ریحانه الزهرا

بسم الله الرحمن الرحیم

آرامش_هنگام_انعقاد_نطفه
المناقب: سَأَلَ رَجُلٌ أمیرَ المُؤمِنینَ صَلَواتُ اللّهِ عَلَیهِ عَنِ الوَلَدِ، ما بالُهُ تارَهً یُشبِهُ أباهُ و امَّهُ، و تارَهً یُشبِهُ خالَهُ و عَمَّهُ؟ فَقالَ لِلحَسَنِ: أجِبهُ.

فَقالَ صَلَواتُ اللّهِ عَلَیهِ: أمَّا الوَلَدُ فَإِنَّ الرَّجُلَ إذا أتی أهلَهُ بِنَفسٍ ساکِنَهٍ و جَوارِحَ غَیرِ مُضطَرِبَهٍ اعتَلَجَتِ النُّطفَتانِ کَاعتِلاجِ المُتَنازِعَینِ؛ فَإِن عَلَت نُطفَهُ الرَّجُلِ نُطفَهَ المَرأَهِ، جاءَ الوَلَدُ یُشبِهُ أباهُ، و إذا عَلَت نُطفَهُ المَرأَهِ نُطفَهَ الرَّجُلِ، شُبِّهَ امَّهُ. و إذا أتاها بِنَفسٍ مُنزَعِجَهٍ و جَوارِحَ مُضطَرِبَهٍ غَیرِ ساکِنَهٍ، اضطَرَبَتِ النُّطفَتانِ فَسَقَطَتا عَن یَمنَهِ الرَّحِمِ و یَسرَتِهِ؛ فَإِن سَقَطَت عَن یَمنَهِ الرَّحِمِ سَقَطَت عَلی عُروقِ الأَعمامِ وَ العَمّاتِ، فَشُبِّهَ أعمامَهُ و عَمّاتِهِ، و إن سَقَطَت عَن یَسرَهِ الرَّحِمِ سَقَطَت عَلی عُروقِ الأَخوالِ وَ الخالاتِ، فَشُبِّهَ أخوالَهُ و خالاتِهِ.

فَقامَ الرَّجُلُ و هُوَ یَقولُ: اللّهُ أعلَمُ حَیثُ یَجعَلُ رِسالَتَهُ. و رُوِیَ أنَّهُ کانَ الخَضِرَ علیه السلام.

?المناقب لابن شهرآشوب، ج 2، ص 53، بحار الأنوار، ج 40، ص 169، ح 54.

 ? مردی در این باره از امیر مؤمنان صلوات الله علیه  پرسید که چرا فرزند، گاه همانند پدر و مادر خویش، و گاه همانند دایی و عموست؟

امام (امیرالمومنین)علی صلوات الله علیه به امام حسن صلوات الله علیه فرمود: «او را پاسخ گوی».

امام حسن صلوات الله علیه فرمود: امّا درباره فرزند؛ اگر مرد با دلی آرام و اندامی بدون اضطراب به سراغ همسر خویش برود، دو نطفه با استواری و چنان که دو جنگاور به هم در می آویزند، با یکدیگر گلاویز می شوند. پس چنانچه نطفه مرد بر نطفه زن چیرگی یابد، فرزند، همانند پدر می شود و چنانچه نطفه زن بر نطفه مرد، چیرگی یابد، فرزند با مادر، همانند می شود. امّا اگر مرد با دلی ناآرام و اندامی آشفته به سراغ زن برود، دو نطفه، آشفته و لرزان می شوند و به سمت راست یا چپ زِهدان (رحم)می افتند. چنانچه نطفه به سمت راست زِهدان بیفتد، بر رگ های عموها و عمّه ها افتد و به عموها و عمّه ها همانند می شود، و چنانچه به سمت چپ زهدان افتد، بر رگ های دایی و خاله ها می افتد و به دایی ها و خاله ها همانند می شود».
?آن مرد برخاست، در حالی که می گفت: خداوند، خود می داند رسالت خویش را کجا قرار دهد.

