ریحانه الزهرا

سوال: با سلام دختری ۲۵ساله هستم حدود یک سال است با آقایی در محیط کار به قصد ازدواج آشنا شدم. و خانواده های ما مطلع هستند چند ماه دیگر هم قرار عقدمان می باشد. براساس تحقیقات، خانواده این آقا آدمهای خسیسی هستن‌د. منم چند بار ایشان را امتحان کردم. وحس کردم که ایشون هم چنین خصلتی دارند.می ترسم این اخلاقشان همیشگی باشد، چون شنیدم خانواده خسیسی دارد. و به او وقتی می گویم آدمه خسیسی هستید عکس العملی نشان نمی دهند. فقط می گویند تو زنم باشی برایتان خرج می کنم. لطفا مرا راهنمایی کنید. می شود با چنین آدمی کنار آمد؟

پاسخ: با عرض سلام به شما کاربر گرامی؛
در مقام مشاوره، باید بگویم مراجعین زیادی بودند كه گلایه از خساست نامزدشان یا خانواده او داشتند اما وقتی موضوع را بیشتر بررسی كرده و با آقا صحبت كردیم، دیدیم داستان آنطور نبوده و آقا خسیس نیست. خساست باید تعریف شود. خسیس كسی است كه صفت منفی خست و بخل است. خسیس، دارنده حالتی درونی كه از خرج كردن پول یا دادن چیزی به دیگری احساس ناراحتی و در نتیجه خودداری می‌كند.
لذا باید ببینید این خواستگار شما چنین ویژگیهایی دارند یا خیر؟ این را هم بدانید که به صرف اینکه خانواده خسیس باشند نمی توان گفت که ایشان هم خسیس می باشند. اینکه حاضر نیستند به شما کمک مالی یا پولی بدهند می تواند به علت این باشد که هنوز ازدواج نکردید و خودشان اذعان کرده اند که هر وقت ازدواج کردید برایتان خرج می کنند و این گفته منطقی می باشد.
گاهی یک سری ویژگی‌هایی است كه ما برداشتمان این است كه خساست است؛ مثلاً فرض كنید مردی عقل معاش دارد. در فقه و لسان دینی ما، عقل معاش همان است كه غربی‌ها به آن مدیرت پول می‌گویند؛ یعنی اینكه دقیق و حساب‌شده خرج می‌كنند و صرفه‌جویی می‌كنند. اگر چنین چیزی باشد معلوم نیست ایشان خسیس باشند.
شاید شما خودتان در فضایی بزرگ‌شده‌اید كه از طرف پدرتان این مدیریت در خانواده نبوده یا پدرتان خیلی سخاوتمند بوده اند. اما اكنون همسر شما عقل معاش دارند، اگر شما خواستگارتان را با پدرتان مقایسه ‌كنید طبیعتا فكر می‌كنید كه خواستگارتان خسیس است. چون از سخاوت پدر تا مدیریت عقل معاش خواستگار، تفاوت زیاد است. اما حقیقت این است كه این شخص نمی‌تواند خسیس باشد.
لذا با توجه به آنچه گفته شد بررسی كنید و ببیند آیا مسئله واقعا خساست است یا این برداشت اشتباه شما بوده است. برای اطمینان خاطر بیشتر سعی نمایید از نحوه عملكرد گذشته وی در مورد مسائلی كه برایتانمهم است، از دوستان، فامیل و حتّی اعضای خانواده اش تحقیق كنید؛ زیرا گذشته فرد نمودار طرز فكر وی در مورد بسیاری از مسائلی است كه در زندگی مشترک با آن دست به گریبان خواهید بود.
همچنین این مسئله را می توانید در مشاوره پیش از ازدواج واكاوی كنید و مشكل را حل نمایید و سپس تصمیم به ازدواج بگیرید.
موفق باشید.

