ریحانه الزهرا

ابوسعيد خدري گفت: در يكي از سفرها با ياراني چند با هم به سفر مي‎رفتيم، در بين راه به قبيله‎اي از قبايل عرب رسيديم، در نزديكي آن قبيله فرود آمديم تا خستگي سفر به در كنيم، آن قبيله توجهي و عنايتي و مراعاتي و مواساتي به ما نكردند، طولي نكشيد كه سر و صدايي بين آن قبيله بلند شد و تني چند از آن قبيله به سوي ما آمدند و گفتند كه بزرگ ما را مار گزيده است اگر در بين شما كسي هست تا بيايد و سيّد ما را شفا دهد.
همراهان گفتند: ما به شفا دادن به سيّد شما آشناييم اما چون شما به ما لطفي و توجهي نكرديد، لذا ما با گرفتن حق الزّحمه به سيّد شما شفا مي‎دهيم قاصدان قبيله گفتند كه يك گله گوسفند به شما خواهيم داد، آنگاه يكي از ما رفت و بر سيّد آن قبيله كه دچار مارگزيدگي گرديده بود سوره فاتحة الكتاب بخواند و دست وي فرود آورد، خداي مهربان جهانيان به بركت آن سوره، سيّد آن قبيله را شفا عنايت فرمود، اهل قبيله از بهبودي سيّد خود خوشحال شدند و گوسفنداني چند به ما بدادند.[1][1] . روايات گهربار، دكتر بهروز ثروتيان.

۰ سال‌ها پیش شخصی که سابقه طلبگی داشته و می‌آید تهران در باند کسروی‌ها قرار می‌گیرد، کتابی در رد شیعه نوشته بود که به آن جواب نوشتند. از جمله ذکر خدا را تحقیر کرده و گفته بود آیا اینکه یک پاسبان در دل شب خانه‌های مردم را پاسبانی کند بهتر است و خدا راضی‌تر است یا بنشیند یک جا و هی لب‌هایش را تکان بدهد بگوید من ذکر می‌گویم؟ 
? مرد عالمی جواب خوبی داد، گفت: شقّ سومی دارد و آن اینکه پاسبان در همان حالی که تفنگش را روی دوشش گرفته و در خیابان‌ها قدم می‌زند و پاس می‌دهد ذکر خدا می‌گوید. اسلام که نمی‌گوید یا برو پاسبانی کن یا ذکر خدا بگو، یا برو خلبان باش یا ذکر خدا بگو، یا برو کشتیبان باش یا ذکر خدا بگو. 
? اسلام می‌گوید هر کاری که می‌کنی ذکر خدا بگو، آن‌وقت کارت را بهتر انجام می‌دهی و روحیه‌ات قوی‌تر می‌شود. مثل اینکه قرآن گفته ذکر خدا فقط به این است که انسان در چلّه بنشیند، درها را به روی خود ببندد، تسبیح هزاردانه هم دستش باشد و ذکر بگوید!
? قرآن به مجاهدین می‌گوید: «یا ایّهَا الَّذینَ امَنوا اذا لَقیتُمْ فِئَةً فَاثْبُتوا وَ اذْکرُوا اللَّهَ کثیراً لَعَلَّکمْ تُفْلِحونَ» ای اهل ایمان! آن‌گاه که با دشمن روبه‌رو می‌شوید و مرگ دندان‌های خود را به شما نشان می‌دهد پابرجا باشید و یاد خدا بکنید.
? استاد مطهری، آشنایی با قرآن، ج۳، ص۹۲

?کانال همراه باقرآن?

http://t.me/joinchat/AAAAAEl11w_YljXyVMD6ig

  ُ┄┄┅??♥??┅┅┄┄

شبهه: برخی شبهه افکنان معاند در سخنان غیر واقعی خود این چنین بیان داشته اند  با توجه به اینکه قرآن در باره محیط عربستان آیات زیادی دارد، به نظر می‌رسد که قرآن ساخته و پرداخته محیط عربستان است.

