کندر
-طبیعت آن گرم وخشک است
-با نیروی خشک کنندگی قابض و بندآورنده خون است.
-خونریزی ها را بند آورده و مقوی دل و حافظه می باشد
- جذب کننده و خشک کننده رطوبت های مغزی است. خصوصاً در ترکیب با مصطکی این عمل را به خوبی انجام می دهد.
-صدای گرفته را باز نموده و رافع خفقان است.
-برگ آن با صمغ عربی رافع بدبوئی بینی وتنگی نفس و سرفه های مزمن مرطوب و آسم است.
-مصرف آن با عسل برای رفع فراموشی مفید است
-سرمه آن روشنایی دید را زیاد نموده و خون مردگی را رفع و تورمهای زیر قرنیه و اطراف چشم را بر طرف می سازد.
-در ترکیب با سایر داروهای مناسب برای رفع ضعف معده و خشک کردن رطوبت ها ی آن و سهولت هضم و جلوگیری از استفراغ و اسهال توام با استفراغ و تبهای بلغمی مفید می باشد
-مالیدن ضماد آن برای سر باز نمودن زخمهای عمیق و جلوگیری از خونریزی و پخش شدن زخم و سوختگی با آتش و ترک های ایجاد شده از سرما نافع و درد های سرد مفاصل که مزمن شده باشند را رفع می نماید .
-زیاده روی در آن باعث سوختن خون و بلغم و موجب سردرد برای گرم مزاجان و موجب جنون و جذام می شود و مصلح آن برنج و شکر می باشد.
-مصرف کندر مانند سایر داروهای گیاهی باید تحت نظر پزشک بوده و از مصرف خود سرانه آن پرهیز گردد.
منبع