طرف تو زندگیش هر خلافی که بگی کرده…

از هیچ خلافی کوتاهی نکرده…

اونوقت توقّع داره وقتی می‌خواد ازدواج کنه،

 یه آدم چشم و گوش بسته، 

و آفتاب مهتاب ندیده،

 قسمتش بشه…

یه دسته گل?، یه آدمِ همــه چی تموم…
خوب نمیشه عزیزم… ?☺️

توقّع زیادی داری…
? اون آقا پسری  که خدای نکرده، با #دخترهای #نامحرم #رفیقه،

منتظر باشه که موقعِ #ازدواج، یه خانومی? گیرش بیاد که قبلاً با پسرهای دیگه رفیق بوده…

? دختر خانوم‌ها هم همینطور…

این حرف قرآنه:
? الْخَبِيثَاتُ لِلْخَبِيثِينَ وَالْخَبِيثُونَ لِلْخَبِيثَاتِ ۖ وَالطَّيِّبَاتُ لِلطَّيِّبِينَ وَالطَّيِّبُونَ لِلطَّيِّبَاتِ ۚ

?زنان #خبیث و ناپاک، از آنِ مردان خبیث و ناپاکند! و مردان خبیث و ناپاک نیز #متعلّق به زنان خبیث و ناپاک هستند..
((سوره نور آیه ۲۶))
♻️اصلاً این فقط برای #ازدواج نیست که،

این یه قانون کلّی تو عالم هست.

این یکی از اون فرمول های خدایی هست

پس:

پاک باشیم …
✴️ تا #دوستانی پاک پیدا کنیم.

✴️ تا #ازدواج موفق و پاکی داشته باشیم. 

✴️ تا فرزندان پاکی داشته باشیم.

✴️ تا شغل‌های پاک و مناسبی سر راهمون سبز بشه.

✴️ تا افکاری پاک و زیبا نصیبمون بشه.

✴️ پاکی ها رو به سمت خودمون جذب کنیم.
? اگر تو این دنیا پاک زندگی کنیم،

مطمئن باش قیامت هم با پاکان و خوبان همنشین هستیم.
??????????

______

کانال تخصصی صحیفه سجادیه:

تنها کانال تخصصی در سروش ?

? @sahifehsajadieh ?

برای رهایی از افکار منفی و مزاحم که اساسا آن را افکار نا خواسته می گویند رعایت چند نکته لازم است:

1- اندیشه و تفکر خود را به سمت و سوی مثبت هدایت کنیم و نقاط مثبت زندگی را یادآوری کنیم که قرآن کریم نیز می فرماید:  وَ أَمّٰ ابِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ  ﴿الضحى 11﴾ و نعمت های پروردگارت را بازگو کن.

2- از صحبت کردن و سخن گفتن زیاد بپرهیزید چه بسیار کسانی که با افراط در این زمینه با کسانی معاشرت می کنند و رفیق می شوند که او نیز دچار منفی بافی و گرفتار درجه ای از افسردگی است. بجای سخن گفتن سعی کنید آنچه به ذهنتان خطور کرده را بروی کاغذ بنویسید و سپس مرور کنید خواهید دید بسیاری از بافته های ذهنتان واقعیت خارجی ندارد و ارزش آن را ندارد که ذهن و خیال شما را اشغال کند.

3- هرگز خود را بیکار و فارغ از امور ندانید حتی اگر اشتغال شما به یک پیاده روی یا ورزش های مفید باشد فرصت باز پروری افکار منفی را نخواهید داشت.

4- تمرین کنید که به تمرکز حواس برسید و بدانید شما قادرید واردات و صادرات ذهن و خیال خود را مدیریت کنید از ورود افکار مزاحم جلوگیری کنید و اگر ناخواسته وارد شدند به آن ها اعتنا نکنید و شاخ و برگ ندهید و اجازه دهید از فضای ذهن شما خارج گردد.

منبع : پایگاه عرفان

در برخی شبکه‌های مجازی شبهه شده؛ شیعیان زندگی، امام علی و حضرت فاطمه(علیهماالسلام) به عنوان یک الگوی زندگی الهی معرفی می کنند این درحالی است که آن دو اصلا با یکدیگر شوخی نکرده و یک زندگی سرد و بی روح و به دور از شوخی و نشاط داشتند؟