@saeedmahdavi

​بسم الله الرحمن الرحیم

چه اتفاقی می افتد که یک کودک غریزه جنسی اش زودهنگام بیدار می شود؟ به دوعامل اشاره می کنم وذیل هر کدام چندمثال میزنم.
1⃣عوامل فردی:

مثل پوشیدن لباسهای چسبان وتنگ وزیاد نرم یا زیاد خشن.متاسفانه برخی  والدین  یا بخاطرنا آگاهی یا  برای ارضاء حس دیده شدن خود،کودکان معصوم خود را با انواع لباس های نامناسب بزک می کنند غافل ازاینکه اینگونه لباس پوشیدن کودک را تحریک جنسی می کند.
خوابیدن کودک روی شکم

اشکال درختنه

عریان بودن

تحریک کف پا ونقاط حساس کودک مثل ران

وجود خارش مقعد بخاطر انگل

و……
2⃣عوامل اجتماعی:

یاد دادن عمدی از سوی افراد منحرف

یاد دادن غیرعمدی از سوی والدین،مثل:

شستشوی بیش ازحد  کودک پس از دفع ادرارومدفوع

نوازش آلت تناسلی کودک از سوی مادر وپدر.

حمام رفتن پدر با دختر یا مادر با پسر ممیز

دیدن فیلم های جنسی وصحنه دار

مشاهده رفتارهای جنسی والدین

روابط باجنس مخالف درمهدها ومراکز نگهداری آنها 

و……
?سعیدمهدوی
@saeedmahdavi 

من و همسرم ۱۰سال با عشق زندگی کردیم. دو فرزند؛ یکی پسر۱۰ و دیگری دختر۴ساله دارم. متاسفانه متوجه خیانت همسرم در دوماه قبل شدم و ایشان کلی التماس و خواهش حتی با دادن حق طلاق از من خواست که به زندگی برگردم. من هم برگشتم، ولی دوباره متوجه رابطه‌اش با همان دختر شدم. این بار دست به خودکشی زدم که به خیر گذشت. حالا نمی‌دانم چه کار کنم؟

پاسخ اجمالی:
در قدم اول باید بدانید که راهکار این مسئله، طلاق، تنش، خودکشی و … نیست. بلکه باید بررسی نمایید که چرا شوهرتان بعد از گذشت ده سال از زندگی عاشقانه و با وجود دو فرزند، دست به این کار زده است. علل احتمالی که ممکن است باعث انحراف همسرتان شده باشد از جمله: عدم رضایت از روابط زناشویی، محیط و موقعیت‌های مختلط گونه، اطرافیان ناباب، ضعف ایمان و باورهای دینی، هرزگی فرد، اصرار به رابطه از سوی طرف مقابل و … است.
این نکته را هم بدانید که گرایش همسرتان به اینگونه رابطه‌ها به معنای عدم علاقه وی به شما نیست؛ زیرا به محض اینکه شما از رابطه‌اش آگاه شدید، وی برای حفظ این زندگی دست به دامن شما شد و به هر نحوی حاضر شد که شما را به زندگی مشترک برگرداند. پس نشان می دهد که همسرتان به شما علاقه دارد.

