ریحانه الزهرا

برخی از مردم تراشیدن سبیل را حرام و خیلی بلند گذاشتن آن را موجب نجاست آب یا غذا می دانند.

در حالی که تراشیدن سبیل و باقی گذاشتن و بلند نمودن آن فی نفسه اشکال ندارد؛ اما بلند نمودن آن به مقداری که هنگام خوردن و آشامیدن با غذا یا آب برخورد کند، مکروه است.
اجوبة الاستفتائات، سؤال 1415

?

?کانال برداشت های نادرست از احکام??
http://eitaa.com/joinchat/39976963Ca74763d797

امروزه بسیاری از مردم به رساله توجیه المسائل مجهزند!

در حالی که بهتر است بدانیم توجیهات اینچنینی، تغییری در حرمت مسئله ایجاد نخواهد کرد.
تهمت: همه ميگن!

رشوه: شيرينى!

غیبت: تو روشم ميگم

ظلم: حقشه!

مال حرام: پيش سه هزار ميليارد هیچه!

ربا: همه ميخورن!

دروغ: مصلحتى!

نگاه به نامحرم: يه نظر حلاله!

مجلس حرام: يک شب که هزار شب نميشه!

بخل: اگه خدا ميخواست بهش ميداد!

?

?کانال برداشت های نادرست از احکام??
http://eitaa.com/joinchat/39976963Ca74763d797

سوال:
آیا جن می تواند به ما آسیب و ضرر بزند؟ 
✅در این باره به طور کلی باید گفت:
جهات خرافی و غیر منطقی به این موجود داده شده که وقتی نام جن برده می‏ شود، بعضی از خرافات با آن تداعی می ‏شود. از جمله این که آن‏ها را با اَشکال غریب و وحشتناک موجوداتی دُم دار و سم دار می کشند و اینان را موذی و پر آزار، کینه توز و بد رفتار می دانند که ممکن است از ریختن یک ظرف آب داغ در یک نقطه خالی به آن فرد آسیب بزنند و… خرافات دیگر.
بودن جن در تاریکی نیز یکی از خرافاتی است که شایع شده است و هیچ واقعیتی ندارد.
اما در مورد اذیت کردن جنیان نسبت به انسان ها باید گفت: هرچند چیزهای عجیب و غریبی که در این باره بین مردم شایع است صحیح نیست، در اکثر موارد اگر نگوییم همه آنها تنها نقل قول های پرواسطه و بدون منتهی شدن به فرد خاص است، اما یقینا وقتی موجودی به نام جن با ویژگی ها وتوانمندی های مختلف را پذیرفتیم، نمی توانیم به طور قطع ویقین بگوییم این موجودات نمی توانند به انسان ها ضرری بزنند، هرچند تا کنون چنین اتفاقی نیفتاده باشد زیرا دنیا محل رخداد حوادث متفاوت و تاثیر و تاثر عوامل گوناگون بر یکدیگر است.
آیا می توانید مطمئن باشید که در طول زندگی هیچ حیوانی به شما آسیبی نمی رساند؟ مسلما خیر؛ پس جن که بالاتر از حیوان موجودی دارای اختیار واراده است چرا نتواند؟ پس اصل وامکان این مساله را نمی توان رد کرد، اما شرائط وقوانین حاکم بر زندگی دو موجود متفاوت یعنی انسان وجن اقتضا می کند که به این اطمینان برسیم ارتباط واصطکاکی بین ما و آنها به وجود نخواهد آمد. در واقع باید گفت زمینه وانگیزه ارتباط و اصطکاک بین ما وآنها از دو طرف وجود ندارد.
تنها در موارد نادری ممکن است چنین امری پیش بیاید و جنی کافر یا بدکار به دلائلی قصد آسیب زدن به انسانی را بکند. درصد رخ دادن چنین امری آن قدر پایین است که دغدغه ای برای انسان بر نیانگیزاند. این امر همانند آن است که بگوییم ممکن است انسان شرور و بدکاری در یک شب بدون هیچ دلیلی قصد اذیت وآزار ما را بکند ولی ما حتی از این اتفاق ممکن و محتمل الوقوع چندان ترسی به خود راه نداده، تنها در شرائط خاص با رعایت تمهیداتی احتمال بروز چنین حوادث ناخوشایندی را منتفی می کنیم. مثلا در وقت نامناسب از شب در مکانی که احتمال حضور اراذل واوباش باشد، حضور نمی یابیم.
به همین نسبت هم می توانیم در مورد احتمال صدمه دیدن از برخی موجودات دیگر مانند جنیان با تمهیداتی مانند صدقه دادن یا عادت به خواندن برخی سوره ها مانند ناس وفلق ویا آیة الکرسی از بروز چنین حوادث بسیار بعید ایمن گردیم.
?مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
?@pasokhgoo1 ?
#حدیث