در پاسخ باید گفت: این نوع قضاوت کردن در مورد زندگی شخصی و حریم خانوادگی ائمه(علیهم‌السلام) کاملا نادرست است، خصوصا در مورد امیرالمومنین(علیه‌السلام) که در میان افراد جامعه به شوخ‌طبعی معروف بود، تا آنجا که حضرت را به بهانه شوخ طبعی مورد هجمه قرار می‌دادند[1] لذا بعید است که ایشان در زندگی خصوصی خود از شوخ‌طبعی بهره‌مند نبوده باشند. امّا با توجه به این‌که زندگی خانوادگی افراد، حریم خصوصی آنان است، بنابراین، نباید توقع داشته باشیم که شوخی‌هایی که احیاناً بین آنان ردّ و بدل می‌شد به بیرون از منزل رسوخ کرده و گزارش‌های تاریخی از آن وجود داشته باشد. اما با توجه به اینکه امام علی و حضرت فاطمه(علیهماالسلام) دقیقا روش و آموزه‌های پیامبر اسلام(صلی‌الله‌علیه‌وآله) بخصوص در بحث نشاط و شوخ طبعی را حتی در حریم خانوادگی به اجرا می‌گذاشتند ما را به این قطعیت می‌رساند که آنان زندگی شاد و پرمهری را داشتند از جمله این آموزه‌ها این است:

1. چون شاد بودن، فطری است. در اسلام نیز به شادی و نشاط اهمیت زیادی داده شده تا آنجا‌که پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) و معصومان(علیهم‌السلام) در غالب مواقع لبخند بر چهره داشته و با گشاده‌رویی با مردم برخورد می‌کردند. در روایت آمده است که رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) زیاد تبسّم می‌کرد.[2]
2. پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) درباره شوخی می‌فرماید: «خداوند، انسان شوخ طبعی را که در شوخی خود راست‌گو باشد، مؤاخذه نمی‌کند».[3]
3. خود امام علی(علیه‌السلام) تاکید می‌فرماید: «چهره شاداب و خوشرویى؛ مهرآور و نزدیک‌کننده به خدا است و چهره گرفته و بدرویى؛ دشمنی‌آور و دورکننده از خدا است».[4]
4. ائمه(علیهم‌السلام) در زندگی اجتماعی و فارق از حفظ حریم خانوادگی شوخی می کردند و شاد بودند بدون این‌که مرتکب گناهی شوند. چنان‌که در زندگی معصومان(ع) نیز این نوع شوخی ها گزارش شده است؛ مانند این‌که؛ پیرزنى نزد پیامبر اکرم(ص) آمد، و پیامبر فرمود: «هیچ پیرزنى وارد بهشت نمی‌شود»، آن زن شروع به گریه کرد. حضرتش فرمود: «تو آن روز پیر نیستى، خداى متعال فرموده است: “ما آنان را به شیوه‌ای شگفت‌آور آفریده، و آنان را باکره قرار دادیم.[5]
5. علاوه بر مبانی شاد بودن در اسلام حتی لهو (بازى) با همسر مطلوب مطلوب عنوان شده است. پیامبر اسلام(صلی‌الله‌علیه‌وآله) می‌فرماید: «هرگونه لهو (بازى) از مؤمن نابجا است، مگر در … و شوخى کردن با همسر، که اینها درست و بجا است».[6]

در نتیجه: امام علی و حضرت فاطمه(علیهماالسلام) دقیقا روش و آموزه‌های پیامبر اسلام(صلی‌الله‌علیه‌وآله) به خصوص در بحث نشاط و شوخ طبعی را حتی در حریم خانوادگی به اجرا می‌گذاشتند، اما نباید توقع داشته باشیم که نشاط و شوخی‌هایی که احیاناً  در حریم خانوادگی ائمه معصومان(علیهم‌السلام) ردّ و بدل می‌شد به بیرون از منزل رسوخ کرده و گزارش‌های تاریخی از آن وجود داشته باشد.
_________________________
پی نوشت:
[1]. شریف الرضى، محمد بن حسین، نهج البلاغة (للصبحی صالح)، ص 115، خ 84، هجرت، قم، چاپ اول، 1414ق.
[2]. ورام، ابن ابی فراس، مجموعة ورام(تنبیه الخواطر)، ج‏1، ص 112، قم، مکتبة فقیه، چاپ اول.
[3]. جلال الدین سیوطی، عبد الرحمن بن أبی بکر، الفتح الکبیر فی ضم الزیادة إلی الجامع الصغیر، محقق: نبهانی، یوسف، ج 1، ص 324، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، 1423ق.
[4]. ابن شعبه حرانى، حسن بن على‏، تحف العقول عن آل الرسول(ص)، ص 296، قم، مؤسسه نشر اسلامی، چاپ دوم، 1404ق.
[5]. مجموعه ورام(تنبیه الخواطر)، همان، ج ‏1، ص 112.
[6]. مجلسى، محمدتقى بن مقصودعلى‏، روضة المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه، محقق: موسوى کرمانى، حسین، اشتهاردى، على پناه‏، ج 10، ص 166، قم، مؤسسه فرهنگى اسلامى کوشانبور، چاپ دوم، 1406ق‏.

