ریحانه الزهرا

?مهمترین کتاب شیخ صدوق که خود نیز از آن یاد کرده و تا زمان پدر شیخ بهایی مورد استفاده عالمان مورد استفاده عالمان دینی بوده کتاب (کتاب العلم ) است که مفقود گشته است و با کمال تاءسف به دست کار نرسیده است .

?بنا به نوشته ابن شهر آشوب در کتاب معالم العلماء کتاب مدینة العلم ده جلدی و من لا یحضره الفقیه چهار جلدی است و از این نوشته معلوم می شود که مدینة العلوم بیش از دو برابر من لا یحضره الفقیه بوده است . @hojre_feghahat

?شیخ طوسی ، شیخ منتجب الدین و دیگران از این کتاب به عنوان یکی از مهمترین تاءلیفات صدوق یاد کرده اند و بسیاری از بزرگان دین از کتاب مدینة العلوم روایت کرده اند.

?شیخ صدوق در اول کتاب کمال الدین و تمام النعمه اشکالات مخالفین را نقل می کند و به آنها پاسخ می دهد و به خوبی از عقیده امامیه دفاع کرده به طور تفضیل درباره قائم آل محمد (عج ) بحث می کند.

?صاحب روضات الجنات می نویسد:

بعد از زمان علامه و شهدین ، دیگر هیچ اثری از کتاب مدینة العلم دین و شنیده نشده است ولی بنا به نوشته برخی دیگر ، معتقدند این کتاب تا عصر پدر شیخ بهایی نیز موجود بوده و ایشان نسخه ای از آن را داشته است.

?شیخ حسین بن عبدالصمد حارثی (پدر شیخ بهاء الدین عاملی ) در کتاب درایه اش نوشته است : پایه ها و اصول معتبر حدیث ما پنج کتاب است : کافی ، مدینة العلم ، من لا یحضره الفقیه ، تهذیب و استبصار.

?علامه مجلسی و پس از وی سید محمد باقر جیلانی (سید شفتی ) تلاشها و اموال زیادی صرف یافتن این کتاب کردند ولی اثری از آن به دست نیاوردند.

منبع:

https://telegram.me/joinchat/AYwqtDwgClNW3WEHg7Qtvw

 افزایش کارآیی مطالعه 

۲۰.نکته برای تمرکز حواس در هنگام مطالعه

۱۴. «برای تمرکز حواس به دنبال سکوت مطلق نباشید!»

یکی از باورهای بسیار نادرست برخی از شما این است که برای تمرکز حواس، باید در سکوت مطلق باشید. واقعیت این است که هر چه محیطی ساکت تر باشد، برای تمرکز حواس بهتر است و ما محیطی را برای مطالعه انتخاب می کنیم که سر و صدای کمتری داشته باشد؛ 

?اما به هیچ عنوان نباید در جستجوی  محیطی باشیم که سکوت مطلق بر آن حکم فرما باشد.

✅? بهترین مکان برای مطالعه، جایی است که سر و صدا در آن از بقیه جاهای موجود کمتر باشد؛ مثلاً اکنون می خواهید مطالعه کنید و تنها مکانی که در اختیار دارید، اتاقی است که در آن تلویزیون روشن است؛ مسلماً این محیط، ایده آل نیست؛ اما شما در دورترین نقطه اتاق از تلویزیون و پشت به آن بنشینید و مطالعه کنید. در این حالت شما از بهترین شرایط ممکن برای مطالعه استفاده کرده اید.

? مطالعه در جای کاملاً ساکت، غلط است؛ زیرا اگر شما اینگونه به محیط بسیار ساکت عادت کنید، «شرطی می شوید» و‌ فقط در چنین مکان هایی می توانید مطالعه کنید و آن وقت در محیط های دیگر ، با کوچک ترین سر و صدایی ، تمرکز حواس شما به هم می ریزد و ایجاد تمرکز دوباره، برایتان بسیار مشکل است.
منبع: کتابچه «بیست نکته درباره مطالعه»

اختصاصی «پاتوق معرفی کتاب»?