پاسخ: از لحاظ عقلی نمی‌شود کسی برای دعوت گروهی به مسیری، اقدام کند و کاری به محیط آنان نداشته باشد. مثلا معلم برای تدریس شاگردان باید از زبانی استفاده ‌کند که دانش آموزان بفهمند و مثالهایی را بزند‌ که برای دانش آموزان قابل درک باشد و با محیط آنان همخوانی داشته باشد. باید بدانیم که پیامبر اسلام به عنوان یک معلم نیز باید تعلیمات قرآنی را به زبان عرب می‌گفت و هم سایر پارامترهای محیطی(مثالهای رایج در قوم عرب) را رعایت می‌کرد. آیا مردمی که به فرموده قرآن: «هر گاه آن را قرآنى عجمى قرار مى‏‌داديم حتما مى‏‌گفتند: «چرا آياتش روشن نيست؟! قرآن عجمى از پيغمبرى عربى؟»(نحل/103) رعایت نکردن سایر پارامترهای محیطی را بر می تافتند؟ بنابراین اشاره قرآن به محیط عربستان عقلی و منطقی بود و به مواردی بسیاری اشاره داشت که به چند مورد از آنها اشاره خواهیم کرد.

1ــ خبر از نیت دشمنان پیامبر، قرآن از نیت بد کافران و منافقان خبر می‌داد، آنها می‌دانستند که پیامبر به یک منبع فیضی متصل است، و نمی‎شود به راحتی آن را شکست داد. خداوند در قرآن نیت دشمنان پیامبر را اینگونه برملا می کند. «و برخى از مردم گويند: به خدا و به روز واپسين ايمان آورديم در حالى كه آنها مؤمن نيستند. مى‌‏خواهند خدا و كسانى را كه ايمان آورده‏ اند، فريب دهند، با آنكه جز خودشان را فريب نمى‌‏دهند.»(بقره/8و9).

2ـــ اشاره به حوادث موجود و ظهور پیشگویی قرآن: در آیات 2 تا 4 روم از جنگ ایرانیان و رومیان خبر می‌دهد. سرنوشت این جنگ ها مورد توجه مشرکان و مسلمانان بود. قرآن با پیشگویی خود، علاوه بر تضعیف روحیه مشرکان، جنبه ای از اعجاز خود را به نماش گذاشت.[1]

3ــ خبر از سوالات مسلمانان: بقره/219 در مورد پرسیدن حکم شراب توسط مسلمانان و نیز بقره/215 در مورد سوال مسلمانان از کیفیت انفاق و سوالات دیگر.

حالا باید از شبهه افکن پرسید که آیا مگر می‌شد قرآن به این موارد توجه نمی‌کرد و صرفا از بهشت و جهنم می‌گفت؟

پی نوشت
[1]. ر.ک: تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ناصر، دارالکتب الاسلامیه، 1374ش، ج16، صص360تا364.

عده‌ای خواسته یا ناخواسته جلسه مهمانی و صله رحم را به میدان جنگ تبدیل می‌کنند، نگاه آن‌ها به جلسه میهمانی، فرصتی است برای خالی کردن عُقده آزار و اذیت رساندن به دیگران. آن‌ها به بهانه ایی بی‌ربط و مغرضانه جلسه میهمانی را به میدان دعوای زبانی تبدیل می‌کنند؛ اما آن‌گونه ظاهر نمایی می‌کنند که مانند انسان‌های متمدن خیلی محترمانه رو به رو هم نشسته‌اند و معاشرت می‌کنند. زخم زبان زدن، توهین به همدیگر و مسخره کردن نقل و نبات چه عرض شود، آجیل روزهای عید آن‌ها است. این‌گونه افراد با تنی پولادی و زبانی توپ مانند بیشتر شبیه یک تانک جنگی هستند، آن‌ها دل و قلب همدیگر را هدف گرفته‌اند تا شخصیت‌های خود را تیره و تاریک کنند و از هم فاصله بگیرند؛ ولْيَقُولُوا قَوْلاً سَديدا با متانت و محبت سخن بگویید. (1)

پی‌نوشت:

1) سوره النساء، آیه 9

yekmorabbi@

شبهه: آیا دشمنی خدا نسبت به کافران که در آیات قرآن به آن اشاره شده است، ظلم نیست.