فرزند جدید

معمولاً وقتی خانواده‌ای دخترش را شوهر می‌دهد یا خانواده‌ای دیگر پسرش را همسر می‌دهد، این تصور به وجود می‌آید که یک نفر از خانواده‌شان کم می‌شود. به هر حال، جای خالی‌اش را می‌بینند و دیگر در خانه آنها زندگی نمی‌کند و همین دلیل می‌شود که تصور کنند فرزندی از آنها کم شده است. در صورتی که براساس فرمول رفتار با داماد و عروس مطلب به نحو دیگری است:

داماد + عروس = 2

این فرمول یعنی اینکه با شوهر‌دادن دختر یا همسر‌دادن پسر، فردی از خانواده کم نمی‌شود، بلکه یک فرزند جدید به خانواده اضافه شده است؛ یعنی یک نفر می‌دهی دو نفر پس می‌گیری!

?پیوندهای سببی، همان پیوندهایی که مثلاً به سبب ازدواج رخ می‌دهند، پیوندهای مهمی هستند و این پیوندها را خداوند به وجود آورده است؛ یعنی این عروس و داماد و اینکه به واسطه ازدواج فامیل جدیدی به وجود بیاید را خدا در قرآن کریم به خودش نسبت داده است:

✨و هُوَالَّذی خَلَقَ مِنَ‌الْماءِ بَشَراً فَجَعَلَهُ نَسَباً وَ صِهْراً.

«اوست که از آب بشرى آفرید و آن را نسب و سبب قرار داد که پروردگار تو قدرتمند است. » (فرقان: 54)

?اگر خانواده‌ها به داماد و عروس به عنوان فرزند جدیدی نگاه کنند، مشکلات میان آنها کمتر می‌شود. انسان با فرزندش چگونه رفتار می‌کند؟ چطور به او محبت می‌کند؟ اگر اشتباه کند، با چه روشی او را اصلاح می‌کند؟ در صله رحم با وی چگونه رفتار می‌کند؟ در کمک‌کردن به وی برای بهتر زندگی‌کردن چه رفتاری را پیش می‌گیرد؟ و… 

کتابخانه_حرم

?دوستان‌تان را نیز مهمان کنید؛

✅کانال رسمی حرم امام رضا(ع)

┄┅─═◈═─┅┄

? T.me/joinchat/BfsvDzwA9TSOHaKfU1a01A

 چگونه خراب‌كاری‌های احتمالی را در مهمانی‌ها حل و فصل كنیم؟ 

  اگر خودتان فرزندان کوچکی در منزل داشته باشید، اتفاقات ناگهانی در مهمانی‌ها شما را غافلگیر نخواهد کرد. بستر بازی برای کودکان در دید و بازدیدهای عید بسیار فراهم است اما اینکه باید چطور این اتفاقات و بهم ریختگی‌های ناگهانی را مدیریت کنید؛ نکته ظریفی است که یک کدبانوی ایرانی می‌تواند آن را به خوبی پیش‌بینی و اداره كند:  http://khl.ink/ow048

  شما الگو باشید 

لحظه‌ای که لیوان چایی که برای پذیرایی مهمان‌ها در نظر گرفته‌اید، در دستان کودک‌ مهمان‌تان می‌شکند؛ رفتار در لحظه شما بسیار مهم و اثر گذار است. بهم ریختگی شما مستقیما روی فرزندان‌تان تاثیر می‌گذارد. یاد می‌گیرند که بعد از این می‌توانند در مقابل حوادث ناخوشایند و ناگهانی مصلحت زمان و اشخاص را در نظر نگرفته و کنترلی روی رفتارهای خود نداشته باشند. 

  لبخند را فراموش نکنید 

وقتی اتفاق ناگواری در مهمانی رخ میدهد مثلا روی فرش‌تان چایی می‌ریزد مهمان شما از نوع رفتار و حالات صورتتان احساس شرمندگی کند. شما تعیین کننده این احساسات در مهمانان‌تان هستید. ظرف شکسته شده یا لک ایجاد شده روی فرش و یا حتی نقاشی روی دیوار، همه مواردی هستند که قابل جبران هستند. پس می‌توانید با رفتار و گفتارتان مانع القای حس شرمندگی شوید.  