http://gap.im/book_room

پاسخ: هر یک از زوجین می توانند بدن دیگری را با شرائط ذیل به منظور تحقیق ببینند:

آیات عظام: امام، رهبری و فاضل:
1. نگاه به قصد لذت و ریبه نباشد؛ 2. ازدواج متوقف بر این نگاه باشد؛ 3. مانعی از ازدواج نداشته باشد.
آیت الله سیستانی: 1. نگاه به قصد لذت و ریبه نباشد؛ 2. مانعی از ازدواج وجود نداشته باشد؛ 3. احتمال دهد که طرف مقابل قبول کند؛ 4. قبلا از ویژگی های او اطلاع نداشته باشد؛ 5. بخواهد با همان شخص ازدواج کند نه برای تعیین به چند نفر نگاه کند.
آیت الله مکارم: فقط می توانند به وجه و کفین، موها، گردن و مقداری از اطراف آنها و به حجم بدن از روی لباس نگاه کنند.

—————–
منبع: تحریر الوسیله، م 28، کتاب النکاح؛ عروه الوثقی، م 26، کتاب النکاح؛ کتاب احکام روابط زن و مرد، ص 189؛ منهاج آیت الله سیستانی، ج 3، م 28

طبق نظر مقام معظم رهبری؛ غسل حیض کفایت از وضو نمی کند.

سوال: آیا غسل حیض کفایت از وضو می کند؟

پاسخ:
آیات عظام: امام، رهبری و بهجت: خیر؛ غیر از غسل جنابت هیچ غسلی مکفی از وضو نیست.
آیات عظام: سیستانی، مکارم، نوری همدانی، زنجانی، خویی و فاضل: بله، کفایت می کند.

——————
منبع: توضیح المسائل مراجع، م 391؛ اجوبه الاستفتائات، س 188.

پایگاه اینترنتی رهروان ولایت

برخی از از شبهه افکنان در فضای مجازی این چنین  ادعا می کنند که «پیامبران در صورتی می توانند اسیر و برده داشته باشند که زیاد آدم کشته باشند!!!(سوره انفال/آیه 67)
آیا این حرف درست است؟ آیا خداوند پیامبرانش را به قتل و کشتار دعوت کرده است؟

برای پاسخ به این سوال، متن آیه به همراه ترجمه آن را می آوریم و سپس تفسیر آن را از تفاسیر شیعه نقل می کنیم تا حقیقت نمایان شود.
متن آیه: «ما كانَ لِنَبِيٍّ أَنْ يَكُونَ لَهُ أَسْرى‏ حَتَّى يُثْخِنَ فِي الْأَرْضِ تُريدُونَ عَرَضَ الدُّنْيا وَ اللَّهُ يُريدُ الْآخِرَةَ وَ اللَّهُ عَزيزٌ حَكيمٌ [1]
ترجمه: هيچ پيامبرى حق ندارد اسيرانى(از دشمن) بگيرد تا كاملاً بر آنها پيروز گردد(و جاى پاى خود را در زمين محكم كند)! شما متاع ناپايدار دنيا را مى‏ خواهيد(و مايليد اسيران بيشترى بگيريد، و در برابر گرفتن فديه آزاد كنيد ولى خداوند، سراى ديگر را(براى شما) مى‏ خواهد و خداوند قادر و حكيم است!»
پس تا الآن مشخص شد که خداوند در این آیه هیچ دعوتی به قتل و کشتار انسانها نداده است اما برای بهتر روشن شدن مسئله، معنای لغوی کلمه “يُثْخِنَ” را از جهت لغوی بررسی می کنیم:
جناب راغب در کتاب مفردات خود می گوید: «ثَخُنَ» یعنی سفت و غليظ شد؛ ثخن الشّي‏ء فهو ثَخِين- يعنى طورى غليظ شد كه جارى نمى‏ شود و روان نيست‏.[2] پس با توجه به معنای لغوی کلمه “يُثْخِنَ"، باید بگوییم که معنای آن قتل و کشتار نیست، بلکه به معنای سفت و غلیظ شدن است.
علامه طباطبایی ذیل همین آیه می نویسد: سنّت جارى در انبياى گذشته اين بوده كه وقتى با دشمنان مى‏ جنگيدند و بر دشمن دست مى‏ يافتند، آنها را مى‏ كشتند و با كشتن آنان از ديگران زهر چشم مى‏ گرفتند تا كسى خيال جنگ با خدا و رسولش را در سر نپروراند. و رسم آنان نبود كه از دشمن اسير بگيرند و سپس بر اسيران منت نهاده و يا پول گرفته و آزادشان سازند، مگر بعد از آنكه دينشان در ميان مردم پايگير مى‏ شد كه در اين صورت اسير را نمى‏ كشتند و با منت نهادن و يا گرفتن بهاء آزاد مى‏ كردند.[3]
با توجه به نکاتی که بیان شد معنای آیه مورد بحث چنین می شود: هيچ پيامبرى حق ندارد اسيران جنگى داشته باشد، تا به اندازه كافى جاى پاى خود را در زمين محكم كند و ضربه‏ هاى كارى و اطمينان بخش بر پيكر دشمن وارد سازد.[4]البته همه می دانند که معمولا قتل و کشتار جزء ملزومات جنگ است، لذا اسلام برای اینکه از قتل و کشتار زیاد جلوگیری کند، دستور داد تا در صورت محکم شدن پایه های اسلام، دشمن را به اسیری بگیرند و بعد از دادن فدیه، آنها را آزاد کنند.