پاسخ تفصیلی:
فکر می کنید علت خیانت شوهرتان بعد از ده سال زندگی عاشقانه چیست؟ آیا شوهر شما اهل رابطه با افراد مختلف است یا تنها با مورد خاصی در ارتباط است؟ آیا اخیرا در روابط زناشویی میان شما و همسرتان مشکلی وجود دارد؟
باید بدانید که راهکار این مسئله، طلاق، تنش، خودکشی و … نیست. کافی است کمی تأمل کنید و ببینید دست به خودکشی شما چه تاثیرات منفی بر روح و روان فرزندانتان خواهد گذاشت. آیا به تبعات و پیامدهای آن اندیشیده‌اید؟ آیا با این کار مشکلتان حل شد؟ حتی طلاق و جدایی هم مشکل شما را حل نخواهد کرد؛ چرا که در حال حاضر شما دو فرزند دارید و نمی‌توانید آینده آنان را نادیده بگیرید.
امّا توصیه نمی‌کنیم که این شرایط را هم قبول کنید و هیچ کاری نکنید، بلکه باید بررسی نمایید که چرا شوهرتان بعد از گذشت ده سال از زندگی عاشقانه و با وجود دو فرزند، دست به این کار زده است. چه بسا در این مسئله تنها وی مقصر نباشد. شاید شما هم آن گونه که باید در روابط زناشویی، او را همراهی نکرده باشید. گاهی عدم رضایت از روابط زناشویی، باعث بروز چنین مشکلاتی می‌شود.
گاهی وجود محیط و موقعیت‌های مختلط‌گونه نیز باعث بروز روابط نامتعارف با جنس مخالف می‌گردد. البته ممکن است خانمی که در جریان این ارتباط قرار دارد نیز در حفظ این رابطه نقش پر رنگی داشته باشد. از سویی دیگر؛ ممکن است اطرافیان و دوستان فرد هم در به کشیده شدن وی به انحراف نقشی داشته باشند. مضاف برهمه‌ این‌ها، ضعف ایمان و باورهای دینی و هرزگی نیز باعث تشدید در اینگونه روابط مخفیانه و گناه آلود می‌شود.
همانطور که می‌بینید، علل مختلف یا مجموعه‌ای از علل می‌تواند باعث ارتباطهای مخفیانه شوهرتان شده باشد. در هرصورت، لازم است قبل از هرگونه پیشداوری یا قضاوت عجولانه و به دور از واقع، بررسی کنید علت یا علل گرایش ایشان به این رابطه و انحراف چه بوده است؟
بعد از تشخیص این مسئله سعی کنید که به همسرتان نزدیکتر شوید، نه اینکه بخواهید با ایجاد تنش و دعوا فاصله خودتان را با او بیشتر کنید. مسلم بدانید قشرق به پا کردن ممکن است به صورت مقطعی موثر باشد، ولی تاثیر پایداری نخواهد داشت. همچنانکه تجربه نیز این را نشان داده است. بلکه باید با درک و تشخیص وضعیت ایشان، رابطه‌تان را گرم‌تر کنید. اگر همسرتان شخصیت احساسی دارد، بهتر است روی احساسات و عواطفش بیشتر متمرکز شوید و محبتتان را به همدیگر بیشتر کنید و ارتباط‌های زناشویی‌تان افزایش دهید. اگر شوهرتان گرایشات دینی و مذهبی دارد، روی این مسئله نیز او را متوجه کنید و از این طریق رابطه‌های گناه آلودش را به صورت غیرمستقیم مورد نقد قرار دهید. اگر شخصیت منطقی دارد، سعی کنید با دلایل منطقی و واقع بینانه، از جمله توجه به وجود دو فرزندتان و آینده آنان، او را متوجه پیامدهای رفتارش کنید.
این نکته را هم بدانید که گرایش همسرتان به اینگونه رابطه‌ها به معنای عدم علاقه و یا عدم محبت وی به شما نیست؛ زیرا همانطور که خودتان هم اشاره کردید به محض اینکه شما از رابطه‌اش آگاه شدید، وی برای حفظ این زندگی دست به دامن شما شد و به هر نحوی حاضر شد که شما را به زندگی مشترک برگرداند. پس نشان می دهد که همسرتان به شما تمایل دارد، ولی باید با تدبیر و تفکر بررسی کنید که چرا وی به این رابطه رو آورده است تا براساس آن بتوانید راهکار مناسب را برای حفظ زندگی مشترکتان اتخاذ کنید.

بسم الله الرحمن الرحیم

آداب_انعقاد_نطفه

حضرت رسول صلوات الله علیه و آله در سفارش به امام علی صلوات الله علیه: ای علی! در آغاز، میان و پایان ماه با همسرت نزدیکی مکن، که دیوانگی، جذام و تباهْ مغزی، بسیار زود به سراغ وی و فرزندش می آید.

?منظور اول وسط وآخر ماه های قمری است که بر روی جنین می تواند اثرات منفی بگذارد.

ای علی! بعد از ظهر با همسرت نزدیکی مکن؛ چرا که اگر در آن هنگام، میانتان فرزندی تقدیر شود، کژْ چشم خواهد بود و شیطان، از کژْ چشمی انسان، شادمان می شود.

ای علی! به هنگام آمیزش، سخن مگوی؛ چرا که اگر میانتان فرزندی تقدیر شود، اطمینانی نیست که لال نباشد. هم مبادا کسی از شما بر شرمگاه زن خویش بنگرد….؛ چرا که نگریستن به شرمگاه، کوری را در فرزند بر جای می نهد.

?درزمان انعقاد نطفه،زمانی که دخول شروع می شود زوجین حرف نزنند وشوهر نباید به آلت زن نگاه کند.

ای علی! با هوس به زنی غیرِ همسر خود، با زن خویش آمیزش مکن؛ زیرا از این بیم دارم که اگر برایتان فرزندی تقدیر شود، زنْ صفت، یا ماده و تباهْ مغز باشد.