  سریع وارد عمل شوید 

اگر چایی یا نوشیدنی روی فرش ریخته است با اقدام سریع شما دیگر اثری از آن روی فرش یا مبل نخواهد ماند. با قاشق و دستمال‌های نخی جاذب حجم مایعات را به حداقل برسانید.  مقداری نمک روی قسمت‌های مرطوب بریزید. یک ربع زمان بدهید و بعد به کمک قاشق نمک‌ها را جمع کنید. به همین راحتی فرش‌های تان تمیز می‌مانند. اگر ظرفی شکست به عنوان اولین کار بچه ها را به درون اتاقی بفرستید و به کمک جاروبرقی تکه های ریز روی فرش و موکت و سرامیک را جمع آوری کنید.

? Khamenei_Reyhaneh@

 دیدار حضوری 
?برخی به هر دلیل، عیادت و زیارت و احوالپرسی شان «غیرحضوری» است. می کوشند تا از طریق این و آن، یا از راه تلفن و نامه احوالپرسی کنند و تماس داشته باشند. گر چه از این رهگذر، «کسب اطلاع» می توان کرد؛ ولی دیدار رویاروی و نشست و گفتگوی چهره به چهره، حلاوت و برکتی دیگر دارد. 
?در احادیث، عنوان «تزاور» و «ملاقات» مطرح است. دیدن و ملاقات کردن حضوری. البته احوالپرسی تلفنی هم خیلی خوب است و نوعی صله رحم محسوب می شود، ولی جای «دیدار حضوری» را پر نمی کند. نامه نوشتن به اقوام و دوستان نیکو است، اما بار سفر بستن و حضورا خدمت پدر و مادر و بستگان و آشنایان رسیدن و آنان را شاد کردن، ثوابی مضاعف و تاثیری افزونتر دارد. می گویید نه؟ امتحان کنید! 
?شما خودتان از دیدار چهره برادر یا فرزند یا دوست بیشتر خوشحال می شوید - اگر از سفر آیند - یا از شنیدن صدایشان از آن سوی سیم های مخابرات؟ تازه، این خودش نشان محبت بیشتر و صمیمیت و یکدلی در رابطه ها است. 
?اگر هنگام درگذشت یکی از اقوام، از دوستان و آشنایانتان کسی تلگراف تسلیت بفرستد، یا آن که از شهر و محله خود پیش شما آمده، از نزدیک در غمتان شریک شود و در مراسمتان شرکت کند، کدام یک را صمیمی تر می یابید؟ رفت و آمد خودتان با دیگران نیز چنین است. هرگز به تلفن و نامه قناعت نکنید و «صدا» و «دستخط» و«عکس» را به جای دیدار حضوری ننشانید. 
?«اویس قرنی را شنیده اید که از مادر اجازه گرفت و از یمن به مدینه آمد، تا محبوبش، محمد مصطفی صلّی الله علیه و آله را یک بار ببیند و برگردد… و چنان شد که پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمود: «من بوی بهشت را از سوی قرن می شنوم، چه بسیار مشتاق تو هستم، ای اویس قرن!؛ تفوح روایح الجنة من قبل قرن، واشوقاه الیک یا اویس القرن!» [1] 
?در همین دیدارهای حضوری است که نشاط خاطر و بهره وری از تجارب و سخنان نهفته است. امام هادی علیه السلام فرموده است: 

