نتيجه آن نظر مي كنند بنابراين بايد آن را دقيق و مناسب متن مقاله بنويسيم.
هدف اصلي يك مقدمه حرفه اي، پاسخ به پرسش هايي چون، اين تحقيق چه اهميتي دارد؟ چه كساني از آن بهره مند مي شوند؟ چه نيازي به حل اين مسأله داريم؟ و چه انگيزه اي باعث شد تا اين مقاله نوشته شود؟ در مقدمه مقاله، مسئله تحقيق و ضرورت انجام آن و اهداف آن از نظر بنيادي و كاربردي به صورت مختصر بيان مي شود. و از ذكر جزئيات پرهيز مي شود.

در مجموع يك مقدمه خوب شامل:
توضيح درباره پيشينه تحقيق، ضرورت ها، روش، ساختار، منطق حاكم بر فصول است و اينكه چرا اين تحقيق ادامه منطقي گزارش های پيشين است. مقدمه نبايد مفصل و طولاني باشد. بهتر است حداكثر دو صفحه يا يك ششم كل مقاله باشد. سير نگارش مقدمه از مطالب عام به خاص است، از جنبه های كلي شروع مي شود و رفته‏رفته به بخش هاي تخصصي تر مي پردازد.
محقق بايد پرسش های پژوهش خود را به صورت استفهامي بيان كرده و به تعريف متغيرهاي تحقيق به صورت عملياتي بپردازد. (هومن، 1378، ص 87)

منبع: نرم افزار مقاله نویسی تهیه شده در معاونت پژوهش مدرسه علمیه امام صادق علیه السلام