 شبهه افکن، کفر کافران را نادیده گرفته است و با این پندار غلط، سعی در القاء ظلم بودن دشمی خدا با کافران(به جرم گوش نکردن حرف خدا) دارد وغافل از این نکته است که:

اولا: دشمنی خدا با کافران از روی قصد و غرض شخصی نیست؛ نکته ای که شبهه افکنان به نحوی در پی القاء آن هستند. بلکه به خاطر گناهانی از جمله رفتار غیر انسانی آنها با دیگران است. «زُيِّنَ لِلَّذينَ كَفَرُوا الْحَياةُ الدُّنْيا وَ يَسْخَرُونَ مِنَ الَّذينَ آمَنُوا[بقره/212] زندگى دنيا در نظر كسانى كه كفر ورزيده‏ اند (به وسيله شيطان و نفس اماره) آراسته شده، و مؤمنان (تهيدست) را مسخره مى‏ كنند.» و در آیه دیگری می‌فرماید: «كافران اهل كتاب، و (همچنين) مشركان، دوست ندارند كه از سوى خداوند، خير و بركتى بر شما نازل گردد.»(بقره/105). آیا کافرانی که مردم آزار هستند، باید آنها را تحسین کرد؟ تعجب از شبهه افکنان است که از یکسو فریاد احترام به دیگران و دوری از مردم آزاری سر می دهند، اما وقتی خدا از برخورد با کافرانِ مردم آزار می گوید، آن را دشمنی با کافران قلمداد خواهند کرد.

نکته دوم: خداوند با اهل ایمان نیز عقد اخوت نبسته است و در آیات قرآن به آنها هشدار داده است که از مسیر حق خارج نشوند. «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ ذَرُوا ما بَقِيَ مِنَ الرِّبا إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنينَ[بقره/278] اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد! از (مخالفت فرمان) خدا بپرهيزيد، و آنچه از (مطالبات) ربا باقى مانده، رها كنيد؛ اگر ايمان داريد.» و در آیه 275بقره به گناه آن در آخرت اشاره کرده است. همچنین در آیه 264 بقره به اهل ایمان هشدار می دهد که  ثواب کمکهای خود را با منت گذاشتن ضایع نکنید. آیات در این باره زیادند. بنابراین اینگونه نیست که خدا با اهل ایمان عقد اخوت بسته باشد و با کافران دشمن باشد. بلکه به فرموده قرآن: «بِما قَدَّمَتْ أَيْديكُمْ وَ أَنَّ اللَّهَ لَيْسَ بِظَلاَّمٍ لِلْعَبيدِ[انفال/51] اين، در مقابل كارهايى است كه از پيش فرستاده‏ ايد؛ و خداوند نسبت به بندگانش، هرگز ستم روا نمى‏‌دارد.»

1⃣ هنگام خارج شدن از منزل ؛ هفتاد هزار فرشته نگهبان شما خواهند بود
2⃣ هنگام ورود به منزل ؛ قطحی و فقر هرگز به منزل تان نرسد
3⃣ بعد از وضو ؛ هفتاد مرتبه درجه را بالا می برد
4⃣ قبل از خواب ؛ فرشته ها تمام شب محافظ شما باشند
5⃣ بعد از نماز واجب ؛ فاصله بین شما و بهشت فقط مرگ می شود
? ثواب الاعمال و عقاب الاعمال
‌‌KOMAKMENBAR@

بـزرگـتـریـن خـسـارت چـیـست؟

بزرگـــترین خســــارت این اســـت که یک روز کامـــل از عــــمر شما بگــــذرد، اما شــــما چیزی از قــــرآن را نـــخوانده باشی، والله کـــه این بــــزرگترین خســــارت است.
⏱۲۴ســــــاعت

⏱۱۴۴۰دقــــــیقه

⏱۸۶۰۰۰ثانــــــیه
?واقعــــاً حـــیف این عـــمر که بگــــذرد، امــــا ما قــــرآن‌ را تلاوت ‌نــــکرده باشیــــم.⚡️
?عاقـــلان را اشــاره ای کافیســـت…

 ghoranekarim20@

شبهه: آیات قرآن کلی هستند و در همه موارد صادق نیستند. مثلا آیه: «و با هر سختى البته آسانى هست.»(شرح/5) در همه موارد صادق نیست.

