نشر آثار علامه حسن زاده آملی
شخصیت علمی و معنوی امام در بیانات فاضل لنکرانی
مجلسی
آیت الله کوهستانی
آیه
وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ حدید/20
و زندگانى اين جهان جز كالاى فريبندگى نيست
* آینه
حکایت؛ مرحوم آیةاللّه کوهستانی با آنکه می توانست وسائل زندگی بهتر برای خود فراهم سازد در کمال سادگی بدون آلایش به سر میبرد و در هیچیک از جهات زندگی او آثار تجمّل دیده نمیشد. تمام فرشهای منزل و اتاق مهمانی و غیره را، حصیرهای بافت مازندران تشکیل میداد. کسانی که محل مطالعه و اتاق استراحت او را دیدهاند به خود حق میدهند بگویند این شیوه ستوده مخصوص اولیاء خداست، چندین بار مردان خیراندیش حاضر شدند که برای اتاقهای وی قالی یا فرشهای بهتر تهیّه نمایند اما ایشان قبول نفرمودند.
معظم له نه تنها در ایّام اشتغال بلکه در تمام مدّت عمر خود برای هزینه شخصی خود از سهم امام و سایر وجوهات استفاده نکرده و گاهی میشد در شدّت احتیاج و نیاز بود با این حال از تصرّف آن خودداری میفرمود و به اندک منافع املاک موروثی خود که در همان قریه کوهستان قرار داشت اکتفا میکرد.1
ای دل، مدار خویشتن اندر هوای زر چون خاک، پایمال مشو از برای زر 2
با اقتباس و ویراست از کتاب داستانهایی از علماءسعدی
انتهای خبر / خبرگزاری حوزه / کد خبر ۴۵۰۳۴۱
علامه طباطبایی
? تولد: 27 فروردین 1281- 29 ذی الحجة الحرام 1321ق
? محل ولادت: تبریز - روستاى شادآباد
? رحلت مادر: 5 سالگى
? شروع به تحصیل علم: 6 سالگى
? رحلت پدر: 9 سالگى علامه
? ازدواج:20 سالگى
? هجرت به نجف اشرف: 1343ق
? آغاز سلوک: 27 سالگى
? بازگشت به تبریز: 1314ه.ش- 1353 ق
? هجرت به قم: 1324ه.ش- 1365 ق
? ارتحال: 24 آبان 1360- 18 محرمالحرام 1402
? مدفن: قم- حرم حضرت فاطمه معصومه علیها السلام
? @ofogh_howzah
سید محمدحسین طباطبایی مشهور بهعلامه طباطبایی(۱۲۸۱- ۱۳۶۰ش)،مفسر، فلیسوف، اصولی، فقیه، عارف و اسلامشناس قرن ۱۴ق. وی از عالمان تأثیرگذار شیعه در فضای فکری و مذهبی ایران در قرن ۱۴ش بود. وی نویسنده تفسیر المیزان، و کتابهای فلسفی بدایة الحکمة و نهایة الحکمة، واصول فلسفه و روش رئالیسم است.
علامه، در حوزه علمیه قم به جای اشتغال به فقه و اصول، درس تفسیر قرآن و فلسفه برقرار کرد. این کار او موجب رونق دانش تفسیر در حوزه قم شد. روش تفسیری او تفسیر قرآن به قرآن بود. در دوران تعطیلی درس فلسفه، با برقراری جلسات هفتگی با شاگردان خاص خود تدریس مبانی فلسفی ملاصدرا و حکمت متعالیه را ادامه داد. بسیاری از مدرسان بعدی فلسفه در حوزه علمیه قم شاگردان او بودند.
شاگردان او هم چون مطهری، جوادی آملی، مصباح یزدی وبهشتی را میتوان جزو مؤثرترین و معروفترین روحانیان شیعه در ایران در چهار دهه پایانی قرن ۱۴ش دانست. نشستهای علمی او با هانری کربن فیلسوف و شیعهشناس فرانسوی زمینهساز معرفی تشیع به اروپاییان شد.
درباره شخصیت او کتابهای متعددی منتشر شده و چندین همایش برای معرفی اندیشههای او برگزار شده است. یک مجموعه مستند تلویزیونی با نام حدیث سرو نیز با هدف شناسایی شخصیت او ساخته شده است. در تهران یک دانشگاه به نام او نامگذاری شده است. شهید علی قدوسی داماد اوست.
آثار
از ایشان آثار علمی بسیار بجا مانده که قسمتی از آنها بدین قرار است:
تفسیر المیزان
اصول فلسفه و روش رئالیسم
حاشیه بر اسفار صدرالدین شیرازی
سنن النبی (ص)
مصاحبات با استاد کربن
شیعه در اسلام
حاشیه بر کفایه الاصول
رساله در قوه و فعل
رساله در اثبات ذات
رساله در صفات
رساله در افعال
رساله در وسائط
الانسان قبل الدنیا
الانسان فی الدنیا
الانسان بعد الدنیا
رساله در نبوت
رساله در ولایت
رساله در مشتقات
رساله در برهان
رساله در مغالطه
رساله در تحلیل
رساله در ترکیب
رساله در اعتبارات
رساله در نبوت و مقامات
منظومه در رسم خط نستعلیق
علی والفلسفة الالهیه (به فارسی ترجمه شده است)
قرآن در اسلام
رساله در حکومت اسلامی، که به فارسی و عربی و آلمانی چاپ شده است.