علامه طباطبایی در ذیل این آیه شریف به این نکته نیز اشاره می فرمایند که: «از جمله شواهدى كه در الفاظ آيه است و دلالت دارد بر اينكه رسول خدا (صلی الله علیه و اله) مورد اين عتاب نيست، اين است كه عتاب در آيه مربوط به گرفتن اسير است، و هيچ اشاره‏ اى به اين معنا ندارد كه رسول خدا (صلی الله علیه و اله) با مسلمين مشورت كرده و يا در گرفتن اسير راضى بوده، و در هيچ روايتى هم نيامده كه آن حضرت قبل از جنگ سفارش كرده باشد به اينكه اسير بگيرند، و يا دلالت داشته باشد بر اينكه آن حضرت به اين امر راضى بوده، بلكه گرفتن اسير خود يكى از قواعد جنگى مهاجرين و انصار بوده، كه وقتى بر دشمن ظفر مى‏ يافتند از ايشان اسير گرفته و اسيران را برده خود مى‏ كردند و يا فديه گرفته و آزادشان مى‏ ساختند، حتى در تاريخ آمده كه مهاجر و انصار خيلى سعى داشتند در اينكه اسير بيشترى به چنگ آورند، حتى اسير خود را مى‏ گرفتند و محافظت مى‏ كردند از اينكه مبادا يك مسلمان ديگرى به او آسيبى برساند و در نتيجه از قيمتش كاسته گردد، جز على بن ابى طالب (علیه السلام) كه در اين جنگ بسيارى را كشت و هيچ اسير نگرفت.»[5]
نتیجه این می شود که اولا این آیه در مورد میدان جنگ است و ربطی به دوران غیرجنگ ندارد؛ دوما گرفتن اسير تنها در صورتى بر مسلمین مجاز است كه از پیروزی بر دشمن مطمئن باشند و الا بايد با ضربات قاطع و پى‏ درپى قدرت دشمن مهاجم را از كار بي اندازند. ولی اگر به پیروزی یقین داشتند، هدف انسانى ايجاب مى‏ كند كه دست از كشتن بردارند و به اسير كردن قناعت كنند.

[1]. سوره انفال، آیه 67
[2]. مفردات الفاظ قرآن، راغب اصفهانى، حسين بن محمد، ناشر: مرتضوي‏، سال چاپ: 1374 ه. ش‏، ج‏1، ص: 354
[3]. ترجمه الميزان،طباطبایی، محمدحسین، مترجم: موسوى همدانى سيد محمد باقر، ناشر: دفتر انتشارات اسلامى جامعه‏ى مدرسين حوزه علميه قم، سال چاپ: 1374 ش، ج‏9، ص: 179
[4]. تفسير نمونه، مکارم شیرازی، ناصر، ناشر: دار الكتب الإسلامية، سال چاپ: 1374 ش، ج‏7، ص: 243.
[5]. ترجمه الميزان، ج‏9، ص180

یکی از همسران پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) «خوله بنت حکیم» است، که خویشتن را به حضرت بخشید.[1] برخی افراد بر اساس روایتی که در مسند أحمد از «سعید بن مسیب» نقل شده، مدعی شده‌اند که این فرد خاله پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) بوده و حضرت(نعوذبالله) با خاله خودش ازدواج کرده است.

