ریحانه الزهرا

 دیدار حضوری 
?برخی به هر دلیل، عیادت و زیارت و احوالپرسی شان «غیرحضوری» است. می کوشند تا از طریق این و آن، یا از راه تلفن و نامه احوالپرسی کنند و تماس داشته باشند. گر چه از این رهگذر، «کسب اطلاع» می توان کرد؛ ولی دیدار رویاروی و نشست و گفتگوی چهره به چهره، حلاوت و برکتی دیگر دارد. 
?در احادیث، عنوان «تزاور» و «ملاقات» مطرح است. دیدن و ملاقات کردن حضوری. البته احوالپرسی تلفنی هم خیلی خوب است و نوعی صله رحم محسوب می شود، ولی جای «دیدار حضوری» را پر نمی کند. نامه نوشتن به اقوام و دوستان نیکو است، اما بار سفر بستن و حضورا خدمت پدر و مادر و بستگان و آشنایان رسیدن و آنان را شاد کردن، ثوابی مضاعف و تاثیری افزونتر دارد. می گویید نه؟ امتحان کنید! 
?شما خودتان از دیدار چهره برادر یا فرزند یا دوست بیشتر خوشحال می شوید - اگر از سفر آیند - یا از شنیدن صدایشان از آن سوی سیم های مخابرات؟ تازه، این خودش نشان محبت بیشتر و صمیمیت و یکدلی در رابطه ها است. 
?اگر هنگام درگذشت یکی از اقوام، از دوستان و آشنایانتان کسی تلگراف تسلیت بفرستد، یا آن که از شهر و محله خود پیش شما آمده، از نزدیک در غمتان شریک شود و در مراسمتان شرکت کند، کدام یک را صمیمی تر می یابید؟ رفت و آمد خودتان با دیگران نیز چنین است. هرگز به تلفن و نامه قناعت نکنید و «صدا» و «دستخط» و«عکس» را به جای دیدار حضوری ننشانید. 
?«اویس قرنی را شنیده اید که از مادر اجازه گرفت و از یمن به مدینه آمد، تا محبوبش، محمد مصطفی صلّی الله علیه و آله را یک بار ببیند و برگردد… و چنان شد که پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمود: «من بوی بهشت را از سوی قرن می شنوم، چه بسیار مشتاق تو هستم، ای اویس قرن!؛ تفوح روایح الجنة من قبل قرن، واشوقاه الیک یا اویس القرن!» [1] 
?در همین دیدارهای حضوری است که نشاط خاطر و بهره وری از تجارب و سخنان نهفته است. امام هادی علیه السلام فرموده است: 

«ملاقاة الاخوان نشرة و تلقیح العقل و ان کان نزرا قلیلا؛ دیدار برادران، سبب انبساط خاطر و باروری اندیشه است، هر چند کوتاه و اندک باشد.» [2] 
?با این همه آثار و برکات، دیگر چه جای درنگ و بهانه جویی و عذرتراشی برای ترک مراوده و رفت و آمد؟! برای این گونه دیدارها، باید در پی بهانه بود و هر فرصتی را مغتنم شمرد،… البته تا حدی که به مزاحمت نیانجامد و موجب اتلاف وقت دیگری نشود. 
?وقتی کسی از مسافرت برمی گردد، یا خداوند به کسی فرزندی عنایت می کند، یا ازدواجی صورت می گیرد، یا خانه جدیدی خریداری می شود، یا خدای ناکرده بیماری و کسالتی برای کسی پیش می آید، اینها همه بهانه «تجدید عهد» و دیدار حضوری است. 
?حتی اگر او هم مهمانی ندهد، ولی در صورت فراهم بودن شرایط، رفتن به دیدار و گفتن خوشامدی، تهنیتی، تبریکی، تسلیتی، خدا شفا دهدی، چشم روشنی و… مناسب است و این «دیدارها مایه تحکیم دوستی ها است.» 
?پیامبر رحمت فرمود: «الزیارة تنبت المودة؛ دیدار، دوستی آور است.» [3] 
1. سفینة البحار، ج 1، ص 53 

2. میزان الحکمه، ج 4، ص 298 

3. سفینة البحار، ج 1، ص 567

???

کانال حرم حضرت معصومه (س)

T.me/joinchat/DcBiMECmhMCGcrCeK6dPHg