مقالات متعددی که در نشریات گوناگون مانند مکتب تشیع و درسهایی از مکتب اسلام و راهنمای کتاب و… به انتشار رسیده است.[۷]
تفسیر المیزان
منبع:ویکی شیعه
محمدبن خلیلان
محمدبن خلیلان در نقل روایات اهتمام داشت و احادیث را بهواسطه پدر و اجدادش نقل میکرد؛ این بیوت محدثین شیعه در دوران ائمه اطهار(ع) و عصر غیبت صغری زندگی میکرد و با نواب خاص امام زمان(عج) ارتباط داشت و از موالیان و محارم اسرار امامان معصوم(ع) بودند.
محمد بن خلیلان در بغداد که در آن زمان آن را دارالسلام میخواندند ساکن بوده و احادیث ائمه(ع) را در آن سرزمین پخش میکرده است و در آن از مبلغان و مروجان فرهنگ مهدویت بود چنانچه درباره تاریخ مسعود حضرت مهدی(ع) و مادر نرجس خاتون(س) احادیثی را روایت کرده که شیخ صدوق آنها را با واسطه در کتاب «کمالالدین و تمامالنعمه» آورده است. شیخ صدوق از شاگردان محمد بن خلیلان بوده که احادیث او را در کتابهایش نقل کرده است.
نگاهی کوتاه به زندگی ملاصدرا
عارف، فیلسوف، مفسر و دانشمند بزرگ ایرانی در قرنهای 10 و 11 ق، همعصر حکومت صفویان.
محمد بن ابراهیم شیرازى ملقب به صدرالدین و مشهور به ملاصدرا یا صَدرالمُتِألِّهین از مردم شیراز. در حدود سال 979 یا 980 ق در شهر شیراز و در خانوادهای بانفوذ و متمکن بهدنیا آمد.
در آغاز جوانى، با استعداد فوقالعادهای که داشت، براى تحصیل به اصفهان رفت، که مرکز علمى آن روزگار ایران بود و صفویان در آنجا مدارس متعددى دایر کرده بودند که علما دانشهای گوناگون را در آنها تدریس میکردند. نزد شیخ بهائى و میرداماد و میرابوالقاسم فندرسکى علوم نقلى و حکمت را آموخت. پس از تکمیل تحصیلات و نیز با فشار بعضى از علماى ظاهربین، که با مشرب عرفانى او مخالف بودند، اصفهان را ترک کرد و به کهَک قم رفت و هفت سال، یا بنا بر قولى، پانزده سال در آنجا به ریاضت مشغول شد و سرانجام به مرتبۀ کشف حقایق رسید. رفتهرفته آوازۀ ملاصدرا در اطراف و اکناف پیچید و مریدان و طالبان بسیارى به حضورش شتافتند.
در این هنگام اللهوردى خان، والى فارس، مدرسهای در شهر شیراز بنا کرد و از ملاصدرا دعوت کرد تا به وطن خویش بازگردد و در آن مدرسه به تدریس بپردازد. با حضور وى در شیراز مدرسۀ خان مهمترین مرکز علمى ایران شد و تا هنگام حیات وى طالبان علم را از دور و نزدیک به خود جلب میکرد.
آموزههای ملاصدرا با معارف عرفا، بهویژه ابن عربى، صدرالدین قونوى، عبدالرزاق کاشانى، داود قیصرى و دیگر بزرگان مکتب ابن عربى، ارتباط محکمى دارد، تا جایى که میتوان گفت حکمت متعالیۀ او روایت عقلانى از شهود روحانى آنهاست؛ بهویژه در مورد ابن عربى که ملاصدرا در هیچ مسئلۀ اساسى با وى مخالف نیست. در واقع، ملاصدرا افزون بر آنکه از فیلسوفان بزرگ اسلامى است، از مهمترین شارحان آثار ابن عربى و شاگردان وى محسوب میشود.
صدرالمتألهین برهانىکردن مکاشفات عرفانى را یکى از وظایف خود برشمرد و اعلام کرد که هرچند برخى از صوفیان و عارفان به دلایل گوناگون از برهانىکردن مشاهدات خویش خوددارى کردهاند، او مکاشفات ذوقى آنان را به قالب برهان و استدلال خواهد ریخت: «و نحن قد جعلنا مکاشفاتهم الذوقیه مطابقه للقوانین البرهانیه». او به مکاشفاتى که برهانى قطعى بر صحّت آنها اقامه نشده است، اعتمادى نداشت: «اما نحن فلا نعتمد کلَّ الاعتماد على مالا برهان علیه قطعیا». بهنظر ملاصدرا، عقل معیار صحّت و سقم مکاشفات عرفانى است و عدول از احکام عقل در مسائل عرفانى جایز نیست. شاید همین گرایشهای عرفانى وى بوده که سوءظن بعضى از علما را برانگیخت.