خوردن سحري در حين گفتن اذان روزه را باطل می کند؟
✍پاسخ:
✅بايد قبل از شروع اذان از خوردن و آشاميدن دست کشيد و الا روزه باطل خواهد بود. 
?آيا انداختن دارو به بيني در ظهر روزه را باطل ميکند؟
✍پاسخ:
✅در صورتيکه چيزي از حلق پايين نرود روزه صحيح است.
? مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
? @pasokhgoo1 ?
#احکام

عهد
تعریف: یعنی انسان با خدا عهد ببندد که کاری را انجام دهد یا ترک کند؛. مانند اینکه بگوید “باخدا عهد می­‌بندم که نماز را اول وقت بخوانم” یا “بر من است عهد خداوند که نماز را اول وقت بخوانم”.

شرایط انعقاد عهد:
شرایط قسم به جز شرط پنجم، در عهد نیز لازم است مراعات شود.

نکته:
عهد نیز مانند نذر می­‌تواند مطلق باشد؛ مانند اینکه گفته شود “با خدا عهد می­‌بندم که نمازم را اول وقت بخوانم” و می­‌تواند معلق بر شرطی باشد؛ مانند: “اگر در امتحان موفق شدم، با خدا عهد می­‌بندم که نمازم را اول وقت بخوانم”.

شکست قسم و قول به عدم تکرار آیا در حکم عهد است

احکام نذر و عهد

شکستن عهد
هر آنچه در بخش نذر بیان شد، در اینجا نیز جاری است.

کفاره شکستن عهد
مانند کسی است که یک روز از ماه رمضان را عمداً افطار کند؛ یعنی باید شصت روز روزه بگیرد یا شصت فقیر را غذا دهد.

قسم

تعریف: یعنی انسان به اسم خدا یا صفات مختص به آن، مانند “مقلب القلوب و الابصار” یا صفاتی­ که غالباً برای او به کار می‌رود و استعمالش ظهور در خدای متعال دارد (نه دیگران)، مانند خالق، رازق و رحیم، به هر زبانی که باشد، قسم بخورد کاری را انجام دهد یا ترک کند.

نکته

اگر لفظ استعمال شده ظهور در حق تعالی ندارد، اما شخص، منظورش ذات باری تعالی بوده، بنابر احتیاط واجب احکام قسم را دارد.
مسئله

اگر قسم به غیر خداوند باشد، مانند اینکه قسم به پیامبر اکرم (ص)یا ائمه معصومین (ع)یا به قرآن کریم و امثال آن باشد، قسم محقق نمی‌­شود.