این ادعا باطل است بدین جهت که احمد بن حنبل در نقل این روایت از سعید بن مسیب دچار اشتباه شده است، زیرا واقعیت آن است که «خوله» خاله خود «سعيب بن مسيب» است. همان گونه که در کتاب‌های دیگر، این حدیث از قول سعیب بن مسیب نقل شده است و در آنها تأکید شده است که خوله، خاله سعید است.[3]

برای تبیین بیشتر این نکته، به قسمتی از این احادیث اشاره می‌کنیم، در روایت ابن حنبل این گونه آمده است که، «خَوْلَةَ بِنْتَ حَكِيمٍ السُّلَمِيَّةَ ـ وَهِيَ إِحْدَى خَالَاتِ النَّبِيِّ(صلی‌الله‌علیه‌وآله)؛ خوله بنت حکیم سلمیه یکی از خاله‌های پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) بوده است.»  در حالی که در روایت اصلی، ضمیر «ی» به کار رفته است که به گوینده سخن یعنی «سعیب بن مسیب» بر می‌گردد، و نشان می‌دهد که خوله، خاله وی بوده است، آنچنان که این گونه آمده است که، «سعيد بن المسيب يقول: سألت خالتی خولة بنت حكيم السلمية رسول الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله)؛ سعید بن المسیب می‌گوید: خاله من، خوله بنت حکیم السلیمه از رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) در خواست که …»

افزون بر اين، با شناسايی نسب هر یک از خوله و پيامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) می توان به واقعيت پي برد.

ابن حبان در كتاب الثقات: در باره مادر پيامبر چنين مي نويسد: آمنه مادر پيامبر دختر وهب بن عبد مناف است. و مادر آمنه مره دختر عبد العزی است.[4] این در حالی است که در مورد نسب خوله این گونه گفته شده که وی دختر حکیم است که مادرش ضعيفه دختر عاص بن اميه است.[5]

بنا براين خوله خاله سعيد بن مسيب است نه خاله پيامبر .

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پی‌نوشت
[1]. رک. ازدواج، به خاطر دلدادگی به رسول مهربانی‌ها
[2]. - حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا شُعْبَةُ، وَحَجَّاجٌ قَالَ: حَدَّثَنِي شُعْبَةُ، قَالَ: سَمِعْتُ عَطَاءً الْخُرَاسَانِيَّ يُحَدِّثُ، عَنْ سَعِيدِبْنِ الْمُسَيِّبِ ، أنَّ خَوْلَةَ بِنْتَ حَكِيمٍ السُّلَمِيَّةَ ـ وَهِيَ إِحْدَى خَالَاتِ النَّبِيِّ صلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ـ سَأَلَتِ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَعَنِ الْمَرْأَةِ تَحْتَلِمُ، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: ” لِتَغْتَسِلْ؛  مسند أحمد، أحمد بن حنبل، الرسالة ج 45، ص292.
[3]. قال سمعت سعيد بن المسيب يقول: سألت خالتي خولة بنت حكيم السلمية رسول الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) عن….؛ سنن الدارمي، عبدالله بن عبدالرحمن أبو محمد الدارمي، ناشر: دار الكتاب العربي – بيروت، چاپ اول، 1407،تحقيق: فواز أحمد زمرلي، خالد السبع العلمي، ج1، ص214.
[4]. الثقات، محمد بن حبان بن أحمد أبو حاتم التميمي البستي،ناشر: دار الفكر،چاپ اول، 1395 – 1975، تحقيق: السيد شرف الدين أحمد، ج1، ص26.
[5]. الطبقات الكبرى، محمد بن سعد بن منيع أبو عبدالله البصري الزهري، ناشر: دار صادر – بيروت، ج8، ص155.