?منظور ترنس ها ودوجنسه هاست.

ای علی! هر کس جنب با همسر خویش در بستر باشد، نباید قرآن بخواند؛ چه، از این بیم دارم که از آسمان، آتشی بر آنها فرود آید و آنان را بسوزاند.

ای علی! با همسرت آمیزش مکن، مگر آن که هر کدامتان دستمالی داشته باشید. خود را با پارچه ای مشترک، پاک نکنید که شهوت بر شهوت واقع می شود و این کار، دشمنی میان شما را در پی می آورد و کارتان را به جدایی و طلاق می کشانَد.

ای علی! ایستاده با همسرت نزدیکی مکن؛ چرا که این کار، کارِ خران است؛ و اگر میانتان فرزندی تقدیر شود، ادرار کننده در بستر باشد، چنان که خران در هر مکانی پیشاب( ادرار) می ریزند.

ای علی! در شب عید قربان با همسرت نزدیکی مکن؛ زیرا اگر میانتان فرزندی تقدیر شود، شش انگشت یا چهار انگشت خواهد داشت.

ای علی! در زیر درختی میوه دِه با همسرت آمیزش مکن؛ چرا که اگر میانتان فرزندی تقدیر شود، جلّاد، قاتل یا عریف خواهد بود.

ای علی! در زیر نور خورشید و تابش آن با همسرت نزدیکی مکن، مگر این که پرده ای آویخته باشی که شما را می پوشاند؛ چرا که اگر میانتان فرزندی تقدیر شود تا پایان عمر در تیره بختی و تهی دستی خواهد بود.

ای علی! میان اذان و اقامه با همسرت نزدیکی مکن؛ زیرا اگر میانتان فرزندی تقدیر شود، به خونریزی علاقه مند خواهد بود.

ای علی! اگر همسرت باردار شد، با او آمیزش مکن، مگر آن که با وضو باشی؛ زیرا اگر میانتان فرزندی تقدیر شود، کورْدل و ناخنْ خشک خواهد بود.

?ناخن خشک: بخیل وخسیس

ای علی! در نیمه شعبان با همسرت نزدیکی مکن، زیرا اگر میانتان فرزندی تقدیر شود، بدْشگون خواهد بود و نشانی سیاه بر چهره خواهد داشت.

ای علی! با همسرت در آخرین روزهای پاکی و در حالی که تنها دو روز از او مانده باشد، نزدیکی مکن؛ چرا که اگر میانتان فرزندی تقدیر شود، عشّار یا یاورِ ستمگران خواهد بود و توده هایی از مردم به دست او به کام مرگ خواهند رفت.

ای علی! بر پشتِ بام خانه با همسرت نزدیکی مکن؛ چرا که اگر میانتان فرزندی تقدیر شود، منافق، ریاکار و بدعت گذار خواهد بود.

ای علی! چون آهنگ سفر کردی، آن شب با همسرت نزدیکی مکن؛ چرا که اگر میانتان فرزندی تقدیر شود، دارایی خویش را در غیر حق خرج خواهد کرد. (آن گاه، پیامبر صلوات الله علیه و آله این آیه را خواند:) «ولخرج ها، برادران شیاطین اند».

ای علی! چون روانه سفری شدی، تا مسافت سه شبانه روز ره پیمودن، با همسرت نزدیکی مکن؛ چرا که اگر میانتان فرزندی تقدیر شود، یار هر ستمگری خواهد بود که بخواهد به تو ستمی برساند.

ای علی! در نخستین ساعت شب، با همسرت نزدیکی مکن؛ چرا که اگر میانتان فرزندی تقدیر شود، اطمینانی نیست که ساحر و از آنان که دنیا را بر آخرت بر می گزیند، نباشد.

?برای انعقاد نطفه آخرشب مناسب است وهیچ گاه باشکم پر وسیر نزدیکی نکنید.

?عریف، به معانی مختلفی آمده است، از جمله: کارگزار قوم، و آن که پایین تر از رئیس است و یا رئیس قوم. به هرحال، این واژه در عصر صدور روایت، منصبی دولتی بوده که مذموم شمرده شده است و در روایتی آمده است:« العرفاء فی النار»( ر. ک: لغت نامه دهخدا).