شرایط انعقاد قسم:

۱. صیغه قسم که در بالا شرائط آن بیان شد.
۲. مقسم­‌علیه(۴) در صورتی­ که قسم به انجام آن باشد، باید عمل واجب یا مستحب یا مباح باشد؛ چه رجحان در این عمل مباح باشد و چه نباشد و در صورتی­که قسم به ترک آن است، عمل حرام یا مکروه یا مباح باشد. بنابراین در قسم، مقسم­‌علیه نباید امر مرجوحی باشد.
مسئله
در صورتی­ که مقسم‌­علیه هنگام قسم امر راجحی باشد و بعد از آن مرجوح شود، قسم باطل می­‌شود؛ هرچند دوباره بعد از انحلال قسم دارای رجحان شود.
۳. مقسم­‌علیه مقدور باشد و مشقت فراوان یا ضرر قابل ملاحظه نداشته باشد.
۴. کسی­ که قسم می­‌خورد، باید بالغ، عاقل، بااختیار و قصد باشد و نسبت به مقسم‌­علیه محجور نباشد.
۵. اذن پدر در مورد قسم فرزند، و اذن شوهر در مورد قسم زن، لازم است.

شکستن قسم

هر آنچه در بخش شکستن نذر بیان شد، در قسم نیز جاری است.

کفاره شکستن قسم

حکم تخلف از قسم و عجز از آوردن آن، مانند نذر است.رساله آموزشی رهبری.

تذکر: سایر احکام عهد را در نوشتار نذر مطالعه کنید.

وجوب عمل به عهد

س. بنده عهد کردم که اگر گناهی را انجام دهم یکسال تمام روزه بگیرم با این بیان که بر زبانم جاری شده «خدایا عهد می کنم اگر یکبار دیگراین گناه را انجام دهم یکقسم

تعریف: یعنی انسان به اسم خدا یا صفات مختص به آن، مانند “مقلب القلوب و الابصار” یا صفاتی­ که غالباً برای او به کار می‌رود و استعمالش ظهور در خدای متعال دارد (نه دیگران)، مانند خالق، رازق و رحیم، به هر زبانی که باشد، قسم بخورد کاری را انجام دهد یا ترک کند.

نکته
اگر لفظ استعمال شده ظهور در حق تعالی ندارد، اما شخص، منظورش ذات باری تعالی بوده، بنابر احتیاط واجب احکام قسم را دارد.
مسئله

اگر قسم به غیر خداوند باشد، مانند اینکه قسم به پیامبر اکرم (ص)یا ائمه معصومین (ع)یا به قرآن کریم و امثال آن باشد، قسم محقق نمی‌­شود.

شرایط انعقاد قسم:
۱. صیغه قسم که در بالا شرائط آن بیان شد.
۲. مقسم­‌علیه(۴) در صورتی­ که قسم به انجام آن باشد، باید عمل واجب یا مستحب یا مباح باشد؛ چه رجحان در این عمل مباح باشد و چه نباشد و در صورتی­که قسم به ترک آن است، عمل حرام یا مکروه یا مباح باشد. بنابراین در قسم، مقسم­‌علیه نباید امر مرجوحی باشد.
مسئله
در صورتی­ که مقسم‌­علیه هنگام قسم امر راجحی باشد و بعد از آن مرجوح شود، قسم باطل می­‌شود؛ هرچند دوباره بعد از انحلال قسم دارای رجحان شود.
۳. مقسم­‌علیه مقدور باشد و مشقت فراوان یا ضرر قابل ملاحظه نداشته باشد.
۴. کسی­ که قسم می­‌خورد، باید بالغ، عاقل، بااختیار و قصد باشد و نسبت به مقسم‌­علیه محجور نباشد.
۵. اذن پدر در مورد قسم فرزند، و اذن شوهر در مورد قسم زن، لازم است.

شکستن قسم
هر آنچه در بخش شکستن نذر بیان شد، در قسم نیز جاری است.

کفاره شکستن قسم
حکم تخلف از قسم و عجز از آوردن آن، مانند نذر است.رساله آموزشی رهبری.

تذکر: سایر احکام عهد را در نوشتار نذر مطالعه کنید.

