ریحانه الزهرا

از کتابفروشی پرسیدند اوضاع کسب و کار چطور است؟

گفت: کساد …   

گفتند چرا؟

پاسخ داد: معمولا آنها که ?پول دارند اهل مطالعه نیستند و آنها که ?سواد دارند پول کتاب خریدن ندارند ‌‌‌… 
#تلخند فرهنگ_کتابخوانی
?کانال«پاتوق معرفی کتاب»?

@book_room

???

♨سوال:

?دعا کردن به فارسی بهتره یا عربی؟

✍ پاسخ:

✅ دعا کردن به فارسی بهتره یا عربی؟ و اینکه ایا در اجابت دعا به فارسی یا عربی دعا کردن موثر است؟

هر چند لازم نیست دعاها به عربى خوانده شوند؛ حتى دعا در نماز به زبان فارسى جایز است، ولی بهتر است دعاهایى که از ائمه‏(ع) صادر شده ‏اند با عنایت و توجه به معانى آنها، به زبان عربى خوانده شود. مطلب زیر دلیل این امر را براى ما واضح مى‏سازد:

همان گونه که قرآن سخن خداوند با بشر است، دعا های ائمه(ع) سخن بشر با خداوند است، و به آن قرآن صاعد می گویند؛

از این روى این دعاها همچون قرآن، مشتمل بر حقایق و معارف عمیقى هستند که زبان عربى بهترین زبان براى بازگو کردن آنهاست.
و به همین جهت خوب است هر مسلمان با معناى نماز و دعاها آشنا گردد تا بفهمد با خداى خود چه مى‏گوید، و در این صورت است که اعمال او خشک و بى‏روح تلقى نخواهند شد و سکوى پرواز او به سوى ابدیت خواهند گشت.

نکته مهم تر این که انسان باید شرایط دیگر تأثیر گذاری دعا را نیز رعایت کند، مانند این که: دعا نباید بر خلاف سنت الاهى باشد؛ همراه با صلوات بر پیامبر (ص) و آل او باشد؛ دعا کننده تنها امیدش به خدا باشد و بر غیر او تکیه نداشته باشد؛ حالت اخلاص و نیاز در او باشد؛ زبان و قلبش با هم هماهنگ باشند؛ واجبات را انجام دهد و محرمات را ترک کند ؛ طلب استغفار از گناهان خود نماید؛ اصرار بر دعا کند و با یقین از خدا بخواهد و مأیوس نباشد[۱]

پی نوشت :
[۱] فلسفى، محمد تقى، شرح دعاى مکارم الاخلاق، ج ۱، ص ۲.

دانشنامه‏ى قرآن و قرآن پژوهى به کوشش بهاء الدین خرمشاهى، ج ۱، ص ۱۰۵۴.

سید محمد باقر شهیدى و هبة الدین شهرستانى (ره)، دعاها و تهلیلات قرآن، ص ۴۳.

قرشى، سید على اکبر، قاموس قرآن، واژه‏ى دعا

? کانال رسمی مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی

? @pasokhgoo1 ?

#اخلاقی

?ای فرشتگان شما را به خدا مرا باز گردانید تا کوتاهیهایی که در عمرم انجام دادم جبران کنم

?سوره مومنون آیه 100

? @pasokhgoo1 ?

شهید چمران

ما به سوی خدا میرویم تا از همه ی فرآورده های مادی عالم بی نیاز گردیم نه آن که خدا را وسیله رسیدن به مصالح شخصی خود کنیم.

