ریحانه الزهرا

▪ آموزش شنا در خردسالگی

در حدود سه سالگی مادرشان برای آن‌که هنگام آب‌ بازی در حوض خانه خفه نشود، به او  شنا آموخت. خاطرات دوستان ایشان هم حاکی از آن است که تا قبل از تبعید به ترکیه وقتی تابستان‌ها به ییلاق‌هایی نظیر امامزاده قاسم شمیران، درکه یا محلات می‌رفتند، برخی روزها با بعضی هم محلی‌ها در رودخانه‌های اطراف شنا می‌کردند و اگر عمق لازم را می‌یافتند به‌گونه‌ای مهارت‌های خود را در شیرجه زدن به نمایش می‌گذاشتند که دیگران بر سر شوق می‌آمدند و این ورزش مفرح که در اسلام به آموختن آن سفارش شده را جدی می‌گرفتند.
▪ آموزش سوارکاری

در حدود چهار سالگی مادر رضاعی ایشان به او فنون سوارکاری آموخت. البته در آن زمان که خودرو کمتر یافت می‌شد، آموزش سوارکاری هم به منظور زودتر رسیدن به مقصد و هم به‌عنوان یک ورزش مفرح و هم به‌عنوان ورزشی که در دفاع نقش مؤثر داشت، تلقی می‌گردید. البته بعد از هجرت به قم خاطره‌ای از سوارکاری ایشان نقل نشده است.
▪ آموزش کشتی

امام از دوسالگی به کشتی گرفتن با برادرش نورالدین علاقه نشان داد که البته یک بازی کودکانه بود اما وقتی به مدرسه احمدیه رفت، با همکلاسی‌های خود تیم کشتی درست کرده بود و خانواده ایشان محلی را با کاه فرش کرده بودند تا بچه‌ها هنگام کشتی گرفتن صدمه نبینند. هم‌چنین بسیاری از مواقع اعضای خانواده و آشنایان در مسابقه کشتی گرفتن آن‌ها شرکت می‌کردند.
▪ ورزش دو و پرش ارتفاع

مسابقه دو و پرش از ارتفاع هم ورزش دیگری بود که تا هجرت به اراک ایشان به آن علاقه نشان می‌داد و مرحوم حاج احمد آقا نقل کردند که هر دو دست و دو پای ایشان در اثر پرش از ارتفاع شکسته بود که البته خانواده بسیار مراقبت کردند که خوب درمان شود…

ویژه نامه پا به پای آفتاب (هفته نامه افق حوزه)
? @ofogh_howzah