وجوب عمل به عهد
س. بنده عهد کردم که اگر گناهی را انجام دهم یکسال تمام روزه بگیرم با این بیان که بر زبانم جاری شده «خدایا عهد می کنم اگر یکبار دیگراین گناه را انجام دهم یکسال روزه بگیرم» حالا متاسفانه آن گناه را انجام دادم، آیا باید یکسال تمام روزه بگیرم؟یا راه دیگری هم وجود دارد؟

ج. عهد شرعی منعقد شده است و اگر با اختیار و توجه مرتکب آن گناه شده اید، باید یک سال روزه بگیرید.سال روزه بگیرم» حالا متاسفانه آن گناه را انجام دادم، آیا باید یکسال تمام روزه بگیرم؟یا راه دیگری هم وجود دارد؟

ج. عهد شرعی منعقد شده است و اگر با اختیار و توجه مرتکب آن گناه شده اید، باید یک سال روزه بگیرید.

منبع: سایت هدانا برگرفته از استفتائات آیت الله العظمی خامنه ای

برخی فکر می کنند پس از پایان نماز باید صورت خود را به طرف راست و چپ بگردانند.

در حالی که لازم نیست. زیرا پایان نماز به وسیله ی سلام نماز است و اولین تعقیب نماز سه بار ا.. اکبر گفتن است.
1. عروه الوثقی ج 1 ص93 فی التعقیب

?

?کانال برداشت های نادرست از احکام??
http://eitaa.com/joinchat/39976963Ca74763d797

 کسی که در ماه رمضان مسافرت می‌کند در هر موردی که نماز را باید شکسته بخواند نباید روزه بگیرد. و در هر مورد که باید نماز را چهار رکعتی (تمام) بخواند، مانند مسافری که ده روز در یک محل قصد ماندن می‌کند یا اینکه مسافرت شغل اوست، واجب است روزه را نیز به جا بیاورد.

 مسافرت در ماه رمضان هر چند برای فرار از روزه باشد جایز است. البته بهتر است به سفر نرود مگر اینکه سفر برای کار نیکو یا لازمی باشد.
? @resale_hamrah?

سر وفلسفه استحباب قرار دادن بینی بر مهر در راز وحکمت سجده نهفته است . انسان با سجده بر خاک که پستترین مخلوق الهی و در عین حال منشا خلق آدمی است به این حقیقت اذعان می کند که خدا یا، عالی ترین و باشرفترین اعضاءخود (سر و پیشانی ) را به نشانی تواضع و ذلت در برابر بزرگی و بزرگواری تو بر پست ترین مخلوقات که مرا از آن آفریدی می گذارم وبینی خویشتن را بر خاک می مالم تا از تکبر و خودبینی رهایی یابم و به مقام بندگی و عبودیتت راه یابم. 

پس منظور از سجده رسیدن به مقام عبودیت در مقابل خداوند متعال است و با تماس بینی بر سجدگاه این خشوع و خضوع در مقابل خداوند متعال به وجه کاملتری تاکید می یابد.
از این رو امام صادق علیه السلام می فرماید:
« ما خسر و الله من اتى بحقیقه السّجود، و لو کان فی العمر مرّه واحده… فاسجد سجود متواضع للَّه ذلیل؛
هر آنکه حق سجود را حتی برای یکبار در عمر به جا آورد از زیانکاران نخواهد بود … پس خداوند را در نماز از روى تواضع و فروتنى و ذلّت سجده کن»
امام خمینى، آداب الصلاه، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینى، چاپ هفتم، 1378 ص357

برگرفته از پرسمان

برداشت های نادرست از احکام:

برخی از مردم ازدواج در ماه رمضان و برخی ماه های دیگر را گناه می دانند.

در حالی که ازدواج در همه ماه ها خوب است، فقط برای رعایت ادب نسبت به اهل بیت علیهم السلام در ایام شهادت و عزاداری، مردم ازدواج نمی کنند.