 نباید انتظار داشته باشیم که همه جزییات در قرآن باشد. زیرا قرآن به مثابه قانون اساسى اسلام مى باشد ودر قانون اساسى همان گونه كه از اسم او پيداست اصول اساسى بيان مى شود نه جزئيات آن.
آیه فوق حاوی یک پیام کلی است که انسان با تحمل سختی ها و مشکلات، به زندگی آسان تر و به شرایط بهتر دست خواهد یافت. غالبا نیز همین است که انسان ها و جوامع، با تحمل سختی ها و مشکلات، به شرایط آسان تری منتقل خواهد شد و مشکلات را از پای در خواهند آورد. زیرا که انسان جز با تلاش و کوشش شرایط خود را تغییر نخواهد داد. «خداوند بر هيچ گروهى آنچه را دارند (از نعمت و رفاه يا بلا و سختى) تغيير نمى‏‌دهد تا آنكه آنان آنچه را در خود دارند، تغيير دهند.»(رعد/11)
یک مثال برای تقریب به ذهن: ما انسان ها در محاورات زندگی از ضرب المثلهایی استفاده می‌کنیم که حاوی پیام های کلی هستند و کسی هم انتظار ندارد که در همه موارد درست از آب در آیند. مثلا می‌گوییم که «نابرده رنج، گنج میسر نمی‌شود» این ضرب المثل که با آیه مورد نظر ما همخوانی دارد، در حالت کلی صادق است؛ ولی در بعضی از موارد اینگونه نیست. مثلا کسی که تمام سعی و تلاش خود را بکار می‌گیرد که در کاری موفق شود، اما وجود مانعی مثل کم دقتی و عوامل دیگری از این دست، او را در دست یابی به هدف خود ناکام میکند. در این حالت هیچ عاقلی ضرب المثل را زیر سوال نمی‌برد؛ زیرا ضرب المثل ادعا نکرده که در همه موارد، سعی و تلاش به هدف خواهد رسید. آیه مورد نظر نیز همین است.

پایگاه رهروان ولایت.

شبهه: بر اساس قرآن، باید مسلمانی را با زور شمشیر به دیگران تحمیل کرد(کاری  که داعش تحت عنوان جهاد با کفار انجام می‌دهد)، در حالی که اگر مطالب قرآن، حقانیت داشته باشد، نیاز به تحمیل آن به دیگران نیست و دیگران آن را می‌پذیرند.