?کتاب من لا یحضره الفقیه، ج 3، ص 552، ح 4899، علل الشرائع، ص 515، ح 5، الاختصاص، ص 132، مکارم الأخلاق، ج 1، ص 456، ح 1552 کلّها عن أبی سعید الخدری، بحار الأنوار، ج 103، ص 281، ح 1.

?سعید مهدوی

ادامه دارد….

@saeedmahdavi

بعضی از دیدارها

    قلــ❤️ـب رو زنده میکنند.
شده گاهی، از جائی برگردین،

و حس کنید، چقــدر سبک شدین؟

چقدر آروم شدیــن؟
اینجور ارتباطها رو حتماً ادامه بدین.

@ostad_shojae

سوال: سلام با عرض خسته نباشید. بیماری خاصی که دختر داشته و مربوط به سالها پیش بوده ولی هم چنان باید مراقبت شود تا دوباره اتفاق نیافتد را باید در جلسه چندم خواستگاری  مطرح کرد؟

پاسخ: با عرض سلام و احترام
کاربر گرامی بیان نکردید که بیماری خاصی که داشتید چه بیماری می باشد. این را بدانید که قاعده کلی در گفتگوی قبل از ازدواج بیان مسائلی است که به زندگی آینده و مشترک دو نفر ارتباط می­‌يابد؛ به عنوان مثال حتماً بايد بيماری‌های حاد يا خاص جسمی، اختلالات روح و مانند این مسائل گفته شود.
در صورت بيان مسأله، زمان گفتن بيماری های حادی كه در زندگی آینده تأثیرگذار است، پایان جلسه اول خواستگاری است. نه قبل از آن، چرا كه این امر، مسأله خصوصی زندگی شماست و نباید در هنگام تماس تلفنی خواستگار بیان شود؛ در این مرحله خواستگار هنوز برای شما غریبه است؛ بعد از جلسه اول هم زمان طرح آن نیست، چرا كه ممكن است علقه ای بین طرفین ایجاد شده باشد و تصمیم گیری مشكل شود. اما در پایان جلسه اول خواستگاری كه طرفین شناخت اجمالی از هم پیدا كرده اند و تصمیم به ادامه یا قطع جلسات خواستگاری می گیرند و از طرفی هنوز دلبستگی خاصی بین آنها پدید نیامده است، زمان خوبی برای مطرح كردن این قضیه است.
اگر بیماری شما پس از اتمام دوره درمان خوب می شود و در آینده اثرگذار نیست و این دوره تا پیش از عقد به اتمام می رسد هم نیازی به گفتن به آن نیست.
همچنین اگر قرار است شما برای همیشه در اموری ملاحظه كنید و مراقبت های خاصی به خاطر این بیماری انجام دهید، بهتر است قبل از ازدواج و پس از دو و یا سه جلسه با خواستگار خود در میان بگذارید.
موفق باشید.

پرستار بچه در صورتی که چاره ای برای تعویض لباس نجس خود نداشته باشد، می تواند با همان لباس نماز بخواند.

پاک بودن لباس از نجاست یکی از احکام مربوط به نماز است اما این حکم در چند مورد استثناء می شود و می توان با لباس نجس هم نماز خواند:
اول: آنكه به واسطه زخم يا جراحت‏يا دملى كه در بدن او است، لباس يا بدنش به خون آلوده شده باشد.
دوم: آنكه بدن يا لباس او به مقدار كمتر از درهم كه تقريبا به اندازه يك اشرفى مى‏‌شود، به خون آلوده باشد.
سوم: آنكه ناچار باشد با بدن يا لباس نجس نماز بخواند. و در دو صورت اگر فقط لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحيح است: اول: آنكه لباسهاى كوچك او مانند جوراب و عرقچين نجس باشد. دوم: آنكه لباس زنى كه پرستار بچه است، نجس شده باشد. [1]
همانطور که در قسمت سوم از استثنائات آمده است، پرستار بچه هم می تواند درصورت ناچاری نماز با لباس نجس این حکم مربوط به مادر بچه است یا کلیه پرستاران بچه ها؟

پرسش : آیا حکم معفو بودن نجاست لباس پرستار بچه، فقط اختصاص به مادر بچه دارد؟
پاسخ : این حکم مختص به مادر بچه نیست، لذا هر زنی که پرستارى بچّه را بر عهده بگیرد شامل او می گردد. [2]