شبهه: خدا در آیات زیادی از قرآن در باره عذاب کردن انسان ها سخن گفته است؛ با وجود این، باز هم مسلمانان او را خدای مهربان صدا می‌زنند.

پاسخ: باید به جای عذاب انسان ها بگوییم عذاب معاندان و لجوجان و قرآن ستیزان. شبهه افکنان در پی القاء بی گناهی جهنمیان هستند. در حالی که: غافل از این نکته اند که خداوند در آیاتی بر ظلم نکردن در حق انسان ها تاکید کرده است.(حج/10 و فصلت/46 و آل عمران/182) و این انسان ها هستند که با ضدیت خود با قرآن و دین، زمینه عذاب خود را فراهم می کنند. «و آنها (در طغيان و ناسپاسى خود) بر ما ستم نكردند، لكن به خودشان ستم مى‏‌كردند.»(بقره/57).
شبهه کننده نباید از این نکته غفلت کند که مهربانی خدا حد و مرزی دارد: «كسانى كه از گناهان بزرگ، جز لغزش هاى كوچك دورى مى‏‌كنند، يقينا آمرزش پروردگارت گسترده است.» (نجم/32) و خدا در عین حال که مهربان است، عذاب کننده هم هست. «بدانيد كه خداوند سخت ‏كيفر است و همچنین بسيار آمرزنده و مهربان است.»(مائده/82).

باید از شبهه کننده پرسید که:
آیا افرادی که با پیامبران مبارزه کرده و آنها را تکذیب و تمسخر می کردند، نباید جزای کارهای بد خود را ببینند؟ «و مسلما به فرستادگانى پيش از تو نيز استهزا شد، پس كسانى را كه آنها را استهزا كردند كيفر آنچه بدان استهزا مى‏‌كردند فرا گرفت.(انبیاء/46).
آیا کسانی که اهل ایمان را به باد تمسخر می گیرند؛ نباید جواب این کارهای ناپسند و غیر انسانی خود را بگیرند؟. «همانا آنان كه گناه كرده ‏اند، (در دنيا) به حال كسانى كه ايمان آورده بودند مى‌‏خنديدند.* و چون بر آنها مى‌‏گذشتند (از روى تمسخر) با چشم و ابرو به يكديگر اشاره مى‌كردند. * و چون به سوى كسان خود بازمى‏‌گشتند با شادى (از مسخره آنها) بازمى‌‏گشتند.* و هنگامى كه آنها را مى‏‌ديدند مى‏‌گفتند: مسلما اينها گمراه‏ اند.»(مطففین/29 تا32) در حالی که همین افراد به دروغ در بوق و کرنا می دمند که ما به دیگران و اعتقاداتشان احترام می گذاریم.
آیا فراد مرفه بی دردی مثل قارون که از مال خود حاضر نیست به فقیران بدهد(قصص/78)، نباید مجازات شود. «هيچ گاه (خود و ديگران را) به دادن طعام به فقير و مستمند ترغيب نمى‌‏كرد.* پس امروز او را در اينجا(آخرت) خويش و دوست مهربانى نيست.»(حاقه/34 و35) و جالب اینکه همین افراد رفاده زده و بی خبر از خلق، روز و شب فریاد کمک به خلق را سر می دهند.

