هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد
- خوب است که مشکلات درونی خود را خودمان با گفتگو و مباحثه حل کنیم نه اینکه با دخالت افرادی خارجی که هدفی جز نابودی ما ندارند.
در چند روز گذشته بعضی از سلبریتیهای درون کشور وقتی به سفرهای خارج کشور می روند و فرش قرمزی زیرپای آنها پهن می شود، بجای آنکه به مسئلهی اصلی و وظیفهی فنی خود یعنی توضیح کار و مسائل مربوط به حرفهی خود بپردازند، آنچه را انجام می دهند خلاف وظیفه و منطق است، البته با اولین نگاه آنچه به ذهن میرسد اینکه یا فرش قرمز پهن شده بهانهای بیش نیست!!! یا اینکه آنها خود را گم کرده و دنبال مقاصدی می باشند!!!
وقتی این سخنان دور از انصاف را می شنویم یاد این خاطره پدر اسرای ایران یعنی شهید ابوترابی می افتیم:
دوران اسارتش، از سازمان جهانی صلیبسرخ میان میپرسند: آقا شمارو شکنجه نمیکنن تو اردوگاهها؟ از سر و صورتت مشخصه یه کارایی میشههااا!
آقای ابوترابی اول سکوت میکنه، بعد میگه اولاً یه جنگیه بین مسلمونا و خودشون حلش میکنند
دوماً ما اختلافات داخل مسلمانی خودمون رو به سازمان های “کافر” و خارجی و بین المللی نمیبریم!
خدایش ایشون مرزهای بصیرت رو اون زمان جابهجا کردند!
حالا بعضیا، بجای اینکه حرف سلبریتی خارج رفته رو درست کنند، می زنند ستون بعضی از کارهای دیگر رو فرو می ریزند، بجای اینکه اغتشاشات اخیر را روشنگری کنند و بگویند این مملکت قانون داره و نشانهی یک فرد به قول آنها مدرن قانون مداریاست، به شهادت رسیدن بعضی جوانان که برای آسایش و راحتی آنها جان خود را فدا کردند را زیر سوال می برند.
باید به این خانم! نشان داد: فروش زنان و دختران ایزدی را!!!!
باید به این خان نشان داد: کشتن و اعدام کردن جوانان به بهانه های واهی!!!!
باید به این خانم نشان داد: برای رفتن به بازار باید یک مرد همراه شما باشد!!!
باید به این خانم نشان داد: هزینهی جنگ در خارج مرزها بیشتر است یا ویرانی داخل کشور(حتما به کرمانشاه رفتند و دیدند که جنگ نبود و زلزله بود، چه اتفاقی افتاد)!!!!
باز تکرار می کنیم به خانم حامی!!!!
یا این حمایت بهانهای بیش نیست برای خارج کردن عقدهی دل…
یا دنبال مقاصدی دیگر می باشید….