پرسش : زنی که بخاطر پرستاری بچه، لباس او نجس می گردد برای نماز چه وظیفه ای دارد؟
پاسخ : زنی که پرستار بچه است هرگاه بتواند با وسایلی (مثلا با پوشکهای معمولی) جلو سرایت نجاست بچه را بگیرد باید چنین کند و یا اگر لباسهای متعدد دارد باید از لباس پاک استفاده کند و نیز بدن را تطهیر کند. البته در مورد لباس، اگر تنها یک لباس دارد باید برای نماز تطهیر کند و اگر به آسانی نتواند، چنانچه در شبانه روز یک مرتبه لباس خود را بشوید می تواند با آن نماز بخواند، هرچند لباس او با بول بچه نجس شود. [3]

پی‌نوشت:
1). آیت الله خامنه‌ای، مواردى كه لازم نيست بدن و لباس نمازگزار پاك باشد.
2). آیت الله مکارم شیرازی، استفتائات، موارد جواز نماز با لباس نجس، عدم فرق حکم پرستار بچه بین مادر بچه و زن دیگر. (کد مطلب: 254637)
3). همان، تکلیف پرستار بچه در مورد نجاست لباس. (کد مطلب: 254638)

احتیاط واجب این است که خود فرزندان از والدین خود نگهداری کنند و اگر پرستاری گرفتند حقوق او را پرداخت کنند. و در صورت کوتاهی پرستار در نگهداری، ضامن است.

احترام به والدین از جمله مهمترین احکام و دستورات اسلام به‌شمار می رود تاجایی که بی‌احترامی به آنها حتی در صورت تفاوت دین آنها با فرزندان جایز نیست. امام علی(علیه السلام) در این مورد می فرمایند: «همانا فرزند را به پدر، و پدر را به فرزند حقّی است. حق پدر بر فرزند این است که فرزند در همه چیز جز نافرمانی خدا، از پدر اطاعت کند، و حق فرزند بر پدر آن که نام نیکو بر فرزند نهد، خوب تربیتش کند، و او را قرآن بیاموزد..» [1]
امروزه یکی از روش های غلط در میان بعضی از فرزندان بجای اینکه پدر و مادر خود را مانند آن زمانی که پدر و مادر آنها را پرستاری می کردند، پرستاری کنند به خانه سالمندان می فرستند.
نگهداری از سالمندان و پرستاری از آنها به عنوان یکی از اصناف و مشاغل به شمار می رود:

پرسش : آیا پرستارى پدر در صورت نیاز بر اولاد الزامى است؟
پاسخ : احتیاط واجب آن است که هزینه پرستارى او را بپردازند و یا شخصاً از او پرستارى کنند. [2]

پرسش : اگر با شخصی قرار داد ببندند که از تعدادی افراد سالخورده مراقبت کند و اجازه خارج شدن به آنها ندهد اما یکی از آنها خارج شده و به علتی غیر از خودکشی بمیرد آیا نگهبان ضامن است؟
پاسخ : اگر آن شخص متعهد به حفاظت از آنها شده و سالخوردگان عقل و هوش کافی نداشته اند و بر اثر خارج شدن آسیب دیده اند نگهبان ضامن است. [3]

پی‌نوشت:
1). إِنَّ لِلْوَلَدِ عَلَی الْوَالِدِ حَقّاً وَ إِنَّ لِلْوَالِدِ عَلَی الْوَلَدِ حَقّاً فَحَقُّ الْوَالِدِ عَلَی الْوَلَدِ أَنْ یطِیعَهُ فِی کلِّ شَیءٍ إِلَّا فِی مَعْصِیةِ اللَّهِ سُبْحَانَهُ وَ حَقُّ الْوَلَدِ عَلَی الْوَالِدِ أَنْ یحَسِّنَ اسْمَهُ وَ یحَسِّنَ أَدَبَهُ وَ یعَلِّمَهُ الْقُرْآن، شريف الرضى، محمد

تا قدرت حلال خوری دارم هرگز حرام نخواهم خورد و تاکنون هم حرام نخورده ام
روزی حضرت عیسی(ع) به چوپانی برخورد کرد چوپان به عیسی(ع) گفت: من پنج کلمه نصیحت بلدم و به آنها عمل می کنم شما هم پنج موعظه دیگر به من یاد بده.