«ملاقاة الاخوان نشرة و تلقیح العقل و ان کان نزرا قلیلا؛ دیدار برادران، سبب انبساط خاطر و باروری اندیشه است، هر چند کوتاه و اندک باشد.» [2] 
?با این همه آثار و برکات، دیگر چه جای درنگ و بهانه جویی و عذرتراشی برای ترک مراوده و رفت و آمد؟! برای این گونه دیدارها، باید در پی بهانه بود و هر فرصتی را مغتنم شمرد،… البته تا حدی که به مزاحمت نیانجامد و موجب اتلاف وقت دیگری نشود. 
?وقتی کسی از مسافرت برمی گردد، یا خداوند به کسی فرزندی عنایت می کند، یا ازدواجی صورت می گیرد، یا خانه جدیدی خریداری می شود، یا خدای ناکرده بیماری و کسالتی برای کسی پیش می آید، اینها همه بهانه «تجدید عهد» و دیدار حضوری است. 
?حتی اگر او هم مهمانی ندهد، ولی در صورت فراهم بودن شرایط، رفتن به دیدار و گفتن خوشامدی، تهنیتی، تبریکی، تسلیتی، خدا شفا دهدی، چشم روشنی و… مناسب است و این «دیدارها مایه تحکیم دوستی ها است.» 
?پیامبر رحمت فرمود: «الزیارة تنبت المودة؛ دیدار، دوستی آور است.» [3] 
1. سفینة البحار، ج 1، ص 53 

2. میزان الحکمه، ج 4، ص 298 

3. سفینة البحار، ج 1، ص 567

???

کانال حرم حضرت معصومه (س)

T.me/joinchat/DcBiMECmhMCGcrCeK6dPHg

- برای حفظ سلامت اخلاقی خانواده، علاوه بر توجه به‌درستی و شایستگی عملکردمان، لازم است مراقب بود که مبادا رفتارمان زمینه بدگمانی را برای اطرافیان فراهم سازد که تکرار این نوع رفتارها می‌تواند اعتماد و اطمینان میان اعضای خانواده را از بین ببرد و نظام خانواده را با تزلزل مواجه سازد.

بنده ۳۶ساله هستم و 8 سال است که از همسر سابقم جدا شدم. یک دختر دارم و دخترم با مادرش زندگی می‌کند. اخیراً باخانمی آشنا شدم که شرایطش شبیه شرایط من است. این آشنایی تا آستانه ازدواج هم رسید، ولی متأسفانه دریک پیام نخواسته که از طرف بنده به ایشان ارسال شد، وی از ازدواج با من مردد شد. مضمون پیام اشتباهی که به ایشان دادم این است: «خرج تو و دخترت رو من باید بدم؟» بااینکه برای ایشان توضیح دادم که اشتباه صورت گرفته، ولی ایشان به خاطر حساسیتی که به دخترش دارد، در حال حاضر نسبت به ازدواج با بنده مردد شده است. لطفاً مرا راهنمایی کنید.

پاسخ:
ناراحتی آن خانم به خاطر پیامی که شما به ایشان داده‌اید، از آنجایی که توضیح داده‌اید این پیام ناخواسته به ایشان ارسال شد طبیعی نیست و دلیلی برای ناراحتی ایشان وجود ندارد، مگر آنکه توضیحات شما را اصلاً نپذیرفته باشد و هنوز مخاطب آن پیام را خودش دانسته است.
بنابراین اگر پیام شما واقعاً به‌اشتباه برای ایشان فرستاده‌ شده، توصیه می‌کنم ضمن توضیحی که درباره این اشتباه و سوءتفاهمی که برای ایشان رخ‌ داده، جهت تأثیرگذاری بهتر می‌توانید هدیه‌ای برای ایشان و دخترشان تدارک ببینید تا محبتشان را جلب نمایید.
به هر ترتیب، ممکن است با توضیحات و تلاشی که شما انجام می‌دهید، سوءتفاهم موجود هم برطرف نشود و طرف مقابلتان همچنان مردد باشد. در چنین شرایطی بهتر است به ایشان کمی زمان و فرصت کافی را بدهید. گاهی باگذشت زمان، هیجانات آنی انسان کاهش می‌یابد و نسبت به موضوعات پیرامونی منطقی‌تر رفتار می‌کند. لذا ممکن است که وی بعداً به شما فرصت دوباره بدهد.
همچنین باید دقت داشت که بعد از این، هر نوع رفتار و پیامی از سوی شما در آینده می‌تواند سوءتفاهم‌های دیگری را نیز به دنبال داشته باشد، پس لازم است تا جایی که می‌توانید رفع ابهام کنید و رفتارهایی را انجام ندهید که طرف مقابل برداشت نادرستی از رفتارهای شما داشته باشد. پس‌ برای‌ حفظ‌ سلامت‌ اخلاقی خانواده‌، علاوه‌ بر اینکه رفتارتان باید درست و شایسته‌ باشد، باید مراقب‌ بود که‌ مبادا زمینه ‌بدگمانی‌ اطرافیانتان را نسبت‌ به‌ خودتان‌ را فراهم‌ کنیم‌ که تکرار این نوع رفتارها، اعتماد و اطمینان را از بین خواهد برد و نظام خانواده را متزلزل می‌کند.