ملاصدرا، که از اقوال غزّالى و ابن عربى و مکتب قونوى و قیصرى متأثر است، در رسالۀ کسر اصنام الجاهلیه بر صوفیان مدعى عصر خود میتازد که به قول وى هم از علم و هم از عمل بىنصیباند. کتاب او مملو از اقوال صوفیان متقدم است و حتى در خاتمۀ آن طریقۀ صوفیه (روزه و سکوت و شببیدارى و عزلت و ذکر) را براى طالب راه حق توصیه میکند.
ملاصدرا تا پایان عمر در شیراز به تألیف و تدریس پرداخت و در این مدت هفت بار، پیاده، به خانۀ خدا سفر کرد و در بازگشت از هفتمین سفر، در بصره در سال 1050 ق درگذشت.
آثار و شاگردان
آثار صدرالمتألهین در اخلاق و عرفان عبارت است از اکسیر العارفین؛ ایقاظ النائمین؛ کسر اصنام الجاهلیه، در محکومیت و افشاى صوفیان بىتقوا؛ رسالۀ سه اصل، که تنها کتاب منثور ملاصدرا به زبان فارسى است در پاسخ کسانى که به نام علم و دین با حکمت و عرفان خصومت میورزند؛ تفسیر فلسفى و عرفانى چند سوره از قرآن کریم و دیوان شعرى به زبان فارسى.
ملاصدرا افزون بر تألیف آثار گرانقدر، شاگردان بزرگى نیز تربیت کرد که مشهورترین آنان ملا محسن فیض کاشانى و عبدالرزاق لاهیجى، دامادهاى وى، بودند.
برگرفته از کتاب «نقش شیعه در فرهنگ و تمدن اسلام و ایران»، دکتر علی اکبر ولایتی، جلد دوم، انتشارات امیرکبیر، 1392، ص 1338
منبع سایت دکتر ولایتی
زندگینامه مرحوم حجت الاسلام غلامرضا حسنی
?حجت الاسلام غلامرضا حسنی در روستای بزرگ آباد که یکی از روستاهای بزرگ ارومیه هست در سال۱۳۰۶ متولد شدند بیشتر عمرشان هم به مبارزه گذشته است.
?در نوجوانی مدتی در حوزه علمیه ارومیه مشغول تحصیل بودند و در سال ۱۳۳۴ به حوزه علمیه قم رفتند. خودشان مطرح کرده اند که آن موقع من برای اولین بار با شهید آسید مجتبی نواب صفوی آشنا شدم و ایشان در همین مدرسه فیضیه قم مطالبی را بیان فرمودند و مساله مبارزه با رژیم شاه را مطرح کردند و صحبت های ایشان به گونه ای در من تاثیر کرد که من هم تصمیم گرفتم علیه رژیم ستم شاهی مبارزه کنم .
?از آنجا که وضعیت استان در دوران جوانی ایشان بسیار بغرنج و بحرانی بود و گروه های شرور و مسلح امنیت مردم را به خطر انداخته بودند ، ایشان از همان ابتدای ورودشان به اجتماع ، ناگزیر سلاح به دست گرفتند.
حتی در سال ۳۶ یا ۳۷ که خدمت امام خمینی(ره) می رسند ، یکی از طلاب خدمت امام مطرح می کنند که آقای حسنی مسلح هستند. بعد امام می فرمایند آقای حسنی ! اسلحه را برای چه تهیه کردید؟ و ایشان می گویند که اگر اجازه بدهید من اسلحه را تهیه کرده ام شاه را بکشم!
?این خاطره در ذهن مبارک امام (ره) تا در سال ۱۳۵۸ که آقای حسنی باز خدمت امام (ره) که می رسند آنجا همین مساله اسلحه و مسلح بودن آقای حسنی دوباره مطرح می شود که حضرت امام (ره) با یادآوری سابقه مسلح بودن ایشان می فرمایند که ما همه باید مثل آقای حسنی مسلح باشیم.
?آقای حسنی از همان سال ۴۲ با علمای شهر و با حوزه علمیه قم در ارتباط بودند و مبارزات مردم استان علیه رژیم را هدایت می کردند، ایشان بارها ممنوع المنبر شدند و تحت تعقیب قرار گرفتند و حتی در مبارزه با رژیم کار ایشان و انقلابیون مسلح ایشان به حدی بالا گرفت که ارتش با تانک وارد خیابان های ارومیه شد و مسجد اعظم را با گلوله مستقیم تانک مورد هدف قرار داد که در آن جریان تعدادی از مردم شهید و مجروح شدند و البته با حمله مردم به تانک ها ، ارتشی ها عقب نشستند و شکست خوردند ؛ می خواهم بگویم که اگر به مبارزات مسلحانه ایشان با رژیم اشاره می کنیم ، مبارزات تمام عیاری بوده است و نه تک تیراندازی های هر از گاهی.
#یک_عمر_مبارزه
#روحش_شاد_یادش_گرامی