عیسی(ع) به او گفت: اول تو پنج کلمه ات را بگو تا من هم پنج کلمه دیگر به تو یاد بدهم. چوپان آن پنج موعظه را برای عیسی بن مریم(ع) بیان کرد. موعظه سوم او این بود که تا قدرت حلال خوری دارم هرگز حرام نخواهم خورد و تاکنون هم حرام نخورده ام.

عیسی(ع) به چوپان آفرین گفت و فرمود: هر کس تصمیم بگیرد که مال حلال بخورد هیچ گاه مجبور به حرام خوری نخواهد شد زیرا خداوند، بندگانش را مأمور کرده که از راه حلال روزی بخورند و زندگی کنند و اگر زندگی آنها از این راه تأمین نمی شد راه های مباح دیگری هم به روی آنها باز می کرد.

پس هر کس حرام خوری کند خودش این راه را انتخاب کرده و لذاست که بندگان خوب خدا با سرمایه ای اندک به کسب حلال می پردازند و زندگی خود و فرزندانشان را اداره می کنند و افرادی که حرام خوری می کنند همیشه چه در دنیا و چه در آخرت در حال زیانکاری هستند.

مال حلال را دزد نمی برد
زمانی که دزد اموال کاروان های تجاری را می زد و کمتر کاروانی سالم به مقصد می رسید تاجر درستکاری به نام حاج صمد بود که با بیشتر تجار معتبر سراسر کشور کار می کرد و مال التجاره اش در طول چند سالی که مشغول تجارت بود به دزدان برخورد نکرد. زمانی مال التجاره بست و با کاروانی حرکت کرد در آن کاروان چند تاجر دیگر هم بودند از حاجی پرسیدند: «چرا تاکنون مال التجاره شما را دزد نبرده؟» حاجی گفت: «چون راضی نمی شوم ریالی از مال کسی را حیف و میل کنم، خمس و زکات مالم را هم می پردازم و در کارم انصاف دارم لذا خداوند نگهدار مال من است.»

همراهان حرف او را باور نکردند و به او گفتند:«دزد زدن اتفاقی است و مربوط به حلال و حرام نیست» در حال بحث بودند که کاروان به چشمه آبی رسید و بارها را پایین گذاشتند حاج صمد خوابید رفقایش که دیدند او به خواب رفته نقشه کشیدند که او را بترسانند لذا مال التجاره او را کمی دورتر از چشمه بردند تا زیر شن ها پنهان کنند که وقتی حاجی بیدار شود و ببیند مال التجاره اش نیست از روی شوخی و مزاح به او بگویند دزدها آمدند و تمام اموال مردم را بردند.

وقتی همگی جهت پنهان کردن اموال او از آنجا دور شدند اتفاقاً دزدان سر چشمه آمدند و هرچه آنجا بود را ربودند و با خود بردند فقط اموال حاج صمد که زیر شن ها مخفی بود محفوظ ماند.

از این اتفاق همگی شگفت زده شده و به حرف های حاجی ایمان آورده و تصدیق کردند که مال حلال از دستبرد دزد در امان می ماند.

اثر مال حلال
حاج مرادخان حسن شاهی گوید: زمانی بود که بیشتر نواحی فارس از جمله مزرعه های قوام الملک به آفت ملخ مبتلا شده و از بین رفته بود به گونه ای که یک خوشه سالم هم نبود به اتفاق قوام الملک و چند نفر دیگر به مزرعه های قوام رفتیم دیدیم همه خوراک ملخ شده به قطعه زمینی رسیدیم که تقریباً وسط مزرعه بود و محصول آن سالم بود حتی یک خوشه اش را هم آفت نزده بود در حالی که محصول زمین های اطراف آن به کلی از بین رفته بود، قوام پرسید اینجا از کیست؟

گفتند از فلان پاره دوز است. گفت: می خواهم او را ببینم. پاره دوز را نزد قوام آوردیم از او پرسید چه شده که ملخ همه زراعت ها را خورده جز مال تو را؟ گفت: من مال کسی را نخورده ام که ملخ مال مرا بخورد در ضمن همیشه زکات دارایی ام را هم می پردازم. قوام به او آفرین گفت و از کار پاره دوز در شگفت شد. (راز شادابی، ص254، قضیه59).

سید مهدی میر مسیب

منبع : آفتاب

این که در روایات گفته شده است که زن ابزار شیطان است، بدین جهت است که مرد مراقبت بیشتری در رابطه با زنان داشته باشد.