منبع :رهروان ولایت

⁉️ چگونه كدورت بین اقوام را از بین ببریم؟

حتما شما هم مثل همه افراد از اینكه در ایام نوروز می‌توانید اقوام و دوستان دور و نزدیكی را ببینید كه شاید مدت‌ها از دیدار آن‌ها محروم بوده‌اید، خوشحال باشید اما در این میان گاهی پای کدورتهای کهنه یا سطحی ای در میان است که ممکن است بخشی از فامیل را از هم دور کند و به عبارتی دیگر مانع صله ی رحم باشد. در چنین موقعیتی اگر متوجه شدیم كه دو نفر از بستگان یا دوستانمان از هم فاصله گرفته اند، چه کاری از دست ما بر می آید: http://khl.ink/f/qrty31457.jpg
? آیا خودمان را درگیر این موضوع کنیم؟

بله!حتما! از امام صادق (ع) روایت شده است که فرمود: « صدقه ‏ای که خدا آن را دوست دارد اصلاح امور مردم است هرگاه که به تباهی گرایید یعنی نزدیک کردن ایشان به یکدیگر است هرگاه از هم دوری گزیدند». پس برای صلح دادن دو مومن، اگر در توانتان هست، بشتابید و شک نکنید.
? اعتماد به نفستان را برای اثرگذاری حفظ کنید!

در جریان اقدام برای آشتی دادن دو نفر، یادتان باشد که پافشاری آنها بر عدم بخشش، ناشی از کدورتی که ایجاد شده طبیعی‌ست.  زود سست نشوید، کدورتشان را انکار نکنید و راههای مختلف را برای آشتی دادن آن‌ها بیابید.
? نفر سومِ موثر را پیدا کنید!

جستجو کنید که هر دو نفر از چه کسی بیشترین اثرپذیری و حرف شنوی را دارند؛ داشتن رابطه ی عاطفی و اعتماد، سطح اثر شخص سوم را بیشتر میکند. شاید آن شخص خود شما باشید و یا ممکن است بین ریش سفیدترها مثل عمو، خاله، پدربزرگ، و یا دوستان هم سن و سال شخص مناسبی را پیدا کنید.
? منطقی برای حل مساله پیدا کنید!

با هر یک از دو طرف جداگانه صحبت کنید، با ناراحتی‌شان همدلی کنید و ریشه مساله را خوب درک کنید. راهی را برای توافق بیابید و پیشنهادهایی را به هر طرف بدهید. وجوه مثبت موضوع را یادآوری و بر بخشش و بزرگواری و رضایت خداوند تاکید کنید. در فرصت مقتضی، هر دو نفر را که از قبل خوب آماده کرده اید با هم در مکان مناسبی دعوت کنید و قبل از صلح نهایی، اجازه بدهید که مکالمات به خوبی صورت بگیرد و تسهیل گر بحث و جهت دهنده‌ی به آن باشید.
✅ بر وجوه مثبت تاکید کنید!

بازگو کردن تعریف های مثبتی که هر یک از طرفین از دیگری کرده اند و تکرار مداوم آن برای اصلاح روابط و نرم شدن دلها موثر است.

?مهارتهای_زندگی

❣️ Khamenei_Reyhaneh@

سوال: آیا کسی که صیغه عقد را می خواند، باید معنای آن را کاملا بداند؟

پاسخ:
آیات عظام: امام، مکارم و وحید: کسی که دستور زبان عربی را نمی داند ولی کلمات عقد را صحیح ادا می کند و معنی آن را نیز می داند، عقد او صحیح است.
آیت الله فاضل: بنابر احتیاط واجب علم تفصیلی به معانی الفاظ داشته باشد.
آیت الله سیستانی: کسی که صیغه عقد را می خواند اگر معنای آن را هر چند به طور اجمال بداند و قصد تحقق آن معنا را بکند، عقد او صحیح است و لازم نیست که معنای صیغه را تفصیلا بداند.

—————–
منبع: توضیح المسائل مراجع، م 2372؛ توضیح المسائل آیت الله وحید، م 2536.