نکته اول: خدا نکند که تعصب و غرض ورزی چشم انسان را بگیرد و او را از حقایق دور کند. آیات جهاد قرآن نمی‌گوید که به زور عقیده دیگران را عوض کنید. بلکه می‌گوید در مقابل کسانی که با شما می‌جنگند، شما هم بجنگید. و دیگر خبری از تغییر عقیده آنها نیست(البته بحث بت پرستان شبه جزیره عربستان، بحث دیگری است). شبهه افکن با آیات دیگر قرآن کاری ندارد که دستور به رعایت عدالت با دشمنان در صورت صلح طلب بودن آنها می دهد. «خدا شما را از نيكى كردن و عدالت نسبت به كسانى كه در کار دين با شما نجنگيدند و شما را از ديارتان بيرون نكردند، باز نمى‏‌دارد؛ زيرا خدا عدالت پيشگان را دوست دارد.»(ممتحنه/8) و در آیه ای دیگر خطاب به پیامبر می فرماید: «و اگر دشمنان به صلح گرايند، تو هم به صلح گراى.»(انفال/61).
نکته دوم: همه دنیا می‌دانند که داعش را آمریکا بوجود آورد و رژیم صهیونیستی و اروپا نیز این گروهک تکفیری را مجهز کردند تا ضدیت با قرآن و اسلام شتاب گیرد و شبهه افکنانی مثل شبهه افکن این سطور، امکان جولان یابد. نشانه اش این است که در کشورهای اسلامی، آشوب و فتنه برپا کرد و مردم مسلمان را کشت و آواره کرد. داعش، این گروهک منافق تکفیری به گونه ای عمل کرد که قرآن بیانگر ان است: «منافقان آنانى هستند كه نگران و مراقب حال شمايند، چنانچه براى شما فتح و ظفرى پيش آيد (براى اخذ غنيمت) گويند: نه آخر ما با شما بوديم؟! و اگر كافران را فتح و بهره ‏اى رسد به آنها گويند: نه ما شما را به اسرار مسلمانان آگاه كرديم و شما را از آسيب مؤمنان نگهدارى کردیم؟»(نساء/141).
نکته سوم: در مورد حقانیت قرآن و دین اسلام باید گفت که کمتر عاقلی می‌گوید که قرآن و دین اسلام حقانیت ندارد و جذاب نیست. گسترش روزافزون اسلام در اروپا و آمریکا با وجود حملات شدید علیه مسلمانان نشانه حقانیت قرآن و اسلام است. اما برای کسانی که دنبال منافع نامشروع خود هستند و دستورات قرآن را مخالف مطامع خود می دانند، سخن از حقانیت قرآن، میخ در سنگ کوبیدن است. «پس با اين معجزه باز چنان سخت دل شديد، كه دلهايتان چون سنگ يا سخت‏ تر از آن شد، چه آنكه از پاره ‏اى سنگها نهرها بجوشد و برخى ديگر از سنگها بشكافد و آب از آن بيرون آيد و پاره ‏اى از ترس خدا فرود آيند. و (اى سنگدلان بترسيد كه) خدا از كردار شما غافل نيست.(بقره/74). بنابراین حقانیت قرآن برای کسی قابل درک است که در پی رسیدن به حقیقت باشد؛ وگرنه برای کافران بجز خسارت چیزی نخواهد بود. «و ما آنچه از قرآن فرستيم شفاى دل و رحمت (الهى) براى اهل ايمان است و ظالمان را به جز زيان (و شقاوت) چيزى نخواهد افزود.»(بقره/82). مثل بارانی که بر یک چمن زار ببارد، آن را شاداب و سرسبز می‌کند؛ اما اگر باران بر شوره زار ببارد، هیچ فایده ای نخواهد داشت.

منبع :سایت رهروان ولایت.

شبهه: اکثر مسلمانان قرآن نمی خوانند، اما آن را مقدس می‌دانند. تنها از طریق روحانیون دینی در باره قرآن مطالبی را شنیده و باور کرده اند.
برای حل این شبهه به چند نکته اشاره خواهیم کرد.

نکته یک: یکی از شگردهای قرآن ستیزان، تهمت های شاخدار است. مگر می‌شود با وجود این همه روحانی دینی، حافظ قرآن، مفسر قرآن، پژوهشگر قرآن و دیگر اقشار قرآنی، تهمت نخواندن قرآن به مسلمانان زد. اینجاست که این آیه از قرآن را باید در وصف معاندین قران  گفت: «پس آيا تعقل نمى‌‏كنند؟»(یس/68)

نکته دوم: رجوع مسلمانان به روحانیون دینی بواسطه آگاهی آنها از قرآن و احادیث اسلامی است: «فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ؛ پس اگر نمى‏‌دانيد، از آگاهان بپرسيد.» (نحل/43). گر چه در صدر اسلام علمای اهل کتاب مصداق اهل ذکر بودند، اما مصداق حقیقی اهل ذکر اهلبیت است.[1] و از آنجا که روحانیون دینی، نسبت به سخنان اهلبیت آگاهی دارند، مردم به انها مراجعه می‌کنند.

نکته سوم: اینگونه نیست که مسلمانان فقط از روحانیون دینی پرسیده و هیچ منبع دیگری را نشناسند. نکته ای که شبهه اندازان به نحوی در پی القاء آن هستند. در حالی که عصر، عصر ارتباطات است و مسلمانان نیز از نرم افزارهای قرآنی و اسلامی در گوشیهای همراه خود و سایر وسایل ارتباطی استفاده می‌کنند.

پی نوشت
[1]. ر.ک: تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ناصر، دارالکتب الاسلامیه، 1374ش، ج11، صص241 تا243

پایگاه رهروان ولایت