بلاها، وقتی میان

  دو تا کار، با ما دارن?
?۱-یا میخوان خُلق ناپسندی رو اَزَمون جدا کنن.
?۲-یا میخوان یکی ازاسمهای خدا رو در ما تثبیت کنن.
این شکر نداره؟ ?
@ostad_shojae

?چرا حضرت علي (ع) انگشتر عقيق سرخ براي محفوظ ماندن به دست ميکرد؟درحالي که محفوظ ماندن وسلامتي به دست خداست وانگشتر قدرتي ندارد؟
✍پاسخ:
✅اولا از کجا ثابت شده که حضرت علي ع انگشتر را براي محفوظ ماندن دست مي کرده؟
متاسفانه بيشتر انگشتر سازها به اين مسئله دامن مي زنند.اگر روايتي هم در اين زمينه باشد ياضعيف است ويا درمقابل آيات وروايات محکم که مي گويد فقط خداوند حافظ انسان است نمي تواند مقاومت کند.بله آنچه در در روايات آمده استفاده از انگشتر عقيق يمني براي نماز است که ثواب دارد.
ثانيا ممکن است انگشتر امام علي ع داري حرزي بوده که آن مي تواند حافظ انسان باشد چون دعا واسم هاي خداوند هست.در زمان ما نيز انگشترسازهاي متدين روي عقيق حرز يانام خداوند را مثل( يا حفيظ )حک مي کنند که در نگهداري انسان اثر دارد.
? کانال رسمی مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
? @pasokhgoo1 ?
#اعتقادی

اگر حداقل سه معيار از پنج مورد زير را داريد، از همين امروز به تغيير شيوه زندگي به لحاظ تغذيه و ورزش بينديشيد 
? تريگليسيريد بيشتر از ١٥٠

? فشار خون بالاتر از ١٣٠/٨٥

? قند خون بيشتر از ١١٠ (ناشتا)

? دور كمر بيشتر از ١٠٢ سانتيمتر در مردان و بيشتر از ٨٨ سانتيمتر در زنان

‏? HDL كلسترول كمتر از ٤٠ در مردان و كمتر از ٥٠ در زنان

https://sapp.ir/ islamicmedicineshahvalad

پدر بزرگوار شیخ صدوق که آرامگاهش در قم است، تا سالیان درازی پس از ازدواج فرزنددار نشده بود. در سفری که به بغداد داشت، با حسین‌ بن روح نوبختی ملاقات کرد. ایشان جزء نواب اربعه‌ای بود که در زمان غیبت صغری، واسطه بین مردم و امام عصر(عج) بودند. نامه‌ای می‌نویسد و از ایشان تقاضا می‌کند، آن را به دست مبارک حضرت ولی عصر(عج) برساند. در نامه از حضرت خواست برای فرزنددار شدنش دعا بفرماید. امام در پاسخ نوشت: بنا به تقاضای تو، از خداوند درخواست کردم، فرزندی به تو عطا کند، که در او سه ویژگی خواهد بود: اول آن‌که فرزندت پاک‌سرشت است.

پاک‌سرشت یعنی در ساختمان وجود او، ناپاکی و ناخالصی نباشد، روح و جان او آلوده نباشد. بنای وجود او از مصالح پاک و سالمی تشکیل شده باشد. و این مصالح پاک و سالم در واقع پدر و مادر پاک هستند. معلول صفات علت را می‌گیرد. نطفه پاکی که از لقمه حلال تشکیل شده و در بطن روح پاک پرورش یافته، تبدیل به انسان پاک‌سرشت می‌شود.