آیا کسانی که در جهت اعمال منافی عفت گام بر می دارند و دوست دارند که این کارها در بین جامعه شیوع پیدا کند، نباید جواب کارهای خلاف انسانیت خود را بگیرند؟ «به يقين كسانى كه دوست دارند كه عمل زشت در ميان كسانى كه ايمان آورده ‏اند شيوع پيدا كند (اطلاع از عمل زشت كسى يا ارتكاب عمل زشت شايع شود) براى آنها در دنيا و آخرت عذابى دردناك است.»(نور/19) یا کسانی که عمل غیر انسانی و غیر عقلی قوم لوط را به اسم آزادی، انجام می دهند، نباید مجازات شوند؟  در باره عمل زشت قوم لوط و بی پروایی آنان نسبت به پیامبرشان می خوانیم: «همانا شما از روى شهوت به جاى زنان با مردان مى‏‌آميزيد، (نه تنها در اين امر متجاوز از فطرتيد) بلكه شما (در هر كارى) گروهى اسرافكاريد.*و پاسخ قوم او جز اين نبود كه (به يكديگر) گفتند: اينها را از شهر خود و اجتماع خود بيرون كنيد و (به مسخره گفتند) اينان مردى پاكى طلبند.»(اعراف/81 و82) بنابرای به ضرورت عقلی نمی‌شود که مهربانی و غفران خدا را شامل حال خلافکاران و انسان های گمراه و گمراه کننده بدانیم؛ مگر انکه توبه کنند که آن بحث دیگری است.

برای مطالعه بیشتر

http://www.welayatnet.com/fa/news/99324

سویق_گندم:

?آرد گندم را تفت دهید و سپس الک کنید.

سبوس گندم را هم تفت دهید و الک کنید..

حال هر دو ماده را به هم مخلوط کنید.

#سویق_جو:

مثل سویق گندم دست می آید.

#سویق_برنج:

هم می توان مثل سویق گندم بدست آورد و هم اینکه اول برنج سبوس دار را تفت داد و بعد آرد کرد .
#سویق_عدس:

چون عدس سبوس ندارد، کافی است عدس را خوب آسیاب کنید و بعد آرد آنرا تفت دهید و مجددا آسیاب کنید و دوباره تفت دهید و الک کنید.

#سویق_سنجد:

ابتدا هسته سنجد را از گوشت سنجد با یک آسیاب معمولی جدا کنید.

بعد هسته را آسیاب کنید و جداگانه تفت دهید، و خوب الک کنید.

گوشت سنجد را نیز آسیاب کرده و تفت دهید و الک کنید.

حال پودر تفت داده هسته و گوشت سنجد را با هم مخلوط کنید.

#سویق_سیب:

?سیب را بتدریج رنده کنید، تفت دهید و پس از خشک شدن آنرا میل کنید. 

islamicmedicineshahvaladi@

 پریدن پلک چشم می تواند فوق العاده آزاردهنده و دیوانه کننده باشد. اما خوشبختانه پریدن چشم معمولا دردناک نیست و به ندرت نگران کننده خواهد بود.

 در واقع علت آن تحریک بیش از حد عضلات چشم است.این تحریک بیش از حد منجر به انقباض غیر ارادی عضلات که نشان دهنده ی کشش های کوچک و یا حرکات غیر ارادی اندام ها در چشم شما است، می شود.

 دو علت رایج استرس و کم خوابی است. همچنین مصرف کافئین، الکل و نیکوتین می تواند به پرش چشم منجر شود.

 پرش چشم می تواند به دلیل خشکی چشم نیز ایجاد شود که خود می تواند توسط تعدادی از عوامل مختلف ایجاد گردد. خشکی چشم می تواند ناشی از یک بیماری خودایمنی باشد، اما معمولا به علت پیری یا مصرف داروها رخ می دهد. آنتی هیستامین ها، داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد گرفتگی بینی از جمله این داروها هستند.

پرش چشم همچنین می تواند علامتی از یک مشکل چشمی از جمله گلوکوم (آب سیاه چشم)، بلفاریت (التهاب پلک)، یووئیت (نوع دیگری از التهاب چشم) و یا زخم قرنیه باشد.

islamicmedicineshahvaladi@

بلغور جو
● یک خوراکی مناسب برای مبارزه با خستگی بلغور جو دوسر است. این ماده غذایی حاوی کربوهیدرات های پیچیده و با کیفیت است که در بدن به عنوان گلیکوژن ذخیره شده و به عنوان سوخت برای مغز و ماهیچه ها در طول روز استفاده می شود.
● به علاوه، بلغور جو شامل مواد مغذی مهم مانند پروتئین، منیزیم، فسفر و ویتامین ب۱است که به تقویت سطوح انرژی کمک می کند.

@islamicmedicineshahvaladi