در کتاب‌های روایی، احادیثی وجود دارد که در آن‌ها به این نکته اشاره شده است که زن یکی از ابزارهای شیطان برای فریب است، از این‌رو برخی مخالفان اسلام تلاش کرده‌اند، این گونه به مخاطبان خویش القا کنند که اسلام زن را شیطانی می‌دانند و برای وی جایگاهی قائل نیست، در ادامه به برخی از این روایات اشاره می‌کنیم، و در نهایت به بررسی این ادعا می‌پردازیم:

پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله): «زنان دام‌های شیطان هستند».[1] در سخن دیگر می‌فرمایند: «از دنيا و از زنان بپرهيزيد؛ زيرا شيطان نگران و در كمين است و هيچ‌يك از دام‌هاى وى براى صيد پرهيزكاران مانند زنان مورد اطمينان نيست‏».[2] هم‌چنین فرمود: «اگر زنان نبودند مردان وارد بهشت مى شدند».[3]

در مورد این گونه روایات ــ جدا از بحث سندی که باید هر کدام به تنهایی مورد بررسی قرار گیرد ــ لازم است به چند نکته توجه داشت:

1. اگر قرار است، در مورد جایگاه زن در اسلام سخنی گفته شود، لازم است به تمام منابع اسلام مراجعه شده، سپس بر اساس این مجموعه، دیدگاه اسلام تبیین گردد، نه این‌که تنها به چند روایت اکتفا شود، اکنون با توجه به این نکته، به این حقیقت راه می‌یابیم که از دیدگاه اسلام و قرآن، بین زن و مرد برای انجام عمل صالح، هیچ تفاوتی وجود ندارد[نحل/ 97؛ احزاب/ 35] و از سوی دیگر در برخی از روایات به مقام بالای زن اشاره شده است، به گونه‌ای که مولای متقیان علی(علی‌علیه‌السلام) از زنان به عنوان امانت الهی نام می‌برد و می‌فرماید: «زنان، نزد شما امانت‌های خدا هستند، آزارشان نرسانید و بر آن‌ها سخت نگیرید».[4] و حتی در برخی از روایات، محبت به زنان به عنوان، ابزاری برای سنجش ایمان معرفی شده است، آن‌چنان‌که امام صادق(علیه‌السلام) می‌فرماید: «هر اندازه محبت شخصی به زنش افزایش یابد، به همان میزان به ایمانش افزوده می‌شود».[5] پس بر اساس این نکات، دیگر نمی‌توان این ادعا را پذیرفت که اسلام زن را شیطانی می‌داند.

2. در حقیقت مجموعه این‌گونه روایات، بر خلاف ادعای بیان شده در صدد بیان این نکته نیست که زنان شیطانی هستند، بلکه این احادیث در تلاش است به مردها هشدار دهند که در برخورد با زنان خویشتن‌دار باشند و تقوای الهی را پیشه کنند، در واقع اين روايات بيان نقطه ضعف مردان است نه نقطه ضعف زنان، زيرا به مردان هشدار مى دهد كه جلوه‌گرى زنان، شما را از خدا و عبادت دور نسازد.

برای درک این مطلب، این‌گونه می‌توان مثال زد، که اگر شخصی بگوید «اگر اتومبيل نبود، هيچ تصادفى رخ نمى داد» این جمله به این معنا نیست که انسان‌ها از ماشین استفاده نکنند، زیرا منافع استفاده از ماشین بر هیچ‌کس پوشیده نیست، بلکه این جمله در تلاش است به مخاطب هشدار دهد که اگر مراقب نباشد و احتیاط نکند، این وسیله مفید برایش خطرناک خواد بود.

____________________________________________________
پی‌نوشت
[1]. من لا يحضره الفقيه، شیخ صدوق، دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسين حوزه علميه قم‏، ج‏4، ص376.
[2]. نهج الفصاحة، ابو القاسم‏ پاينده، دنياى دانش‏، ص164.
[3]. ذكر اخبار اصبهانى، الامام الحافظ أبى نعيم أحمد بن عبد الله الاصبهانی طبع في مدينة ليدن المحروسة بمطبعة بريل، 1934 م، ج 1، ص 233.
[4]. مستدرك الوسائل، محدث نوری، مؤسسة آل البيت عليهم السلام‏، قم، ج‏14، ص325.
[5]. من لا يحضره الفقيه، همان، ج‏3، ص384.