تأثیر لقمه حلال بر روح آدمی منحصر به دوران بارداری و تشکیل نطفه نیست؛ بلکه در طول زندگی این تأثیر وجود دارد. در هر مقطعی از زندگی که انسان از درآمد حرام تغذیه کند، تاثیر منفی آن را بر روح خود خواهد دید. درآمد نامشروع تنها منحصر در این نیست که شخصی از بالای دیوار مردم بالا برود و دست به سرقت بزند؛ بلکه دامنه درآمد نامشروع و حرام بسیار وسیع است؛ فروشنده‌ای که با فریب و دروغ کالای خود را می‌فروشد، تولیدکننده‌ای که جنس نامرغوب و ضعیف و تقلبی تولید می‌کند، همگی درآمدشان نامشروع است. کارمندی که به اندازه حقوق خود کار نمی‌کند و به اصطلاح عامیانه از کار می‌زند، درآمد و حقوق او نامشروع است. این درآمد حرام وارد سفره او می‌شود و روی فرزندان و خود او تأثیر منفی به جای می‌گذارد. فرزندان هم با همین لقمه‌ها بزرگ می‌شوند و آن‌وقت پدر با دو دست بر سر خود می‌کوبد که این بچۀ من چرا نماز نمی‌خواند؟ چرا اخلاق او این‌گونه است؟ چرا به دام فساد افتاده است؟ مگر پدر و مادرش فاسد بوده‌اند؟ مگر با لقمه حرام بزرگ شده است؟ بیچاره خیال می‌کند، لقمه حرام فقط با دست در جیب مردم کردن به دست می‌آید. با فریب، تقلب و کم‌کاری درآمد کسب کرده است، خمس و زکات آن را هم نپرداخته است، توقع دارد فرزند او مؤمن و بااخلاق شود. نمی‌داند که درآمدی که او کسب کرده است، از سرقت و دزدی متداول بدتر است؛ چون علاوه بر این‌که عمل او نوعی سرقت به حساب می‌آید، فریب و تقلب هم به جرم او اضافه می‌شود.

البته اگر پدری در کسب درآمد، مراقبت لازم را نداشت و پول او خالص نبود و در این حال فرزنددار شد، نباید به کلی ناامید شود؛ بلکه به قول کاسب‌‌ها، جلوی ضرر را از هر کجا که بگیری، منفعت است. از زمانی که این تنبّه برای او حاصل شد، به پاک کردن مال و درآمدش اقدام کند. حقوقی که از دیگران ضایع کرد، جبران کند. خمس و زکات اموال خود را بپردازد و با توبه و استغفار، به تدریج پوسیدگی‌های این ساختمان را اصلاح کند. آن وقت تاثیر آن را بر فرزندان خود خواهد دید. در علم طب ثابت شده است که چند سال یک‌بار، تمام سلول‌های بدن تغییر می‌کند. سلول‌های جدید که با غذای حلال ساخته شده‌اند، ناخالصی‌های قبل را ندارند.

مطالب فوق برگرفته شده از کتاب:
حسنات و سیئات
نوشته استاد حسین انصاریان

هدف زندگی انسان ها چه چیزی باشد تا بتوانند مانند حضرت علی جلوه گاه کمال باشند و در تمام مراحل زندگی موفق باشند؟

 1-براساس تعلیم دینی و آموزه های قرآنی و احادیث اسلامی مهمترین هدف خلقت انسان عبارت ازعبودیت و بندگی است. انسان درسایه بندگی می تواند به عالی ترین قله های کمال نائل شود و بهترین الگو و سرمشق برای پیمودن این راه ،پیروی و اقتدا به پیامبر اکرم و ائمه علیهم السلام است ،چنانکه قران کریم پیامبر (ص) رابه عنوان کامل ترین الگوی زندگی و بندگی معرفی کرده ومی فرماید: «لَقَدْ كانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ»(احزب/21) يقيناً براى شما در روش و رفتار پيامبر خدا سرمشق نيكوئى است. وقرآن کریم به عنوان جامعترین دستور زندگی است. که پروردگار می فرماید: «إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ …» (اسراء/9)؛ بى ترديد اين قرآن به استوارترين آيين هدايت مى كند. امیرمومنان علیه السلام براساس الگوی پیامبر اکرم وقرآن کریم زندگی کردند و خود الگوی تمام عیار بندگی است. ازنظر قرآن کریم وروایات معصومین علیهم السلام تقوا می تواند درتمام میدانهای زندگی و درهمه ادوار عمرانسان رابه شاهراه سعادت رهنمون سازد و هرگز دچار بن بست نگردد. و تقوا دریک جمله عبارت ازانجام واجبات الهی و ترک محرمات الهی است. و این همان راهی است که اولیای الهی و عالمان ربانی و اساتید اخلاق آن را پیموده اندو دیگران رانیز به آن سفارش و تاکید می کنند.