?کانال برداشت های نادرست از احکام??

http://eitaa.com/joinchat/39976963Ca74763d797

مهر نماز از چه زمانی رایج شده است؟ آیا در زمان حضرت محمد(ص) هم، مهر استفاده می شد؟ آیا آیه ای در قرآن هست که بر نماز خواندن با مهر دلالت کند؟

پاسخ
در مورد چیزهایی که سجده بر آنها صحیح است، پیروان مذهب شیعه به پیروی از ائمه اطهار “علیهم السلام” که آگاهترین افراد بعد از حضرت رسول (ص) به معارف الهی و اسلامی هستند، معتقدند که: باید بر زمین و چیزهای غیر خوراکی که از زمین می روید (مانند چوب و برگ درخت) سجده کرد.

حضرت امام جعفر صادق (ع) می فرماید:

“السُّجُودُ لَا یَجُوزُ إِلَّا عَلَی الْأَرْضِ أَوْ عَلَی مَا أَنْبَتَتِ الْأَرْضُ إِلَّا مَا أُکِلَ أَوْ لُبِسَ ” [1]  

در روایتی مشهور از پیامبر گرامی اسلام (ص) که در منابع روایی اهل تسنن وارد شده نقل شده که: “و جعلت لی الارض مسجداً و طهوراً” [2]   یعنی “زمین برای من سجده گاه و مایه پاکی و طهارت قرار داده شد.”

تا اینجا اختلاف چندانی بین فرق اسلامی نیست، تفاوت اینجا است که آیا کلمه “ارض” که به معنی “زمین” می­باشد شامل فرش و یا لباسی که بر آن نهاده شود می­باشد، تا سجده بر آنها نیز صحیح باشد یا نه، پیروان اهل سنت معتقدند که بله بر فرش و لباس نیز عنوان زمین صدق می­کند و سجده بر آنها جایز است. البته در صحیح بخاری بابی است که در آن روایاتی را ذکر کرده است که بعضی از اصحاب پیامبر صلی الله علیه و آله که به خاطر حرارت آفتاب نمی توانستند پیشانی را وقت نماز روی زمین مسجد بگذارند از حضرت اجازه خواستند که گوشه لباسشان را بین پیشانی و زمین قرار دهند تا از حرارت زمین در امان باشند. حضرت اجازه نداد. برای همین مقداری از خاک را در مشت می گرفتند و قبل از سجده رفتن زیر پیشانی می ریختند. و روایات دیگری که در دیگر کتب اهل سنت آمده است. [3]

اما شیعه طبق تعالیم اهل­بیت(ع) معتقد است که لباس و فرش و مانند اینها از مصادیق روایت نبوی نیست، چون بر اینها عنوان زمین صدق نمی کند. و به همین علت سجده بر قطعه ای گلین یا سنگی که بدون شک عنوان زمین بر آنها صدق می کند را تجویز می کنند و مهر چیزی غیر از این نیست. اما اینکه استفاده از مهر از چه زمان آغاز شد؟ هر چند تاریخ دقیق آن معلوم نیست اما مسلماً ائمه معصومین(ع) بر این کار صحه گذاشته اند. روایات و شواهد بر این معنا در کتب فقهی و روایی ذکر شده است، مثلاً امام سجاد و امام صادق علیهما السلام کیسه هایی از خاک و تربت سیدالشهداء علیه السلام داشتند و بر آن سجده می کردند [4]   و بر سجده بر تربت، فضایل و ثواب هایی را بیان نمودند. [5]  بنابراین بحث در این نیست که آیا سجده بر مهر و خاک صحیح است یا خیر بلکه بحث در این است که آیا سجده بر فرش و لباس صحیح است یا خیر؟

[1] وسائل الشیعه، ج5،  باب أنه لا یجوز السجود بالجبهه .

[2] صحیح بخاری، 1/91 کتاب تیمم، حدیث 2.

 [3] مسند احمد:3/327، حدیث جابر، سنن بیهقی:1/439 و کنز العمال7/465، شماره حدیث 19810و سنن بیهقی:1/105 .

[4] وسائل‏الشیعة ج : 5 ص : 366 حدیث6808 .

[5] همان، ص : 366 حدیث 6806 .   

       منبع :پایگاه اطلاع رسانی حوزه