2- حضرت استاد براي تقرب به خداي متعال وخودسازی وتهذیب نفس توصيه مي‌فرمايد:

1- ترك محرمات ظاهري و باطني

2-انجام واجبات حقوقي و مالي

3- آراسته شدن به حسنات اخلاقي

4-توسل به حضرت سيدالشهدا علیه السلام

5- نماز شب (11 رکعت)

6- رفتار پسنديده با پدر ومادر و اقوام و مردم

7- ذكر يارب در ركوع و سجود البته توجه داشته باشيد كه بیشتر نتايج در قيامت ظهور مي‌كند.

منبع : پایگاه عرفان

«وَهْنٌ فى العِبادَةِ» از جمله عقوبت‌های گناه، سلب توفیق است. سستی در عبادت و لذّت نبردن از مناجات با پروردگار نتیجه معصیت و جریمه گناه‌ است. لذت گناه، لذت مناجات را از بین می‌برد، این دو لذت قابل جمع نیستند. ذائقه انسان نمی‌تواند مزه گناه و مناجات را همزمان با هم بچشد. ترک گناه لذت عبادت را به دنبال دارد و لذت گناه ترک عبادت را. وقتی لذت عبادت از انسان سلب شد، یا عبادت را ترک می‌کند و یا عبادتش بی‌اثر می‌شود. تنها برای رفع تکلیف انجام می‌دهد، اثر چندانی در زندگی و اخلاق او ندارد. به او می‌گویی: چند سال است روزه نگرفتی، قصد کن روز بیست و یکم ماه رمضان امسال را روزه بگیری. می‌گوید: ما تا به حال ندیدیم آبی از خدا گرم شود! چند سال روزه نگرفتم، امسال هم روی آن چند سال. اگر خدا می‌خواست بلایی سر ما در بیاورد تا به حال این کار را می‌کرد. این بیچاره نمی‌داند در حال عقوبت و پرداخت جریمه است و خودش بی‌خبر است.

خداوند به موسی بن عمران(ع) فرمود: برو نزد فلانی و به او بگو: خداوند تو را به عقوبتی دچار کرده است! موسی گفت: خدایا به چه عقوبتی گرفتار شده است؟ این که نه بیمار و نه فقیر است. خانه، مرکَب و پول هم دارد. خطاب رسید: موسی! او را به بلای عظیمی گرفتار کردم؛ لذت مناجاتم را از او گرفتم.[1]

لذت بردن از عبادت نعمت بزرگی است و نداشتن آن محرومیتی بسیار بزرگ تر است. این لذت را کسانی خوب درک می‌کنند، که آن را چشیده‌اند. فضل بن شاذان می‌گوید: شخصی را در عراق دیدم که سر به سجده گذاشته بود و شخصی دیگر بالای سرش نشسته بود و به او می‌گفت: این قدر سجده‌ات را طولانی نکن، چشمت آسیب می‌بیند. بعد از تمام شدن سجده‌اش گفت: اگر سجده می‌خواهد چشم مرا کور کند، باید چشم ابن ابی عمیر را کور کرده باشد؛ چرا که او هر روز بعد از نماز صبح به سجده می‌رود و تا هزار بار از خدا طلب مغفرت نکند، سر از سجده بر نمی‌دارد![2]

بعضی‌ها نمازشان به گونه‌ای است که وقتی به سجده می‌روند، تنها صدای «سُب» از آن‌ها شنیده می‌شود، «حان ربی الاعلی و بحمده» را در راه می‌گویند. این‌گونه نماز خواندن، عقوبت گناهان اوست. برخی‌ها هم به همین اندازه نماز نمی‌خوانند و به کلی از خدا دور شده‌اند.

پی نوشت

———————————————————————-
[1] . بحارالانوار: 81/ 230، باب 16، حدیث 3؛ مصباح الشریعة: 87 .
[2] . رجال الکشی: 2/ 855؛ بحارالانوار: 83/ 208، باب 44، حدیث 22.

مطالب فوق برگرفته شده از کتاب:
حسنات و سیئات
نوشته استاد حسین انصاریان